ચૈતન્યાનંદ સ્વામીની વિસ્તારે વાત કરીને કહ્યું જે, “એવો રજોગુણ હતો તે બાળમુકુંદાનંદ સ્વામીએ ધીરે ધીરે પુરુષોત્તમપણાની વાતું કરીને, સાધુનું માહાત્મ્ય કહીને બધુંય કઢાવી નાખ્યું. તે એક આસન ઉપર સૂવું ને ઠાકોરજી આગળ ઊભા રહીને સ્તુતિ કરે જે, ‘તમારા સાધુ ઓળખાતા નથી તે ઓળખાવો.’ એવા કરી દીધા; તે સાધુથી થાય.”

Swami talked about Chaitanyanand Swami at length and said, “That is the degree of rajogun he possessed. But Balmukund Swami talked to him about Maharaj’s supremacy and the greatness of the Sant and removed all his deficiencies. After this, he slept on one āsan and would stand in front of Thakorji and pray, ‘I cannot recognize your sadhus so help me to recognize them.’ That was how (humble) he became. This can be achieved by a Sadhu.”

Chaitanyānand Swāmīnī vistāre vāt karīne kahyu je, “Evo rajoguṇ hato te Bāḷamukundānand Swāmīe dhīre dhīre Puruṣhottampaṇānī vātu karīne, sādhunu māhātmya kahīne badhuy kaḍhāvī nākhyu. Te ek āsan upar sūvu ne Ṭhākorjī āgaḷ ūbhā rahīne stuti kare je, ‘Tamārā sādhu oḷakhātā nathī te oḷakhāvo.’ Evā karī dīdhā; te sādhuthī thāy.”