॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥

ભગવાન સ્વામિનારાયણનાં

॥ વચનામૃત ॥

વરતાલ-૧૬: મોટા માણસ સાથે બને નહીં

નિરૂપણ

સં. ૧૯૫૨, મહુવામાં ભગતજી મહારાજે વચનામૃત વરતાલ ૧૬મું વચનામૃત વંચાવ્યું અને વાત કરી, “શ્રીજીમહારાજે આમાં પોતાના અંતરનું રહસ્ય કહ્યું છે. જો ઊંડા ઊતરી વિચાર કરીએ તો એમ જ જણાય કે જો ભગવાનને ખરેખર ભગવાન જાણી, દર્શન એક વાર કર્યાં હોય, નિમિષમાત્ર કર્યાં હોય, તો જગતનો ફેર ઊતરી જ જવો જોઈએ.” એમ કહી નિરૂપણ કરી બોલ્યા, “માટે રાજ્યમાં કે સ્ત્રીમાં સુખ મોટાએ માન્યું નથી અને આપણે એમાં સુખ માનીને મોટો આદર કરી બેઠા છીએ, તેથી મોટાપુરુષ સાથે શી રીતે બનશે?”

[બ્રહ્મસ્વરૂપ પ્રાગજી ભક્ત: ૪૧૭]

1896 (Samvat 1952), Mahuvā. Bhagatji Mahārāj had Vachanāmrut Vartāl 16 read and said, “Shriji Mahārāj has mentioned the secret from his heart in this Vachanāmrut. If we contemplate deeply, then we realize that if we have darshan of God just once, even for a second, and believe God truly to be God, then the cycles of births and deaths would dissolve.”

He continued, “In the past, no one who was considered great believed that there was happiness in kingship or women. In contrast, we think there is happiness in that. So, how will we ever be able to get along with the Satpurush?”

[Brahmaswarup Pragji Bhakta: 525]

નિરૂપણ

સં. ૧૯૫૩, જૂનાગઢ. વચનામૃત વરતાલ ૧૬મું વંચાવીને ભગતજી મહારાજે વાત કરી, “ભગવાનના સુખ આગળ ચૌદ લોકનું જે સુખ તે નરક જેવું કહ્યું છે, પણ જીવને બહાર દૃષ્ટિ થઈ છે તે હવે અવળું મોઢું કરવાની છે એવી અંતર્દૃષ્ટિ જ્યારે થશે ત્યારે ભગવાનને બાથમાં લઈને ભજનના સુખરૂપી અમૃતના ઓડકાર આવશે, પણ ખાલી ચાળા ચૂંથ્યે કંઈ નહીં વળે. માટે જે અણસમજણ અને અવિવેકે કરીને પંચવિષયમાં માલ મનાઈ ગયો છે, તે જો સત્પુરુષના સંબંધે કરીને જીવ ટાળી નાખે, તો સત્પુરુષ ભગવાનમાં માલ મનાવી દે.”

[બ્રહ્મસ્વરૂપ પ્રાગજી ભક્ત: ૪૬૩]

August 1897 (Samvat 1953), Junāgadh. Bhagatji Mahārāj had Vachanāmrut Vartāl 16 read and said, “Compared to the bliss of worshiping God, the bliss of the 14 realms is said to be like that of narak. However, the jiva has developed an outward perspective and now it needs to turn this around. If one practices introspection and spiritually embraces God, one will be able to reminisce and enjoy the nectar of devotion to God. On the other hand, nothing will be achieved just by being complacent. By associating with the Satpurush, the jiva will overcome its belief of attaching value to the five senses, a belief that originated from a lack of understanding and discretion. The Satpurush will then be able to convince such a person about the value of God.”

[Brahmaswarup Pragji Bhakta: 583]