કીર્તન મુક્તાવલી
પ્રસંગ
(૧) એવા સંત હરિને પ્યારા રે
‘એવા સંત હરિને પ્યારા રે’
૧૯૭૫. અટલાદરા. તા. ૧૬/૨ના રોજ સ્વામીશ્રીના સાંનિધ્યમાં ઊજવાનારી વસંત પંચમીનો લાભ લેવા ઘણા હરિભક્તો ઊમટી પડતાં ઉત્સવના આગલા દિવસથી જ ઉતારા ચિક્કાર ભરાઈ ગયેલા. તે હરિભક્તો પૈકીના એક શ્રી હર્ષદભાઈ દવેનો ઉતારો મંદિરના કૂવાની નજીકમાં જ હતો. તેઓના આ ઉતારાની પાસે આવેલા બાથરૂમમાં જ સ્વામીશ્રી માટે સ્નાનની વ્યવસ્થા સેવકે ગોઠવેલી. સ્વામીશ્રી શૌચવિધિ કરવા ગયા તે દરમ્યાન આ બાથરૂમને સાવરણો ફેરવીને સેવકે સ્વચ્છ પણ કરી રાખેલું; પરંતુ આ પૂર્વતૈયારીથી અજાણ હર્ષદભાઈ એ જ બાથરૂમમાં સ્નાન કરવા પ્રવેશ્યા. ત્યાં જ સેવક આવી ગયા અને બોલ્યા, “ઝટ બહાર નીકળો. સ્વામીશ્રી નહાવા આવે છે.”
આ સાંભળતાં જ હર્ષદભાઈ તરત બહાર આવી ગયા, પણ આ દૃશ્ય જોઈ સ્વામીશ્રી તત્ક્ષણ પાછા વળી ગયા અને મંદિરના ભંડકિયા પાસે આવેલી ખુલ્લી ચોકડીમાં નળ નીચે સ્નાન કરવા બેઠા. એક યુવક દ્વારા શરીર લૂછવાનું વસ્ત્ર અહીં લઈ આવવાનો સંદેશો પણ સેવકને પહોંચાડી દીધો.
જ્યારે સેવક કટકો લઈને પાસે આવ્યા ત્યારે તેઓને ઠપકો આપતાં સ્વામીશ્રીએ કહ્યું, “તારો પ્રમુખ તે વળી કોણ મોટો થઈ ગયો છે? ભાન પડે છે કે કેવી રીતે બોલાવવા? કોણ હરિભક્ત છે તેનો તો વિચાર કરો...”
સૌ સ્વામીશ્રીની સુવિધા સચવાય તે માટે ચિંતિત રહેતા, પણ સ્વામીશ્રીને તો ભક્તોની સગવડ સાચવવાનું જ તાન રહેતું. ‘નાના મોટા ભજે જે હરિને, તેને પોતાના કરતાં જાણે સારા રે... એવા સંત હરિને પ્યારા રે...’ સમા ગુરુ હતા તેઓ!
[બ્રહ્મસ્વરૂપ પ્રમુખસ્વામી મહારાજ: ભાગ ૩/૧૬]
Prasang
(1) Evā sant Harine pyārā re
Such a Sant is Dear to God
February 16, 1975. Atladra. Many devotees gathered in Atladra for the Vasant Panchami celebration in presence of Pramukh Swami Maharaj. The accommodations were all filled with devotees. Harshadbhai Dave was among the devotees that came to this celebration. His room was near the well of the mandir. Swamishri’s bathroom where he bathed was also near Harshadbhai’s room. The bathroom was cleaned by the attendants beforehand so that it would be clean when Swamishri arrived. Harshadbhai was uninformed of this arrangement, so he entered the bathroom to bathe. When the attendant arrived and noticed someone in the bathroom, he said in a tempered voice, “Get out immediately. Swamishri is coming to bathe.”
Harshadbhai quickly vacated the bathroom. However, Swamishri turned back and went to the open square area near the bhandakiyu of the mandir where he bathed under the faucet. He had one yuvak tell the attendant to bring his towel. When the attendant arrived with his towel, Swamishri scolded him, saying, “Has your Pramukh (referring to himself) become so great? Do you not know any better as to how to speak? You should think about which devotee is there...”
Everyone was worried about Swamishri’s accommodation; however, Swamishri was worried about the accommodation of devotees. To him ‘Nānā motā bhaje je Harine, tene potānā karatā jāne sārā re... Evā Sant Harine pyārā re..’ (He (the Sant) considers the great or small who worship God as better than himself... That Sant is dear to God.). Pramukh Swami Maharaj, despite being the guru and the president, lived according to these lines of Premanand Swami’s kirtan!
[Brahmaswarup Pramkukh Swami Maharaj: Part 3/16]
