॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥
ભગવાન સ્વામિનારાયણનાં
॥ વચનામૃત ॥
Loya-10: Remaining Uninfatuated
Nirupan
June 3, 1962, Mumbai. During the Sunday assembly in Rāmbaug, Yogiji Mahārāj said, “It is not easy to know and understand the form of God. One needs to become immersed in his form. If a stack of 50,000 notes (money) dropped from above, how elated would we be! If we understand the greatness in this way and think: Kyā Rājā Bhoj ane kyā Gāngo Teli? (How does Gāgno Teli (a simpleton) compare to a great king like Bhoj; i.e. We are insignificant compared to God.) We do not feel that elation because we perceive human traits [in God and the Sant]. If we keep divinity, then we will feel constant elation. According to Loyā 10, we have this knowledge, so that elation or attainment or zeal should not fade; even if you have millet bread and buttermilk to eat.”
[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 3/350]
તા. ૩/૬/૧૯૬૨, મુંબઈ. રામબાગમાં રવિસભામાં યોગીજી મહારાજ કહે, “ભગવાનનું સ્વરૂપ જાણવા-સમજવાનું સહેલું નથી. ભાવ થવો જોઈએ. ૫૦,૦૦૦ની નોટનો થોકડો પડે તો કેવું અહોહો થાય! તેમ મહિમા સમજાય કે ક્યાં રાજા ભોજ ને ક્યાં ગાંગો તેલી! મનુષ્યભાવ આવે છે તેથી અહોહો થાતું નથી. દિવ્યભાવ રહે તો થાય. લોયા ૧૦ પ્રમાણે જ્ઞાન થયું છે, તે અહોહોપણું-પ્રાપ્તિ-કેફમાં મોળો ન પડે. ભલે રોટલો ને છાશ મળે.”
[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૩/૩૫૦]