॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥

ભગવાન સ્વામિનારાયણનાં

॥ વચનામૃત ॥

Sarangpur-7: Naimishāranya Kshetra

Nirupan

Gunātitānand Swāmi says, “No matter how great a place may be, the jiva cannot progress by merely residing there. Contentment is possible only with the association of a good sadhu. But without this it is not possible.”

[Swāmini Vāto: 2/151]

ગુણાતીતાનંદ સ્વામી કહે, “ગમે તેવું ઉત્તમ સ્થાન હોય તેમાં જઈને રહે તો પણ જીવ વૃદ્ધિ પામે નહીં. એ તો સારા સંતને સંગે જ સમાસ થાય, પણ તે વિના ન થાય.”

[સ્વામીની વાતો: ૨/૧૫૧]

December 1895, Mahuvā. In Mahuvā, Bhagatji Mahārāj had Ganpatrām read Vachanamrut Sārangpur 7 before saying, “Shriji Mahārāj has talked about this discourse as an art. If one has met the true Satpurush, the jagged edges of the indriyas will wear away, as will desires for indulging in the world’s pleasures. This much happens just by coming into his association. Imagine if we fully associate with him - what cannot be achieved?”

[Brahmaswarup Pragji Bhakta: 514]

સંવત ૧૯૫૨. ભગતજી મહારાજે મહુવામાં ગણપતરામ પાસે પ્રથમ વચનામૃત સારંગપુર ૭મું વંચાવ્યું અને વાતો કરી, “આ વાતને તો શ્રીજીમહારાજે કરામત જેવી કહી છે. જો ખરેખરા સત્પુરુષ મળ્યા હશે, તો ઇન્દ્રિયોની ધારા કુંઠિત થશે. અને જગતના ઘાટ ઓછા થશે. એટલું તો એમની સમીપમાં આવવાથી થાય છે ત્યારે તેનો જો નિરંતર સમાગમ કરીએ તો શું ન થાય?”

[બ્રહ્મસ્વરૂપ પ્રાગજી ભક્ત: ૪૦૯]

February 27, 1963, Mumbai. During the night time discourse at Akshar Bhavan, while explaining Vachanāmrut Sārangpur 7, Yogiji Mahārāj said, “A guru may talk big but that will not allow one to progress. If the guru is brahmanishtha (the form of Brahma) and shrotriya (knower of the meaning of the scriptures), then one can progress spiritually. Not like ‘Mele Māvjibhāi’. (i.e. One cannot become great on their own.) The guru himself must have served a powerful guru. [Spiritual attainments] have been acquired through the lineage. There are many people within Satsang, but one should surrender their mind where their base instincts are worn away.

“In our Sampraday, there is only one gunātit guru. It is he who shows us the path. [Mahārāj] has shown us the Purush who will help us attain the state of Brahma [become brahmarup].”

This story is narrated by Yogiji Mahārāj as follows: In Dhrāgadhrā, there was one goldsmith named Māvjibhāi who had a name similar to the diwān. There was no electricity back then. The goldsmith went to discharge his bowels daily in the early morning darkness, near the compound of guards. The guards ask him who is there. The goldsmith said, ‘Māvjibhāi.’ The guards became alert thinking if it is the diwān he’ll punish us; let’s not ask further.

“This happened for 15 days before the guards started to doubt: why does the diwān come here when his bungalow has bathrooms and toilets?

“The next day, when Māvjibhāi arrived, the guard shouted, ‘Who is there?’ Māvjibhāi said, ‘Māvjibhāi.’ The guard went closer with a lantern and saw the goldsmith instead of the diwān. He immediately cuffed him and asked, ‘Who calls you Māvjibhāi?’ ‘My father, my mother, my wife, all call me Māvjibhāi.’ The guard says, ‘How does the government benefit from that?’ And locked him in a jail.

“One cannot become Māvjibhāi (diwān) on their own if a few people call you Māvjibhāi. If one tried to become a Satpurush on their own, one will go to jail...” (Brahamswarup Yogiji Maharaj - Part 2)

[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 3/445]

તા. ૨૭/૨/૧૯૬૩, મુંબઈ. અક્ષરભવનમાં રાત્રે કથામાં વચનામૃત સારંગપુર ૭ પર નિરૂપણ કરતાં યોગીજી મહારાજ કહે, “ગુરુ બડી બડી વાતો કરતા હોય તે આગળ ન લઈ જાય. બ્રહ્મનિષ્ઠ અને શ્રોત્રિય ગુરુ મળે તો કામ થાય. ‘મેળે માવજીભાઈ’ નહીં. ગુરુ થકી ગુરુ સેવેલા જ હોય. વંશપરંપરાથી પામેલા હોય. સત્સંગમાં ઘણા પુરુષો છે, પણ ધારા કુંઠિત થાય ત્યાં મન સોંપવું.

“આપણા સંપ્રદાયમાં તો ગુણાતીત ગુરુ એક જ છે. તે જ સ્થાન બતાવે છે. બ્રહ્મની સ્થિતિ પમાડે તેવા પુરુષ બતાવ્યા.”

યોગીજી મહારાજ માવજીભાઈની વ્યાખ્યા આવી રીત કરે છે: “ધ્રાંગધ્રામાં એક સોનીનું નામ માવજીભાઈ, ને ત્યાંના દીવાનનું નામ પણ માવજીભાઈ. તે દી’ વીજળી-દીવાનું સાધન નહિ. માવજીભાઈ સોની વહેલી સવારે અંધારામાં દિશાએ જાય. સિપાઈની કોટ પાસે ખાડા-ખાધરા હોય ત્યાં બેસે, ને સિપાઈ આને જોઈને પૂછે, ‘કોણ?’ તો કહે, ‘માવજીભાઈ.’ સિપાઈ થડકે કે ‘દીવાન હશે તો દંડ કરશે. માટે વધુ પૂછવું નથી.’

“એમ પંદર દી’ પોલ હાલી. પછી સિપાઈને થયું: ‘માવજીભાઈ રોજ અહીં શું કામ ઝાડે ફરવા આવતા હશે? બંગલામાં તો પાયખાનાં-જાજરૂની સગવડ હોય. માટે તપાસ કરું, કોણ છે?’

“પછી બીજે દી’ માવજીભાઈ રોજની જેમ આવ્યા. સિપાઈએ પડકારો કર્યો, ‘કોણ?’ તો છાતી કાઢીને કહે, ‘માવજીભાઈ!’ પછી સિપાઈ ફાનસ લઈને નજીક ગયો તો દીવાનને બદલે સોની મહાજન નીકળ્યા! તે હાથકડી પહેરાવી દીધી ને પૂછ્યું, ‘કોણ તને માવજીભાઈ કહે છે?’ ત્યારે કહે, ‘મારો બાપ, મારી મા, મારાં ઘરવાળાં બધાં કહે છે.’ સિપાઈ કહે, ‘તેમાં સરકારને શું સડકો(ફાયદો)?’ પછી જેલમાં પૂરી દીધા.

“એમ મેળે માવજીભાઈમાં હખ(સુખ) ન આવે. મેળે માવજીભાઈ - સત્પુરુષ થાવા જાય તો જેલ ભેગો થઈ જાય. જેના ઉપર સક્કો વાગ્યો હોય તે જ માવજીભાઈ સાચા. ભગવાનના ગુણાતીત સંત તે જ સાચા સત્પુરુષ છે. માટે ‘હમ ભી ડીચ’ ન થવું. - બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ - ભાગ ૨માં આવી રીતે આ દૃષ્ટાંતનું નિરૂપણ કર્યું છે.

[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૩/૪૪૫]

The Vachanāmrut on Naimishāranya was read. In that, what does it mean that the tip of the arrow is removed and the arrow becomes blunt? Well, any worth in the vishays is removed from one’s mind - that is what is meant by removing the tip. And any vishays that are kept are only to sustain the body. Some wonder why this does not happen instantly, but this cannot happen instantly. Moreover, the jiva cannot behave this way. It is God’s wish that he wants to make everyone gunātit and separate them from their kāran body...

[Aksharāmrutam: 31/4]

નૈમિષારણ્યનું વચનામૃત વચાવ્યું. તેમાં આવ્યું જે, ફળ કાઢી લીધું હોય ને થોથું રહ્યું હોય તે શું? તો વિષયમાંથી માલ નીકળી ગયો એ ફળ નીકળી ગયું કહેવાય. ને આટલા વિષય રાખ્યા છે તે દેહ રાખવા સારુ રાખ્યા છે. ને કેટલાકને તો ખરરર ઊડી જાઈએ એમ જોઈએ છીએ ને એમ થાય જે ઘડીકમાં કેમ થાતું નથી? પણ તે ઘડીકમાં થાય એમ નથી. ને આમ જીવથી વરતાય એમ પણ ક્યાં છે? તે તો ભગવાનની ઇચ્છા એવી છે જે સર્વે અવતારના ભક્તને ગુણાતીત કરવા છે ને કારણ દેહથી નોખા કરવા છે. તે ઉપર ઈંદ્રને બ્રહ્મહત્યા પ્રગટ વામનજીથી ટળી તે વાત કરી.

†વિશ્વરૂપ ત્વષ્ટાનો પુત્ર હતો. તેનું મોસાળ દૈત્યકુળમાં હોવાથી દૈત્યોનો પક્ષ રાખતો. ઇન્દ્રે તેને ગુરુ કરી રાજ્યપુરોહિત નીમેલો. દૈત્યો પર વિજય મેળવવા ઇન્દ્રે યજ્ઞ આરંભ્યો. વિશ્વરૂપ હોમ કરે ને દૈત્યોને હવિષ્યાન્નનો છાનો ભાગ આપે. આ કપટ જાણીને ઇન્દ્રે વિશ્વરૂપનાં ત્રણે મસ્તક કાપી નાખ્યાં. તેથી ચાર બ્રહ્મહત્યા લાગી. તેમાં એક તો ગુરુની, બીજી ગોરની, ત્રીજી બ્રાહ્મણની ને ચોથી બ્રહ્મવેત્તાની. પછી તેને નારદજી મળ્યા. તેણે કહ્યું જે, ‘તારા ભાઈ વામનજી છે તે ભગવાનનો અવતાર છે, માટે તેનો તું આશરો કર.’ પછી ઇન્દ્રે વામનજીનો નિશ્ચય કર્યો તેણે કરીને બ્રહ્મહત્યા ટળી ગઈ. - સ્વામીની વાત ૧/૨૯૩ અને ટીપણી.

[અક્ષરામૃતમ્: ૩૧/૪]

SELECTION
TYPE * History * Mahima * Nirupan * Prasang * Summary * Akhyan VAKTA * Aksharbrahma Shri Gunatitanand Swami * Brahmaswarup Mahant Swami Maharaj * Brahmaswarup Pragji Bhakta * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj * Brahmaswarup Shastriji Maharaj * Brahmaswarup Yogiji Maharaj REFERENCE * Aksharamrutam * Aksharbrahma Shri Gunatitanand Swami: Part 1 * Aksharbrahma Shri Gunatitanand Swami: Part 2 * Bhagwan Swaminarayan: Part 4 * Bhagwan Swaminarayan: Part 5 * Brahmana Sange * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 1 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 2 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 3 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 4 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 5 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 6 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 7 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 8 * Brahmaswarup Shastriji Maharaj: Part 1 * Brahmaswarup Shastriji Maharaj: Part 2 * Brahmaswarup Shri Pragji Bhakta * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 1 * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 2 * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 3 * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 4 * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 5 * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 6 * Chalo Chale Ham Akshardham * Divine Memories - Part 1 * Divine Memories - Part 2 * Divine Memories - Part 3 * Jeva Me Nirakhya Re - Part 6 * Parabhakti * Sanjivani * Satsang Saurabh: Part 1 * Swabhavvash Sansar * Swamini Vato * Yogi Gita Marma * Yogi Vani * Yogiji Maharaj’s 101 Tales of Wisdom PLACE YEAR
Go

Type: Keywords Exact phrase