કેમ રે ભુલાય, હો કેમ રે ભુલાય...

કેમ રે ભુલાય પ્રમુખસ્વામી આપની પ્રીત અમથી ભૂલી ના ભુલાય.

એ નયન નમણાં યાદ આવે, સ્નેહનાં ઝરણાં યાદ આવે,

એક મટકે પૂરતા જીવનભરની આશ અમને કેમ રે ભુલાય,

એ હસવું મીઠું યાદ આવે, સ્મરણ દીઠેલું યાદ આવે,

અંતર-ખાલીપો ભરી દેતું એ તવ મુખડું કેમ રે ભુલાય... કેમ રે ભુલાય. ૧

એ હસ્ત મંગલ યાદ આવે સ્પર્શ પ્રેમલ યાદ આવે,

ભૂલી દોષ અમ સઘળા ગળે મળતા એ કેમ ભુલાય,

એ ચરણ ચંચળ યાદ આવે, ભીડો ભયંકર યાદ આવે,

સહી કાંટા પરનાં દુઃખ હરતાં પગલાં કેમ ભુલાય... કેમ રે ભુલાય. ૨

એ હૃદય કુમળું યાદ આવે, અમૃત-નિઝરણું યાદ આવે,

પડ્યાને પ્રીતનો આધાર દેતા તવ ધબકાર કેમ ભુલાય,

એ શબ્દો દિવ્યમ્ યાદ આવે, મુખતેજ ભવ્યમ્ યાદ આવે,

નિજ ઊંઘ છોડી ધૂન કરતો નાદ અમને કેમ રે ભુલાય... કેમ રે ભુલાય. ૩

એ ગુરુજી વ્હાલા યાદ આવે, સ્મૃતિઓ મારા પ્રાણ કોરે,

ખુદ જલી આતમ-દીપ અમ પ્રગટાવ્યા કેમ ભુલાય,

એ પત્ર પાવન યાદ આવે, કૃપા સનાતન યાદ આવે,

નવ રાખ્યા અમને અનાથ, એ આશિષ કેમ ભુલાય... કેમ રે ભુલાય. ૪

વ્હાલા પ્રમુખસ્વામી મહારાજ... નહીં રે ભુલાય...