॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥

ભગવાન સ્વામિનારાયણનાં

॥ વચનામૃત ॥

Gadhada II-63: Gaining Strength

Nirupan

Gunātitānand Swāmi said, “We do not have strength like that of Krupanand Swami and other seniors sadhus, so instead of comparing ourselves with them we should observe the eleven niyams and we will become as strong as they are. The company of this Sadhu is such that upāsanā, dharma, etc. are all included. Nothing is left.” On this Vachanamrut Gadhada II-63 (Gaining Strength) was read.

[Swāmini Vāto: 5/168]

ગુણાતીતાનંદ સ્વામી કહે, “કૃપાનંદ સ્વામી વગેરે મોટા સાધુના જેટલું આપણામાં બળ નહીં, માટે મોટા સાધુ સાથે વાદ મૂકી અગિયાર નિયમ પાળવા એટલે તેમના જેટલા બળિયા થવાશે. આ સંગ એવો છે ને આ સંગમાં ઉપાસના, ધર્મ વગેરે સર્વે છે. કાંઈ બાકી નથી.” તે ઉપર ગઢડા મધ્ય પ્રકરણનું ત્રેંસઠમું વચનામૃત બળ પામવાનું વંચાવ્યું.

[સ્વામીની વાતો: ૫/૧૬૮]

Samvat 1952. Mahuva. Bhagatji Mahārāj had Ganpatrām read Vachanāmrut Gadhadā II-63 and said, “This Vachanāmrut is about gaining strength. One is considered to have gained satsang when one recognizes the Satpurush and develops faith in him. But the degree to which one attaches to the Satpurush, that much strength is gained by the jiva. The indriyas and the antahkaran of such devotees with strength are controlled by the jiva itself; but the inclinations of the indriyas and antahkaran and the inclinations of the jiva are not separate. Whatever the jiva’s inclination is, that is the inclination of the indriyas and antahkaran - they become one. The jiva of one who as affection for God and the Sant and has faith in serving them, and possesses the nine types of bhakti immediately gains great strength. Therefore, there is no greater means to gain strength than to serve God and his Bhakta. Intense service, intense faith, and bhakti couple with the knowledge of his greatness - the strength the jiva gains from these three is not gained by knowing the discretion of the drashtā (the observer - jiva) and the drashya (the objects being observed) and behaving as the drashtā. Why? Mahārāj has explained further in the Vachanāmrut: ‘Much better than behaving as the ātmā is to stay within the fellowship of God and His devotees.’ I then became afraid, ‘What if by behaving as the ātmā, I cannot return to this body again?”’ Therefore, by arranging samaiyā, rās, festivals, Mahārāj kept his devotees close to him and taught them this type of bhakti. The great have also done likewise. Gunātitānand Swāmi also served the sick sadhus in many ways. I also served Swāmi by realizing his implicit commands to do sevā. There is no greater merit that to serve God’s devotees. One should understand the greatness of God’s devotees and serve them; but in no way should one develop a grudge against them and malign them.”

[Brahmaswarup Prāgji Bhakta: 411]

સં. ૧૯૫૨. મહુવામાં ભગતજીએ ગણપતરામ પાસે વચનામૃત ગઢડા મધ્ય ૬૩મું વચનામૃત વંચાવ્યું અને વાત કરી, “આ વચનામૃત બળ પામવાનું છે. સત્સંગ તો જ્યારથી સત્પુરુષની ઓળખાણ થાય અને તેને વિષે નિષ્ઠા થાય ત્યારથી થયો ગણાય, પણ જેટલી શ્રદ્ધા સોતો એ જીવ સત્પુરુષમાં જોડાય છે તેટલો એનો જીવ બળને પામે છે. તેવા બળિયા હરિભક્તની ઇન્દ્રિયો-અંતઃકરણની વૃત્તિઓ જીવની દોરી જ દોરાય છે અને ઇન્દ્રિયો-અંતઃકરણની વૃત્તિ નોખી અને જીવની વૃત્તિ નોખી એવું રહેતું નથી. જીવની જે વૃત્તિ હોય તે જ ઇન્દ્રિયો-અંતઃકરણની હોય; એમ બંને એક થઈ જાય છે. માટે ભગવાન અને ભગવાનના સંત તેને વિષે જેને પ્રીતિ હોય અને તેની સેવાને વિષે જેને અતિશય શ્રદ્ધા હોય અને ભગવાનની નવધા ભક્તિએ યુક્ત હોય તેવાનો જીવ તો તત્કાળ અતિશય બળને પામે છે. માટે જીવને બળ પામવાને અર્થે ભગવાન કે ભગવાનના ભક્તની સેવા બરોબર બીજો કોઈ ઉપાય નથી. અતિશય સેવા, અતિશય શ્રદ્ધા અને માહાત્મ્યજ્ઞાને યુક્ત ભક્તિ – આ ત્રણ સાધનથી જીવ જેવો બળને પામે છે, તેવો તો દ્રષ્ટા અને દૃશ્યનો વિવેક સ્થપાય અને કદાચ દ્રષ્ટારૂપ રહેવા માંડે તો પણ એવા બળને નથી પામતો. કારણ મહારાજે આગળ કહ્યું છે કે: ‘સત્તારૂપે રહેવું તે કરતાં પણ ભગવાનના ભક્ત ભેળે દેહ ધરીને રહેવું તે અતિશય શ્રેષ્ઠ છે. અને રખે સત્તારૂપે રહીએ અને પાછો દેહ ન ધરાય?’ તે માટે મહારાજે સમૈયા, રાસ, ઉત્સવ યોજી પોતાના ભક્તોને અખંડ પોતાની પાસે જ રાખ્યા છે અને આવી રીતની ભક્તિ શિખવાડી છે. મોટા મોટાએ પણ એ જ કર્યું છે. સ્વામીએ માંદા સાધુની અનેક પ્રકારે સેવા કરી. અમોએ પણ જૂનાગઢમાં સ્વામીની અનુવૃત્તિ સાચવી અખંડ સેવા કરી છે. માટે ભગવાનના ભક્તની સેવા બરોબર કોઈ પુણ્ય નથી. ભગવાનના ભક્તનો મહિમા સમજી તેમની સેવા કરવી, પણ કોઈ રીતે તેમની સાથે આંટી તો પાડવી જ નહીં અને તેમનો દ્રોહ તો કરવો જ નહીં.”

[બ્રહ્મસ્વરૂપ પ્રાગજી ભક્ત: ૪૧૧]

Yogiji Mahārāj said, “The means to gain strength in is Gadhadā II-63: faith in service of God, affection toward the Sant, and the nine types of bhakti coupled with the knowledge of his greatness. Keep these three firm and practice satsang with pure feelings. Pure feelings means, Mahārāj who resides in Akshardhām is manifest today in the form of the Sant. Practicing satsang with that thought is practicing with pure feelings. When that happens, then dharma, gnān, vairāgya, and bhakti are perfected. Only when one gains the company of such an Ekāntik Satpurush can one perfect ekāntik dharma. Therefore, recognize him and worship God.”

[Yogi Vāni: 3/14]

યોગીજી મહારાજ કહે, “બળ પામવાનો ઉપાય ગઢડા મધ્ય ૬૩માં કહ્યો છે: સેવાને વિષે અતિશય શ્રદ્ધા, સંતને વિષે પ્રીતિ અને માહાત્મ્યે યુક્ત નવધા ભક્તિ. આ ત્રણ દૃઢ કરીને રાખવાં અને શુદ્ધભાવે સત્સંગ કરવો. તે શુદ્ધભાવ એટલે, જે અક્ષરધામમાં મહારાજ બિરાજમાન છે, તે આજે આપણને સંત દ્વારા પ્રત્યક્ષ મળ્યા છે; એવી નિષ્ઠાએ સહિત સત્સંગ એ જ શુદ્ધભાવે સત્સંગ. તે થાય ત્યારે ધર્મ, જ્ઞાન, વૈરાગ્ય અને ભક્તિ સિદ્ધ થઈ જાય. એવા એકાંતિક પુરુષ મળે તો જ એવો ધર્મ સિદ્ધ થાય. માટે ઓળખીને ભજન કરી લેવું.”

[યોગીવાણી: ૩/૧૪]

Gunātitānand Swāmi had Gadhadā II-63 read and said, “The means for the jiva to gain strength is just this: If the jiva thinks this way, how can it not progress? But it does not think this way, hence, remains weak. And if it thinks this way - I have attained a Sant like this - then it would not remain subdued by anyone. Because the jiva does not think this way, thoughts, such as what will happen, how will how social affairs continue, come. And the jiva remains weak. There is no peace elsewhere if you leave God...

[Aksharāmrutam: 3/25]

મધ્યનું ત્રેસઠનું વચનામૃત વંચાવીને વાત કરી જે, જીવને બળ પામવાનું સાધન આટલું જ છે તે આવો વિચાર કરવા માંડે તો જીવ કેમ વૃદ્ધિ ન પામે? પણ આવો વિચાર થાતો નથી તેણે કરીને દુર્બળપણું રહે છે ને આવી રીતનો વિચાર હોય જે આવા સંત મુને મળ્યા છે તે કોઈનો ભાર જ ન આવે. આવો વિચાર નથી થાતો એટલે એવા વિચાર થાય છે જે કેમ થાશે? ને આપનો વેવાર કેમ ચાલશે? તે દુર્બળતા છે. ભગવાનને મૂકીને બીજી શાંતિ નથી...

[અક્ષરામૃતમ્: ૩/૨૫]

May 23, 1980; Mombasa. Pramukh Swami Maharaj spoke on Vachanamrut Gadhada II-63 in the morning discourse: “One learns to offer devotion that is characterized by an absence of worldly desires through the Satpurush. Because of his association with Shivaji, the ārti of his bull is performed. Along with Hanuman, the ārti of the army of monkeys is also performed; and with Ganpati, the ārti of the mouse is performed. No one objects to this. So why should there be an objection to performing the ārti of the ideal gunatit devotee (i.e. Aksharbrahman) along with Shriji Maharaj? There should not be an objection. The devotees of God are the murtis of Brahman because of their association. Because they have the upāsanā and refuge (of God), they are the murtis of Brahman. To offer service means to believe there are no human traits in the one whom I offer service to.”

[Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 4/202]

મોમ્બાસા, ૧૯૮૦/૫/૨૩. આજે પ્રાતઃકથામાં વચનામૃત ગઢડા મધ્ય ૬૩નું રસપાન કરાવતાં પ્રમુખસ્વામી મહારાજ બોલ્યા: “જગતથી વિરક્ત થઈને ભક્તિ એવા સત્પુરુષથી થાય છે. ભગવાનના સંબંધે કરીને શિવજીની સાથે પોઠિયાની આરતી ઊતરે, હનુમાનજીની સાથે વાનરસેનાની આરતી ઊતરે, ગણપતિની સાથે ઉંદરની આરતી ઊતરે તેનો વાંધો નહીં, તો શ્રીજીમહારાજના આદર્શ ભક્ત ગુણાતીતની આરતી ઉતરે તેમાં શું બાધ હોવો જોઈએ? ન જ હોવો જોઈએ. ભગવાનના ભક્ત ‘બ્રહ્મની મૂર્તિઓ’ સંબંધને લઈને છે. એની ઉપાસના, આશરો છે એટલે બ્રહ્મની મૂર્તિઓ. શુદ્ધભાવે સેવા કરવી એટલે જેની સેવા કરું છું તેમાં કોઈ મનુષ્યભાવ નથી તે.”

[બ્રહ્મસ્વરૂપ પ્રમુખસ્વામી મહારાજ: ભાગ ૪/૨૦૨]

SELECTION
TYPE * History * Mahima * Nirupan * Prasang * Summary * Akhyan VAKTA * Aksharbrahma Shri Gunatitanand Swami * Brahmaswarup Mahant Swami Maharaj * Brahmaswarup Pragji Bhakta * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj * Brahmaswarup Shastriji Maharaj * Brahmaswarup Yogiji Maharaj REFERENCE * Aksharamrutam * Aksharbrahma Shri Gunatitanand Swami: Part 1 * Aksharbrahma Shri Gunatitanand Swami: Part 2 * Bhagwan Swaminarayan: Part 4 * Bhagwan Swaminarayan: Part 5 * Brahmana Sange * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 1 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 2 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 3 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 4 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 5 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 6 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 7 * Brahmaswarup Pramukh Swami Maharaj: Part 8 * Brahmaswarup Shastriji Maharaj: Part 1 * Brahmaswarup Shastriji Maharaj: Part 2 * Brahmaswarup Shri Pragji Bhakta * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 1 * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 2 * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 3 * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 4 * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 5 * Brahmaswarup Yogiji Maharaj: Part 6 * Chalo Chale Ham Akshardham * Divine Memories - Part 1 * Divine Memories - Part 2 * Divine Memories - Part 3 * Jeva Me Nirakhya Re - Part 6 * Parabhakti * Sanjivani * Satsang Saurabh: Part 1 * Swabhavvash Sansar * Swamini Vato * Yogi Gita Marma * Yogi Vani * Yogiji Maharaj’s 101 Tales of Wisdom PLACE YEAR
Go

Type: Keywords Exact phrase