॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥
॥ સત્સંગદીક્ષા ॥
 | GHANSHYAM CHALLENGE |
સ્વામિનારાયણ ભગવાન એટલે કે સાક્ષાત્ અક્ષરપુરુષોત્તમ મહારાજ સર્વને પરમ શાંતિ, આનંદ અને સુખ અર્પે. (૧)
Swāminārāyaṇ Bhagwān eṭale ke sākṣhāt Akṣhar-Puruṣhottam Mahārāj sarvane param shānti, ānand ane sukh arpe. (1)
May Swaminarayan Bhagwan, that is, Akshar-Purushottam Maharaj himself, bestow ultimate peace, bliss and happiness on all. (1)
સર્વ દોષોને ટાળવા, બ્રહ્મસ્થિતિને પામવા અને ભગવાનની ભક્તિ કરવા આ દેહ મળ્યો છે. (૪)
Sarva doṣhone ṭāḷavā, brahma-sthitine pāmavā ane Bhagwānnī bhakti karavā ā deh maḷyo chhe. (4)
This body has been received to eradicate all flaws, attain the brāhmic state and offer devotion to Bhagwan. (4)
આ બધું સત્સંગ કરવાથી અવશ્ય પ્રાપ્ત થાય છે. આથી મુમુક્ષુઓએ સદાય સત્સંગ કરવો. (૫)
Ā badhu satsang karavāthī avashya prāpta thāya chhe. Āthī mumukṣhuoe sadāya satsang karavo. (5)
All this is certainly attained by practicing satsang. Therefore, mumukshus should always practice satsang. (5)
સત્ય એવા આત્માનો સંગ કરવો, સત્ય એવા પરમાત્માનો સંગ કરવો, સત્ય એવા ગુરુનો સંગ કરવો અને સચ્છાસ્ત્રનો સંગ કરવો એ સત્સંગનું સાચું લક્ષણ જાણવું. આવો દિવ્ય સત્સંગ કરનાર મનુષ્ય સુખી થાય છે. (૮-૯)
Satya evā ātmāno sang karavo, satya evā Paramātmāno sang karavo, satya evā guruno sang karavo ane sachchhāstrano sang karavo e satsangnu sāchu lakṣhaṇ jāṇavu. Āvo divya satsang karanār manuṣhya sukhī thāy chhe. (8-9)
One should know that the true meaning of satsang is to associate with the ātmā, which is true; to associate with Paramatma, who is true; to associate with the guru, who is true; and to associate with true shastras. One who practices this divine satsang becomes blissful. (8–9)
બ્રહ્મસ્વરૂપ ગુરુ વિના યથાર્થ ભક્તિ પણ ન થઈ શકે, પરમ આનંદની પ્રાપ્તિ ન થાય અને ત્રિવિધ તાપનો નાશ પણ ન થાય. (૨૪)
Brahmaswarūp guru vinā yathārth bhakti paṇ na thaī shake, param ānandnī prāpti na thāy ane trividh tāpano nāsh paṇ na thāy. (24)
Without the Brahmaswarup guru, perfect devotion also cannot be offered, ultimate bliss cannot be attained and the three types of misery also cannot be eradicated. (24)
આહ્વાન મંત્ર આ પ્રમાણે છે:
ઉત્તિષ્ઠ સહજાનંદ શ્રીહરે પુરુષોત્તમ।
ગુણાતીતાક્ષર બ્રહ્મન્ ઉત્તિષ્ઠ કૃપયા ગુરો॥
આગમ્યતાં હિ પૂજાર્થમ્ આગમ્યતાં મદાત્મતઃ।
સાન્નિધ્યાદ્ દર્શનાદ્ દિવ્યાત્ સૌભાગ્યં વર્ધતે મમ॥ (૬૪-૬૫)
Āhvān mantra ā pramāṇe chhe:
Uttiṣhṭha Sahajānanda Shrīhare Puruṣhottama ।
Guṇātītākṣhara brahman uttiṣhṭha kṛupayā guro ॥
Āgamyatām hi pūjārtham āgamyatām madātmatah ।
Sānnidhyād darshanād divyāt saubhāgyam vardhate mam ॥ (64-65)
The Ahvan Mantra is as follows:
Uttishtha Sahajānanda Shri-Hare Purushottama;
Gunātitā’kshara brahmann-uttishtha krupayā guro.
Āgamyatām hi pujārtham āgamyatām mad-ātmataha;
Sānnidhyād darshanād divyāt saubhāgyam vardhate mama. (64–65)
પુનરાગમન મંત્ર આ પ્રમાણે છે:
ભક્ત્યૈવ દિવ્યભાવેન પૂજા તે સમનુષ્ઠિતા।
ગચ્છાથ ત્વં મદાત્માનમ્ અક્ષરપુરુષોત્તમ॥ (૭૩)
Punarāgaman mantra ā pramāṇe chhe:
Bhaktyaiva divyabhāvena pūjā te samanuṣhṭhitā ।
Gachchhāth tvam madātmānam akṣhara-puruṣhottam ॥ (73)
The Punaragaman Mantra is as follows:
Bhaktyaiva divya-bhāvena pujā te sam-anushthitā,
Gachchhā’tha tvam mad-ātmānam Akshara-Purushottama. (73)
પૂજા કર્યા વિના જમવું નહીં ને પાણી વગેરે પણ ન પીવું. પ્રવાસે ગયા હોઈએ તો પણ પૂજાનો ત્યાગ ન કરવો. (૭૬)
Pūjā karyā vinā jamavu nahī ne pāṇī vagere paṇ na pīvu. Pravāse gayā hoīe to paṇ pūjāno tyāg na karavo. (76)
One should not eat food or even drink water or other liquids without performing puja. One should not give up one’s puja even during outings. (76)
અક્ષરાધિપતિ સ્વામિનારાયણ ભગવાન સાક્ષાત્ પરમાત્મા પરબ્રહ્મ પુરુષોત્તમ હરિ છે. (૯૬)
Akṣharādhipati Swāminārāyaṇ Bhagwān sākṣhāt Paramātmā Parabrahma Puruṣhottam Hari chhe. (96)
Swaminarayan Bhagwan, the sovereign of Akshar, is the manifest form of Paramatma Parabrahman Purushottam Hari. (96)
એ એક જ આપણા સદા પરમ ઉપાસ્ય ઇષ્ટદેવ છે. તેમની જ અનન્ય ભાવે સદા ભક્તિ કરવી. (૯૭)
E ek ja āpaṇā sadā param upāsya iṣhṭadev chhe. Temanī ja ananya bhāve sadā bhakti karavī. (97)
He alone is forever our ishtadev worthy of supreme upāsanā. One should always offer singular devotion to him only. (97)
ગુણાતીતાનંદ સ્વામી સાક્ષાત્ સનાતન અક્ષરબ્રહ્મ છે. એ અક્ષરબ્રહ્મની પરંપરા આજે પણ વિરાજમાન છે. (૯૮)
Guṇātītānand Swāmī sākṣhāt sanātan Akṣharbrahma chhe. E Akṣharbrahmanī paramparā āje paṇ virājamān chhe. (98)
Gunatitanand Swami is the manifest form of the eternal Aksharbrahman. This Aksharbrahman paramparā is manifest even today. (98)
આપણા ઇષ્ટદેવ એક જ છે, ગુરુ એક જ છે અને સિદ્ધાંત પણ એક જ છે એમ આપણી સદા એકતા છે. (૧૦૦)
Āpaṇā iṣhṭadev ek ja chhe, guru ek ja chhe ane siddhānt paṇ ek ja chhe em āpaṇī sadā ekatā chhe. (100)
Our ishtadev is the same, our guru is the same and our siddhānt is also the same – thus, we are always united. (100)
ભગવાન સદાય સર્વકર્તા, સાકાર, સર્વોપરી છે અને મુમુક્ષુઓની મુક્તિ માટે હંમેશાં પ્રગટ રહે છે. (૧૦૬)
Bhagwān sadāy sarva-kartā, sākār, sarvoparī chhe ane mumukṣhuonī mukti māṭe hammeshā pragaṭ rahe chhe. (106)
Bhagwan is eternally the all-doer, with form and supreme; he always remains manifest for the moksha of mumukshus. (106)
ત્રણ દેહથી વિલક્ષણ એવા પોતાના આત્માને વિષે બ્રહ્મરૂપની વિભાવના કરી સદૈવ પરબ્રહ્મની ઉપાસના કરવી. (૧૧૬)
Traṇ dehthī vilakṣhaṇ evā potānā ātmāne viṣhe brahmarūpnī vibhāvanā karī sadaiv Parabrahmanī upāsanā karavī. (116)
Identify one’s ātmā, which is distinct from the three bodies, as brahmarup and always offer upāsanā to Parabrahman. (116)
અહો! આપણને અક્ષર અને પુરુષોત્તમ બંને અહીં જ મળ્યા છે. તેમની પ્રાપ્તિના કેફથી સત્સંગના આનંદને સદાય માણવો. (૧૨૮)
Aho! Āpaṇne Akṣhar ane Puruṣhottam banne ahī ja maḷyā chhe. Temanī prāptinā kefthī satsangnā ānandne sadāy māṇavo. (128)
O! We have attained both Akshar and Purushottam here [in this life]. With the joy of having attained them, one should always relish the bliss of satsang. (128)
આ રીતે પરમાત્માની દિવ્ય પ્રાપ્તિનું, મહિમાનું તથા તેમની પ્રસન્નતાનું ચિંતન દરરોજ સ્થિર ચિત્તે કરવું. (૧૪૯)
Ā rīte Paramātmānī divya prāptinu, mahimānu tathā temanī prasannatānu chintan dar-roj sthir chitte karavu. (149)
In this way, with a composed mind, one should reflect daily on one’s divine attainment of Paramatma, his greatness and [attaining] his pleasure. (149)
જે થઈ ગયું છે, થઈ રહ્યું છે અને જે કાંઈ આગળ થશે તે બધું જ સ્વામિનારાયણ ભગવાનની ઇચ્છાથી મારા હિત માટે જ થયું છે એમ માનવું. (૧૫૨)
Je thaī gayu chhe, thaī rahyu chhe ane je kānī āgaḷ thashe te badhu ja Swāminārāyaṇ Bhagwānnī ichchhāthī mārā hit māṭe ja thayu chhe em mānavu. (152)
One should understand that all which has happened, which is happening, and which will happen is solely due to Swaminarayan Bhagwan’s will and only for my benefit. (152)
નાના બાળકો તથા બાલિકાઓએ બાળપણથી જ વિદ્યા પ્રાપ્ત કરવી. દુરાચાર, કુસંગ અને વ્યસનોનો ત્યાગ કરવો. (૨૦૯)
Nānā bāḷako tathā bālikāoe bāḷpaṇthī ja vidyā prāpt karavī. Durāchār, kusang ane vyasanono tyāg karavo. (209)
Young boys and girls should acquire education from childhood. They should avoid inappropriate behaviour, bad company and addictions. (209)
બાળપણથી જ સત્સંગ, ભક્તિ અને પ્રાર્થના કરવાં. પ્રતિદિન પૂજા કરવી તથા માતા-પિતાને પંચાંગ પ્રણામ કરવા. (૨૧૨)
Bāḷpaṇthī ja satsang, bhakti ane prārthanā karavā. Pratidin pūjā karavī tathā mātā-pitāne panchāng praṇām karavā. (212)
From childhood, one should practice satsang, offer devotion and pray. One should daily perform puja and offer panchāng pranāms to one’s mother and father. (212)