॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥
ભગવાન સ્વામિનારાયણનાં
॥ વચનામૃત ॥
Gadhada I-20: An Ignorant Person; Seeing One’s Own Self
Nirupan
January, 1964. In the morning discourse, Yogiji Mahārāj explained Vachanāmrut Gadhadā I-20, “We have acquired the chintāmani, yet why are we still poor? One who has the association of a Satpurush does not remain aloof. One who has not recognized the Motā-Purush is ignorant. One who perceives human traits is extremely ignorant. Gnāni is one who perceives divinity without any doubts. One who never perceives human trains throughout one’s life is extraordinarily gnāni.
“Gunātitānand Swāmi was sitting in the assembly. The discourse was about recognizing him. But how can they understand that? One tries to realize their jivātmā but the manifest Gunātit is sitting there - Mahārāj spoke about recognizing him. If one understood that ‘the Gunātit is my ātmā’, then one would not be called ‘senseless’. One who believes the Satpurush is true will believe this talk. Instead, everyone wants to see extraordinary miracles.”
Swāmishri traveled back in time and talked about recognizing Gunātitānand Swāmi, who was present in the assembly. Swāmishri was witness to the incident (of this Vachanāmrut) and he is the one speaking today - in this way, he showed his oneness with Gunātitānand Swāmi.
In the same Vachanāmrut, the words “What does it mean to see your form?” were read. Swāmishri explained, “One should become one with that form (Gunātit).”
He then asked, “What is the glory of God? Greatness (mahimā). Light also means mahimā.
“The jivātmā succumbs to māyā. If it connects with Brahma, then it becomes brahmarup and transcends māyā.”
[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 3/571]
જાન્યુઆરી ૧૯૬૪. સવારની કથામાં વચનામૃત ગઢડા પ્રથમ ૨૦ ઉપર ધ્યાન દોરતાં સ્વામીશ્રીએ કહ્યું: “ચિંતામણિ મળી ને કોરા કેમ રહી ગયા? સત્પુરુષના સંબંધવાળાને ગાફલાઈ નથી રહેવા દેતા. મોટાપુરુષને ન ઓળખ્યા તે અજ્ઞાની. મનુષ્યભાવ પરઠે તે અતિ અજ્ઞાની. કોઈ સંકલ્પ વગર દિવ્યભાવ રહે તે જ્ઞાની. જિંદગીમાં મનુષ્યભાવ ન પરઠાય તે વિશેષ જ્ઞાની.
“સભામાં ગુણાતીતાનંદ સ્વામી બેઠા હતા, તેને ઓળખવાની વાત હતી. તે વખતે ક્યાં ગેડ બેસે? જીવાત્માને શોધે; પણ સાક્ષાત્ ગુણાતીત બેઠા છે, તેને ઓળખવાની મહારાજની વાત હતી. ‘ગુણાતીત મારો આત્મા છે’ એમ માન્યું હોત, તો ઘેલામાં ન કહેવાત. જેને સત્પુરુષ સાચા માન્યા તેને આ વાત મનાય. ભડકો જોવાનું સૌને તાન.”
અહીં સ્વામીશ્રી સમયની સાથે ભૂતકાળમાં પહોંચી ગયા અને મહારાજની સભામાં ગુણાતીતાનંદ સ્વામી બેઠા હતા, એમને ઓળખવાની વાત સમજાવી. પોતે પણ એ પ્રસંગના સાક્ષી છે તેમજ આજે પણ એ જ બોલી રહ્યા છે – એમ પણ પોતાની એકતા જણાવી.
એ જ વચનામૃતમાં શબ્દો આવ્યા: “સ્વરૂપને જોવું એટલે શું?” એ સમજાવતાં કહે, “એમાં આપોપું કરવું. જોડાવું.”
વળી પૂછ્યું: “ભગવાનનો પ્રતાપ શું? મહિમા. પ્રકાશ એટલે પણ મહિમા.
“જીવાત્મા માયાવેષ્ટિત છે. તેને બ્રહ્મનો સંબંધ થાય એટલે તે પણ બ્રહ્મ થાય – માયા પર થાય.”
[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૩/૫૭૧]
Pramukh Swāmi Mahārāj spoke on Vachanāmrut Gadhadā I-20, “One should realize their true form is the ātmā. According to Vartāl 11, intense love for the Satpurush is the means to realize one’s ātmā. Believing the Satpurush is one’s form, develop ātmabuddhi and love for him. When one believes the Satpurush is one’s ātmā, then one will have the darshan of God.”
[Sanjivani: 1/70]
પ્રમુખસ્વામી મહારાજે ગઢડા પ્રથમ ૨૦ વંચાવી અમૃતવચનો કહ્યાં, “પોતાનું સ્વરૂપ જે આત્મા તે ઓળખવું. વચનામૃત વરતાલ ૧૧માં કહ્યા પ્રમાણે સત્પુરુષને વિષે દૃઢ પ્રીતિ એ જ આત્મદર્શન. સત્પુરુષને પોતાનું સ્વરૂપ માની એને વિષે દૃઢ આત્મબુદ્ધિ ને પ્રીતિ કરવી. સત્પુરુષ પોતાનો આત્મા મનાઈ જાય પછી એમાં જ ભગવાનનાં દર્શન થશે.”
[સંજીવની: ૧/૭૦]
Anything Can Be Accomplished If One Tries
Pramukh Swami Maharaj arrived in Sarangpur on July 14. In the afternoon, Swamishri spoke on Vachanamrut Gadhada I-20:
“One’s form is brahma means Satpurush [is one’s form]. The talk here is about seeing that form. Otherwise, there is only darkness in one’s own form. Even if one’s form is dirty, everything is washed away with clean water. Similarly, as one sees the Satpurush, one becomes enlightened. Even if one sees bones and flesh, that [Satpurush] is what one needs to see. Everything is in him. If one has imbibed satsang, meaning that if one has recognized the Satpurush, then seeing his own form is in his own hands. One should desire to see their form - so one should follow his commands. If one does nothing believing that they cannot do anything themselves, then he certainly cannot do anything. In Shrijipura, the land grew wild plants. However, it was ploughed and improved, so now there is good crop growing. We should not look at ourselves but look at who we have attained. They decided to go to the moon so they achieved that goal. Therefore, if one tries, then it can be achieved.”
[Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 4/423]
મંડી પડે તો બધું થાય
સારંગપુર પધારેલા પ્રમુખસ્વામી મહારાજે અત્રે તા. ૧૪/૭ની બપોરે વચનામૃત ગઢડા પ્રથમ ૨૦ના આધારે જ્ઞાનામૃત પીરસતાં કહ્યું:
“પોતાનું સ્વરૂપ જે બ્રહ્મ એટલે સત્પુરુષ. તે સ્વરૂપને જોવાની અહીં વાત છે. બાકી પોતાના સ્વરૂપમાં તો અંધારું છે. પોતાનું સ્વરૂપ મેલું-ઘેલું હોય, પણ જેમ સારું પાણી આવે તો બધું ધોવાઈ જાય, તેમ સત્પુરુષને જોતો જાય તેમ પ્રકાશ થતો જાય. ભલે હાડ-માંસનું શરીર દેખાય, પણ તેમાં જ જોવાનું છે. જે છે તે બધું તેમાં છે. જેને સત્સંગ થયો એટલે કે જેને સત્પુરુષ ઓળખાણા તેને પોતાનું સ્વરૂપ પોતાના હાથમાં જ છે. સ્વરૂપ જોવા આદર કરવો, એટલે તેમની આજ્ઞા પાળવી. ‘મારાથી કંઈ નહીં થાય’ એમ માની બેસી રહે તેનાથી કંઈ કાર્ય ન થાય. શ્રીજીપુરાની જમીન પહેલાં ઝાડીવાળી હતી, પણ ખેડ કરી તો અત્યારે સારો પાક પાકે તેવી થઈ ગઈ. આપણે આપણા સામું નહીં, પણ જે મળ્યા છે તે સામું જોવું. ચંદ્ર ઉપર જવાનું ધાર્યું તો જઈ આવ્યા. માટે મંડી પડે તો બધું થાય. આ તો છતે ધણીએ રાંડી બેઠા.”
[બ્રહ્મસ્વરૂપ પ્રમુખસ્વામી મહારાજ: ભાગ ૪/૪૨૩]