Meaning: Gujarati
English
અકાર્યાચરણે ક્વાપિ જાતે સ્વસ્ય પરસ્ય વા । અઙ્ગચ્છેદો ન કર્તવ્યઃ શસ્ત્રાદ્યૈશ્ચ ક્રુધાપિ વા ॥
अकार्याचरणे क्वापि जाते स्वस्य परस्य वा । अङ्गच्छेदो न कर्तव्यः शस्त्राद्यैश्च क्रुधापि वा ॥
Akāryācharaṇe kvāpi jāte swasya parasya vā | Angachchhedo na kartavyah shastrādyaishcha krudhāpi vā ||
154
અને ક્યારેક પોતા વતે કાંઈક અયોગ્ય આચરણ થઈ ગયું હોય અથવા કોઈ બીજા વતે અયોગ્ય આચરણ થઈ ગયું હોય તો શસ્ત્રાદિકે કરીને પોતાના અંગનું તથા બીજાના અંગનું છેદન ન કરવું અથવા ક્રોધે કરીને પણ પોતાના અંગનું તથા બીજાના અંગનું છેદન ન કરવું. (શિક્ષાપત્રી: 16)
સ્તેનકર્મ ન કર્તવ્યં ધર્માર્થમપિ કેનચિત્ । સસ્વામિકાષ્ઠપુષ્પાદિ ન ગ્રાહ્યં તદનાજ્ઞયા ॥
स्तेनकर्म न कर्तव्यं धर्मार्थमपि केनचित् । सस्वामिकाष्ठपुष्पादि न ग्राह्यं तदनाज्ञया ॥
Stenakarma na kartavyam dharmārthamapi kenachit | Sasvāmikāṣhṭhapuṣhpādi na grāhyam tadanāgnayā ||
155
અને ધર્મ કરવાને અર્થે પણ અમારા સત્સંગી કોઈએ ચોરનું કર્મ ન કરવું અને ધણિયાતું જે કાષ્ટ પુષ્પ આદિક વસ્તુ તે તેના ધણીની આજ્ઞા વિના ન લેવું. (શિક્ષાપત્રી: 17)
વ્યભિચારો ન કર્તવ્યઃ પુમ્ભિઃ સ્ત્રીભિશ્ચ માં શ્રિતૈઃ । દ્યૂતાદિ વ્યસનં ત્યાજ્યં નાદ્યં ભઙ્ગાદિમાદકમ્ ॥
व्यभिचारो न कर्तव्यः पुम्भिः स्त्रीभिश्च मां श्रितैः । द्यूतादि व्यसनं त्याज्यं नाद्यं भङ्गादिमादकम् ॥
Vyabhichāro na kartavyah pumbhihi strībhishcha mām shritaihai | Dyūtādi vyasanam tyājyam nādyam bhangādimādakam ||
156
અને અમારા આશ્રિત જે પુરુષ તથા સ્ત્રીઓ તેમણે વ્યભિચાર ન કરવો અને જૂગટું આદિક જે વ્યસન તેનો ત્યાગ કરવો અને ભાંગ, મફર, માજમ, ગાંજો એ આદિક જે કેફ કરનારી વસ્તુ તે ખાવી નહિ અને પીવી પણ નહિ. (શિક્ષાપત્રી: 18)
અગ્રાહ્યાન્નેન પક્વં યદન્નં તદુદકં ચ ન । જગન્નાથપુરં હિત્વા ગ્રાહ્યં કૃષ્ણપ્રસાદ્યપિ ॥
अग्राह्यान्नेन पक्वं यदन्नं तदुदकं च न । जगन्नाथपुरं हित्वा ग्राह्यं कृष्णप्रसाद्यपि ॥
Agrāhyānnen pakvam yadannam tadudakam cha na | Jagannāthpuram hitvā grāhyam kṛuṣhṇaprasādyapi ||
157
અને જેના હાથનું રાંધેલ અન્ન તથા જેના પાત્રનું જળ તે ખપતું ન હોય તેણે રાંધેલ અન્ન તથા તેના પાત્રનું જળ તે શ્રીકૃષ્ણ ભગવાનની પ્રસાદી ચરણામૃતના માહાત્મ્યે કરીને પણ જગન્નાથપુરી વિના અન્ય સ્થાનકને વિષે ગ્રહણ ન કરવું અને જગન્નાથપુરીને વિષે જગન્નાથજીનો પ્રસાદ લેવાય તેનો દોષ નહિ. (શિક્ષાપત્રી: 19)
મિથ્યાપવાદઃ કસ્મિંશ્ચિદપિ સ્વાર્થસ્ય સિદ્ધયે । નારોપ્યો નાપશબ્દાશ્ચ ભાષણીયાઃ કદાચન ॥
मिथ्यापवादः कस्मिंश्चिदपि स्वार्थस्य सिद्धये । नारोप्यो नापशब्दाश्च भाषणीयाः कदाचन ॥
Mithyāpavādah kasminshchidapi svārthasya siddhaye | Nāropyo nāpashabdāshcha bhāṣhaṇīyāhā kadāchan ||
158
અને પોતાના સ્વાર્થની સિદ્ધિને અર્થે પણ કોઈને વિષે મિથ્યા અપવાદ આરોપણ ન કરવો અને કોઈને ગાળ તો ક્યારેય ન દેવી. (શિક્ષાપત્રી: 20)
દેવતાતીર્થવિપ્રાણાં સાધ્વીનાં ચ સતામપિ । વેદાનાં ચ ન કર્તવ્યા નિન્દા શ્રવ્યા ન ચ ક્વચિત્ ॥
देवतातीर्थविप्राणां साध्वीनां च सतामपि । वेदानां च न कर्तव्या निन्दा श्रव्या न च क्वचित् ॥
Devatātīrthaviprāṇām sādhvīnām cha satāmapi | Vedānām cha na kartavyā nindā shravyā na cha kvachit ||
159
અને દેવતા, તીર્થ, બ્રાહ્મણ, પતિવ્રતા, સાધુ અને વેદ એમની નિંદા ક્યારેય ન કરવી અને ન સાંભળવી. (શિક્ષાપત્રી: 21)
દેવતાયૈ ભવેદ્યસ્યૈ સુરામાંસનિવેદનમ્ । યત્પુરોઽજાદિહિંસા ચ ન ભક્ષ્યં તન્નિવેદિતમ્ ॥
देवतायै भवेद्यस्यै सुरामांसनिवेदनम् । यत्पुरोऽजादिहिंसा च न भक्ष्यं तन्निवेदितम् ॥
Devatāyai bhavedyasyai surāmānsanivedanam | Yatpurojādihinsā cha na bhakṣhyam tanniveditam ||
160
અને જે દેવતાને સુરા અને માંસનું નૈવેદ્ય થતું હોય અને વળી જે દેવતાની આગળ બકરા આદિક જીવની હિંસા થતી હોય તે દેવતાનું નૈવેદ્ય ન ખાવું. (શિક્ષાપત્રી: 22)
દ્રષ્ટ્વા શિવાલયાદીનિ દેવાગારાણિ વર્ત્મનિ । પ્રણમ્ય તાનિ તદ્દેવદર્શનં કાર્યમાદરાત્ ॥
द्रष्ट्वा शिवालयादीनि देवागाराणि वर्त्मनि । प्रणम्य तानि तद्देवदर्शनं कार्यमादरात् ॥
Draṣhṭvā shivālayādīni devāgārāṇi vartmani | Praṇamya tāni taddevadarshanan kāryamādarāt ||
161
અને માર્ગને વિષે ચાલતે શિવાલયાદિક જે દેવમંદિર આવે તેને જોઈને તેને નમસ્કાર કરવો અને આદર થકી તે દેવનું દર્શન કરવું. (શિક્ષાપત્રી: 23)
સ્વવર્ણાશ્રમધર્મો યઃ સ હાતવ્યો ન કેનચિત્ । પરધર્મો ન ચાચર્યો ન ચ પાખણ્ડકલ્પિતઃ ॥
स्ववर्णाश्रमधर्मो यः स हातव्यो न केनचित् । परधर्मो न चाचर्यो न च पाखण्डकल्पितः ॥
Svavarṇāshramadharmo yah sa hātavyo na kenachit | Paradharmo na chācharyo na cha pākhaṇḍ-kalpitah ||
162
અને પોતપોતાના વર્ણાશ્રમનો જે ધર્મ તે કોઈ સત્સંગીએ ત્યાગ ન કરવો અને પરધર્મનું આચરણ ન કરવું તથા પાખંડ ધર્મનું આચરણ ન કરવું તથા કલ્પિત ધર્મનું આચરણ ન કરવું. (શિક્ષાપત્રી: 24)
કૃષ્ણભક્તેઃ સ્વધર્માદ્વા પતનં યસ્ય વાક્યતઃ । સ્યાત્તન્મુખાન્ન વૈ શ્રવ્યાઃ કથાવાર્તાશ્ચ વા પ્રભૌઃ ॥
कृष्णभक्तेः स्वधर्माद्वा पतनं यस्य वाक्यतः । स्यात्तन्मुखान्न वै श्रव्याः कथावार्ताश्च वा प्रभौः ॥
Kṛuṣhṇabhaktehe swadharmādvā patanam yasya vākyatah | Syāttanmukhānna vai shravyāhā kathāvārtāshcha vā prabhauhau ||
163
અને જેના વચનને સાંભળવે કરીને શ્રીકૃષ્ણ ભગવાનની ભક્તિ ને પોતાનો ધર્મ એ બે થકી પડી જવાય તેના મુખ થકી ભગવાનની કથા વાર્તા ન સાંભળવી. (શિક્ષાપત્રી: 25)
