॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥
ભગવાન સ્વામિનારાયણનાં
॥ વચનામૃત ॥
Gadhada I-54: Upholding Bhāgwat Dharma; The Gateway to Liberation
Nirupan
Pramukh Swami Maharaj says, “We have attained the Gunātit gnān so we have drawn the longer straw. The Gunātit Sant gave us this knowledge. The Sant is like a mother - he purifies the jiva, cleanses the filth of the mind, and then God accepts that jiva. If one acquires true association of a Sant and develops genuine affection for him, then he progresses. One should recognize the true Sant. One should not stick their head in any wall (i.e. associate with any ordinary sadhu). Mahārāj identified the Sant in Gadhadā I-54 as the gateway to liberation. One should identify that Sant as one’s ātmā and love him; then one attains the path to Akshardhām. Our worldly tasks may be fulfilled or they may not be, but our ignorance will be removed and we will attain Akshardhām and the highest form of bliss. We should desire for that (bliss). The Satsang increases through the world due to the wish of the Motā-Purush. The mandirs will encrusted with gold, but (what benefit will that be to us if) the ignorance of our heart will not be removed, nor will we progress from within - hence we will not find happiness.”
[Sanjivani: 1/97]
પ્રમુખસ્વામી મહારાજ કહે, “આપણા ભાગે ગુણાતીત જ્ઞાન આવ્યું તે સારુ લાંબું આવ્યું. તે ગુણાતીત સંતે આપ્યું. સંત માતા જેવા છે. તે જીવને શુદ્ધ કરે, મનના મેલ હરે, પછી ભગવાન તેને ગ્રહણ કરે. સાચો સંતસમાગમ મળે અને સાચી રીતે તેમાં હેત થાય તો કાર્ય થાય. સાચા સંત ઓળખી રાખવા. જ્યાં ત્યાં ભીંતમાં માથું ન ભરાવવું. ગઢડા પ્રથમ ૫૪મા વચનામૃતમાં મોક્ષનું દ્વાર મહારાજે સંતને બતાવ્યા છે. તેમાં આત્મબુદ્ધિ ને પ્રીતિ કરવી તો અક્ષરધામનો માર્ગ પ્રાપ્ત થાય. લૌકિક કાર્ય થાય ન થાય પણ આપણું અજ્ઞાન જતું રહે અને ધામની પ્રાપ્તિ થાય તે મહાસુખ. આની ઇચ્છા રાખવી. મોટાપુરુષના સંકલ્પે દેશ-વિદેશમાં સત્સંગ વધે છે. મંદિરો સોનાથી મઢાશે પણ અંતરનું અજ્ઞાન ન જાય કે આંતર સમૃદ્ધિ વધે નહીં તો સુખ ન થાય.” (૯૭)
[સંજીવની: ૧/૯૭]