Written Nirupan
गढ़डा प्रथम - ૩ गढ़डा प्रथम - ૫ गढ़डा प्रथम - ૬ गढ़डा प्रथम - ૯ गढ़डा प्रथम - ૧૬ गढ़डा प्रथम - ૨૦ गढ़डा प्रथम - ૨૧ गढ़डा प्रथम - ૨૨ गढ़डा प्रथम - ૨૩ गढ़डा अंत्य - ૨૪ गढ़डा प्रथम - ૨૭ गढ़डा प्रथम - ૨૮ गढ़डा प्रथम - ૩૧ गढ़डा प्रथम - ૩૭ गढ़डा प्रथम - ૩૯ गढ़डा प्रथम - ૪૭ गढ़डा प्रथम - ૫૦ गढ़डा प्रथम - ૫૪ गढ़डा प्रथम - ૫૫ गढ़डा प्रथम - ૫૬ गढ़डा प्रथम - ૬૨ गढ़डा प्रथम - ૬૩ गढ़डा प्रथम - ૬૭ गढ़डा प्रथम - ૬૮ गढ़डा प्रथम - ૭૦ गढ़डा प्रथम - ૭૧ गढ़डा प्रथम - ૭૬ सारंगपुर - ૧ सारंगपुर - ૪ सारंगपुर - ૫ सारंगपुर - ૭ सारंगपुर - ૧૦ सारंगपुर - ૧૧ सारंगपुर - ૧૪ सारंगपुर - ૧૬ सारंगपुर - ૧૮ कारियाणी - ૧ कारियाणी - ૮ कारियाणी - ૯ कारियाणी - ૧૦ कारियाणी - ૧૨ लोया - ૨ लोया - ૬ लोया - ૭ लोया - ૧૦ लोया - ૧૨ लोया - ૧૪ लोया - ૧૭ पंचाळा - ૧ पंचाळा - ૨ पंचाळा - ૩ पंचाळा - ૪ पंचाळा - ૭ गढ़डा मध्य - ૪ गढ़डा मध्य - ૫ गढ़डा मध्य - ૭ गढ़डा मध्य - ૮ गढ़डा मध्य - ૯ गढ़डा मध्य - ૧૧ गढ़डा मध्य - ૧૪ गढ़डा मध्य - ૧૫ गढ़डा मध्य - ૧૬ गढ़डा मध्य - ૨૦ गढ़डा मध्य - ૨૧ गढ़डा मध्य - ૨૨ गढ़डा मध्य - ૨૪ गढ़डा मध्य - ૨૮ गढ़डा मध्य - ૨૯ गढ़डा मध्य - ૩૦ गढ़डा मध्य - ૩૨ गढ़डा मध्य - ૩૩ गढ़डा मध्य - ૩૭ गढ़डा मध्य - ૩૮ गढ़डा मध्य - ૪૦ गढ़डा मध्य - ૪૧ गढ़डा मध्य - ૪૨ गढ़डा मध्य - ૪૫ गढ़डा मध्य - ૪૬ गढ़डा मध्य - ૪૮ गढ़डा मध्य - ૪૯ गढ़डा मध्य - ૫૧ गढ़डा मध्य - ૫૩ गढ़डा मध्य - ૫૪ गढ़डा मध्य - ૫૭ गढ़डा मध्य - ૫૯ गढ़डा मध्य - ૬૧ गढ़डा मध्य - ૬૨ गढ़डा मध्य - ૬૩ गढ़डा मध्य - ૬૭ वरताल - ૧ वरताल - ૩ वरताल - ૪ वरताल - ૫ वरताल - ૭ वरताल - ૧૦ वरताल - ૧૧ वरताल - ૧૨ वरताल - ૧૫ वरताल - ૧૬ वरताल - ૧૯ अहमदाबाद - ૨ गढ़डा अंत्य - ૧ गढ़डा अंत्य - ૨ गढ़डा अंत्य - ૭ गढ़डा अंत्य - ૮ गढ़डा अंत्य - ૯ गढ़डा अंत्य - ૧૧ गढ़डा अंत्य - ૧૩ गढ़डा अंत्य - ૧૫ गढ़डा अंत्य - ૧૬ गढ़डा अंत्य - ૧૭ गढ़डा अंत्य - ૧૮ गढ़डा अंत्य - ૨૧ गढ़डा अंत्य - ૨૫ गढ़डा अंत्य - ૩૦ गढ़डा अंत्य - ૩૧ गढ़डा अंत्य - ૩૭ गढ़डा अंत्य - ૩૮ गढ़डा अंत्य - ૩૯ असलाली - ૧વચનામૃત નિરૂપણ
ગઢડા મધ્ય ૪૫
તા. ૧૪/૭/૧૯૬૪, મુંબઈ. કથાપ્રસંગમાં ગઢડા મધ્ય ૪૫ સમજાવતાં યોગીજી મહારાજ કહે, “આમાં ૫૧ ભૂત મહારાજે ગણાવ્યાં. વળી અયોગ્ય સ્વભાવ અને વાસના મળીને ૫૩ ભૂત જીવને વળગ્યાં છે.”
[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૩/૬૬૧]
પ્રમુખસ્વામી મહારાજ કહે, “આપણે ભગવાનને વેંત નમીએ તો એ આપણને હાથ નમે. અર્જુને સમર્પણ કર્યું તો ભગવાને તેનો રથ હાંક્યો! એને માટે થોડું કરીએ તો પણ એ કાયમ માટે વશ થઈ જાય. જગત માટે, દેહ ને દેહના સંબધી માટે જિંદગી ઘસી નાંખીએ છીએ તોય કોઈ ભાવ પણ પૂછતું નથી. ભગવાનનું દિલ બહુ મોટું છે. આપણે માણસ છીએ તો ભૂલી જઈશું. પણ ભગવાન ભૂલવાના નથી. વચનામૃત મધ્ય ૪૫માં કહ્યું છે: “મારા કહેવાયા છો તો તલમાત્ર કસર રહેવા દેવી નથી. પણ તમારે સુધા સાવધાન રહેવું પડશે.” (૨૪૩)
[સંજીવની: ૧૩/૨૪૩]