॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥
ભગવાન સ્વામિનારાયણનાં
॥ વચનામૃત ॥
ગઢડા અંત્ય-૮: સદાય સુખિયા રહેવાનું
નિરૂપણ
તા. ૨૪/૨/૧૯૬૩, મુંબઈ. કથાપ્રસંગમાં વચનામૃત ગઢડા અંત્ય ૮ પર યોગીજી મહારાજે વાત કરી, “ઇન્દ્રિયો હરાઈ ફરતી હોય તે દુઃખિયો રહે. મોક્ષભાગીને પશ્ચાત્તાપ થાય. દુઃખ થયું તે જ પ્રાયશ્ચિત્ત. ભગવાન ને સંતની કૃપા થાય તો ઇન્દ્રિયો ધોડે જ નહીં. એક જ વાનું કયું રાખવું? મિત્રપણું. તો પાંચેય વાનાં આવી જાય. હેત થયું હોય તો કઠણ વચન કહે, ધર્મ પળાવે, પણ કોઈનો અભાવ ન આવવા દે. મિત્રભાવ એ જ મુદ્દો.
“અક્ષરપુરુષોત્તમનો સંબંધ ન હોય તે ભગત જ નથી. બીજા (પરોક્ષવાળા) તો માર્ગે ચાલ્યા છે. સો જન્મની કસર ટાળવા માટે જે ભક્ત કહ્યા તે ગુણાતીત. અભાવ ન લેવાય. મહિમા સમજાય તે માટે બધાને ભક્ત કહ્યા. આપણા દોષ જોવા, ને આપણી ભૂલ કાઢવી. રહે ભેગો ને મન નોખું રાખે કે ‘ત્યાં જ કલ્યાણ ભાળ્યું છે?’ એમ ઘરે ભજન કરે કે, ‘ઘરે મૂર્તિયું છે’ એમ માને, એ મન નોખું પડ્યું. મંદિર છાંડી જાય. સમાગમમાં ન આવે. ‘ત્યાં જ કલ્યાણ ભાળ્યું છે?’ તે બેપરવાઈપણું. કોઈ જાતનો દોષ ન લેવો. મન નોખું પડે તે અડધું-પડધું વિઘન; પણ બેપરવાઈવાળો તો ઠામૂકો જાય.”
[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૩/૪૪૪]
February 24, 1963. Mumbai. During the discourse, Yogiji Mahārāj explained Gadhadā III-8, “One whose indriyas wander uncontrolled remains unhappy. One who desires liberation will regret (when their indriyas wander). When one experiences remorse (when their indriyas wander) - that is atonement. When one receives the grace of God or the Sant, then their indriyas will never wander.
“What one quality should one keep? Friendship (with God and the Sant). The other five will come by keeping close friendship.† If one has developed love, then God and the Sant will say harsh words or coerce them to remain within their dharma; but they will not let one find faults. The main principle is friendship with God and the Sant.
“One who has no association with Akshar and Purushottam is simply not a devotee. The others who believe in the non-manifest are still walking on the path of God. The Gunātit Sant is the Bhakta who is said to eradicate the deficiencies of 100 births. One should never develop an aversion. So that we understand each other’s greatness, they are all called bhaktas. One should look at their own faults and mistakes. One who physically stays together but keeps his mind separated thinks: ‘Liberation is only found there?’ And he worships God at home alone saying, ‘I have the murtis at home.’ One who thinks this way has his mind separated (aloof) from God and the Sant. He avoids the mandir and association of the Sant. One who believes, ‘Liberation is only attained there?’ has become indifferent to God and the Sant. When the mind becomes separated (or aloof), that is half of an obstacle. When one becomes indifferent, he totally leaves.”
†The other five are: (1) control over the indriyas by means of firm vairāgya and firm swadharma; (2) intense love for God and his Bhakta; (3) being pleased by the company of God and his Bhakta; (4) not becoming indifferent toward God and his Bhakta; and (5) who does not like the company of a non-believers.
[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 3/444]