Meaning: Gujarati
English
પ્રસંગમજરં પાશમ્ આત્મનઃ કવયો વિદુઃ । સ એવ સાધુષુ કૃતો મોક્ષદ્વારમપાવૃતમ્ ॥
प्रसंगमजरं पाशम् आत्मनः कवयो विदुः । स एव साधुषु कृतो मोक्षद्वारमपावृतम् ॥
Prasanga-majaram pāsham ātmanah kavayo viduhu | Sa ev sādhuṣhu kṛuto mokṣha-dvārama-pāvṛutam ||
10
જેવો આ જીવને પોતાના આત્મીય સગા-સંબંધીઓ સાથે દ્રઢ પ્રસંગ છે, તેવો જ દ્રઢ પ્રસંગ જો સાધુ સાથે થાય તો તેને મોક્ષનું દ્વાર ઉઘાડું થાય છે. (ભાગવત: 3-25-203; વચ. ગ. પ્ર. ૫૪)
કાર્યં ન સહસા કિંચિત્ કાર્યો ધર્મસ્તુ સત્વરમ્ । પાઠનીયાધીતવિદ્યા કાર્યઃ સંગોન્વહં સતામ્ ॥
कार्यं न सहसा किंचित् कार्यो धर्मस्तु सत्वरम् । पाठनीयाधीतविद्या कार्यः संगोन्वहं सताम् ॥
Kāryam na sahasā kinchit kāryo dharmastu satvaram | Pāṭhanīyādhītavidyā kāryah sangonvaham satām ||
11
વિચાર્યા વિના તત્કાળ કોઈ કાર્ય ન કરવું અને ધર્મ સંબંધી જે કાર્ય તે તો તત્કાળ કરવું અને પોતે જે વિદ્યા ભણ્યા હોઈએ તે બીજાને ભણાવવી અને નિત્ય પ્રત્યે સાધુનો સમાગમ કરવો. (શિક્ષાપત્રી: 36)
ધર્મેણ રહિતા કૃષ્ણ-ભક્તિઃ કાર્યા ન સર્વથા । અજ્ઞનિન્દા-ભયાન્નૈવ ત્યાજ્યં શ્રીકૃષ્ણસેવનમ્ ॥
धर्मेण रहिता कृष्ण-भक्तिः कार्या न सर्वथा । अज्ञनिन्दा-भयान्नैव त्याज्यं श्रीकृष्णसेवनम् ॥
Dharmeṇ rahitā kṛuṣhṇa-bhaktihi kāryā na sarvathā | Agnanindā-bhayānnaiv tyājyam shrī-kṛuṣhṇa-sevanam ||
12
શ્રીકૃષ્ણ ભગવાનની જે ભક્તિ તે ધર્મે રહિત એવા કોઈ પ્રકારે ન કરવી અને અજ્ઞાની એવા જે પુરુષ તેમની નિંદાના ભય થકી શ્રીકૃષ્ણ ભગવાનની સેવાનો ત્યાગ ન કરવો. (શિક્ષાપત્રી: 39)
નિજાત્માનં બ્રહ્મરૂપં દેહત્રય વિલક્ષણમ્ । વિભાવ્ય તેન કર્તવ્યા ભક્તિઃ કૃષ્ણસ્ય સર્વદા ॥
निजात्मानं ब्रह्मरूपं देहत्रय विलक्षणम् । विभाव्य तेन कर्तव्या भक्तिः कृष्णस्य सर्वदा ॥
Nijātmānam brahmarūpam dehatraya vilakṣhaṇam | Vibhāvya tena kartavyā bhaktihi kṛuṣhṇasya sarvadā ||
13
સ્થૂળ, સૂક્ષ્મ, અને કારણ એ જે ત્રણ દેહ તે થકી વિલક્ષણ એવો જે પોતાનો જીવાત્મા તેને બ્રહ્મરૂપની ભાવના કરીને પછી તે બ્રહ્મરૂપે કરીને શ્રીકૃષ્ણ ભગવાનની જે ભક્તિ તે સર્વકાળને વિષે કરવી. (શિક્ષાપત્રી: 116)
ધર્મો જ્ઞેયઃ સદાચારઃ શ્રુતિસ્મૃત્યુપપાદિતઃ । માહાત્મ્યજ્ઞાન-યુગ્ભૂરિ સ્નેહો ભક્તિશ્ચ માધવે ॥
धर्मो ज्ञेयः सदाचारः श्रुतिस्मृत्युपपादितः । माहात्म्यज्ञान-युग्भूरि स्नेहो भक्तिश्च माधवे ॥
Dharmo gneyah sadāchārah shruti-smṛutyupa-pāditah | Māhātmya-gnāna-yugbhūri sneho bhaktishcha mādhave ||
14
શ્રુતિસ્મૃતિ તેમણે પ્રતિપાદન કર્યો એવો જે સદાચાર તે ધર્મ જાણવો અને શ્રીકૃષ્ણ ભગવાનને વિષે માહાત્મ્યજ્ઞાને સહિત જે ઘણો સ્નેહ તે ભક્તિ જાણવી. (શિક્ષાપત્રી: 103)
ગુણિનાં ગુણવત્તાયાં જ્ઞેયં હ્યેતત્ પરં ફલમ્ । કૃષ્ણે ભક્તિશ્ચ સત્સંગોન્યથા યાન્તિ વિદોપ્યધ: ॥
गुणिनां गुणवत्तायां ज्ञेयं ह्येतत् परं फलम् । कृष्णे भक्तिश्च सत्संगोन्यथा यान्ति विदोप्यध: ॥
Guṇinām guṇavattāyām gneyam hyetat param falam | Kṛuṣhṇe bhaktishcha satsangonyathā yānti vidopyadhah ||
15
વિદ્યાદિક ગુણવાળા જે પુરુષ તેમના ગુણવાનપણાનું એ જ પરમ ફળ જાણવું, ક્યું તો જે શ્રીકૃષ્ણ ભગવાનને વિષે ભક્તિ કરવી ને સત્સંગ કરવો. તે ભક્તિ ને સત્સંગ વિના તો વિદ્વાન હોય તે પણ અધોગતિને પામે છે. (શિક્ષાપત્રી: 114)
ગાલિદાનં તાડનં ચ કૃતં કુમતિભિર્જનૈઃ । ક્ષન્તવ્યમેવ સર્વેષાં ચિન્તનીયં હિતં ચ તૈઃ ॥
गालिदानं ताडनं च कृतं कुमतिभिर्जनैः । क्षन्तव्यमेव सर्वेषां चिन्तनीयं हितं च तैः ॥
Gālidānam tāḍanam cha kṛutam kumatibhirjanaihai | Kṣhantavyameva sarveṣhām chintanīyam hitam cha taihai ||
16
સાધુ ને બ્રહ્મચારી તેમને કોઈ કુમતિવાળા દુષ્ટજન હોય ને તે પોતાને ગાળ દે અથવા મારે તો તે સહન કરવું પણ તેને સામે ગાળ ન દેવી કે મારવો નહિ. પરંતુ તેનું હિત થાય તેમ જ મનમાં ચિંતવન કરવું. (શિક્ષાપત્રી: 201)
અન્યક્ષેત્રે કૃતં પાપં તીર્થક્ષેત્રે વિનશ્યતિ । તીર્થક્ષેત્રે કૃતં પાપં વજ્રલેપો ભવિષ્યતિ ॥
अन्यक्षेत्रे कृतं पापं तीर्थक्षेत्रे विनश्यति । तीर्थक्षेत्रे कृतं पापं वज्रलेपो भविष्यति ॥
Anyakṣhetre kṛutam pāpam tīrthakṣhetre vinashyati | Tīrthakṣhetre kṛutam pāpam vajralepo bhaviṣhyati ||
17
અન્ય સ્થળોએ જે પાપ કર્યું હોય તે તીર્થમાં જઈને સ્નાનાદિ કરવાથી નાશ પામે, પણ તીર્થમાં પાપ કરવાથી વજ્રલેપ થાય છે. (સ્કંદપુરાણ; વચ. ગ. પ્ર. ૧; વચ. ગ. મ. ૩)
ભવસંભવભીતિભેદનં સુખસંપત્કરુણાનિકેતનમ્ । વ્રતદાન તપઃ ક્રિયા ફલં સહજાનંદ ગુરું ભજે સદા ॥
भवसंभवभीतिभेदनं सुखसंपत्करुणानिकेतनम् । व्रतदान तपः क्रिया फलं सहजानंद गुरुं भजे सदा ॥
Bhava-sambhava-bhīti-bhedanam sukha-sampat-karuṇāniketanam | Vrata-dān tapah kriyā falam Sahajānanda gurum bhaje sadā ||
18
સંસારમાં જન્મ-મૃત્યુની બીકને ટાળનાર, સુખ-સંપત્તિ અને કરૂણાના મૂળ સ્થાન, વ્રત દાન, તપાદિ ક્રિયાના ફળસ્વરૂપ સહજાનંદ ગુરુને હું ભજું છું.
શરણાગત પાપપર્વતં ગણયિત્વા ન તદીય સદ્ગુણં । અણુમપ્યતુલં હિ મન્યતે સહજાનંદ ગુરું ભજે સદા ॥
शरणागत पापपर्वतं गणयित्वा न तदीय सद्गुणं । अणुमप्यतुलं हि मन्यते सहजानंद गुरुं भजे सदा ॥
Sharaṇāgat pāpa-parvatam gaṇayitvā na tadīya sadguṇam | Aṇumapyatulam hi manyate Sahajānanda gurum bhaje sadā ||
19
શરણે આવેલા જનોના પર્વત જેવડા પાપને જે ગણતા નથી પણ તેનામાં રહેલા અણુ જેવડા સદ્ગુણને જે મહાન ગણે છે તે સહજાનંદ ગુરુને હું ભજું છું.
