TEXT OPTIONS
AUDIO OPTIONS
Show audio player
Auto play audio
Auto advance audio
Auto scroll to audio
Auto advance to next page
॥ સ્વામીની વાતો ॥
Prakaran: ૧
Vat: ૩૮ to ૩૮
અંતઃકરણરૂપ માયાનો કજિયો બહુ ભારે છે. કેમ જે, ભરતજીને કેવો વૈરાગ્ય અને કેટલું રાજ્ય મૂક્યું! તો પણ વિઘ્ન થયું. સૌભરિ૧ ને પરાશર૨ આદિક કેવા! તેને પણ ધક્કા લાગ્યા. માટે સાધુ જ્ઞાન આપીને જન્મ આપે છે ને નિષેધ કરે ત્યારે એ કજિયો મટે છે પણ તે વિના મટતો નથી. ને આખી ઉંમર ભગવાનની ભેળા રહે તો પણ જ્ઞાન વિના કસર ટળે નહિ.
૧. ભરતજી અને સૌભરિ માટે અનુક્રમ જુઓ સ્વામીની વાત: ૧/૩૬ અને ૧/૨૮.
૨. એક ઋષિ. શક્તિ ઋષિ અને અદ્રશ્યન્તીના પુત્ર. તેમને પંદર હજાર શિષ્ય હતા. આ મહર્ષિ જ્યોતિષ, ગણિત, બીજગણિત અને નૌકાશાસ્ત્રમાં ઘણા પ્રવીણ ને શોધક હતા. એક વાર તેઓ નદી પાર કરવા તટ પર બેઠા હતા. હોડીઓની આવન-જાવન બંધ થઈ હતી. એક સત્યવતી નામની માછીકન્યા ઋષિને સામે પાર લઈ જવા તૈયાર થઈ. એકાંતના માદક વાતાવરણમાં ઋષિએ સત્યવતી સાથે ગંધર્વ વિવાહ કર્યો ને તેનાથી ભગવાન કૃષ્ણ દ્વૈપાયન વ્યાસની ઉત્પત્તિ થઈ.
The strife due to māyā in the form of the inner faculties is very burdensome. See, Bharatji had such detachment and renounced his kingdom, yet he encountered difficulties. How great were Saubhari,1 Parashar2 and others. Yet, even they suffered. Thus, a Sadhu gives spiritual knowledge and (a new) life. When he prohibits indulgence in material pleasures, strife is resolved, but not otherwise. Even if one lives a whole lifetime with God, without spiritual knowledge, faults are not overcome.
1. Saubhari rishi performed austerities for 60,000 years by standing in water. One day he saw two fish mating and his latent desire was awakened. He exchanged the fruits of 30,000 years of his austerities for a young, handsome form and then married the 50 daughters of King Mandhata. The other 30,000 years he exchanged for material wealth. Finally, though, he realized that material pleasures were perishable and a cause of misery. Thus, he again began performing austerities and attained moksha, along with his wives. (Footnote 1, Vat 5.3 - English version; Vat 1-28 - Gujarati version)
2. Parashar was the son of rishi Shakti and goddess Adrashyanti. He was the guru of 15,000 disciples. He was a master in astrology, mathematics, calculus and boat-making. One full moon night he wanted to cross the Ganga. All the boatmen had stopped for the night. But the daughter of one boatman, Satyavati, agreed to take him across. Parashar was struck by her beauty and was overcome by passion. He married her in the Gandharva tradition. In time, she gave birth to Krishna Dvaipayan Vyas.
Antahkaraṇrūp māyāno kajiyo bahu bhāre chhe. Kem je Bharatjīne kevo vairāgya ane keṭalu rājya mūkyu! To paṇ vighna thayu. Saubhari1 ne Parāshar2 ādik kevā! Tene paṇ dhakkā lāgyā. Māṭe Sādhu gnān āpīne janma āpe chhe ne niṣhedh kare tyāre e kajiyo maṭe chhe paṇ te vinā maṭato nathī. Ne ākhī unmar Bhagwānnī bheḷā rahe to paṇ gnān vinā kasar ṭaḷe nahi.
1. Bharatjī ane Saubhari māṭe anukram juo Swāmīnī Vāt: 1/36 ane 1/28.
2. Ek ṛuṣhi. Shakti Rhuṣhi ane Adrashyantīnā putra. Temane pandar hajār shiṣhya hatā. Ā Maharṣhi jyotiṣh, gaṇit, bījgaṇit ane naukāshāstramā ghaṇā pravīṇ ne shodhak hatā. Ek vār teo nadī pār karavā taṭ par beṭhā hatā. Hoḍīonī āvan-jāvan bandh thaī hatī. Ek Satyavatī nāmanī māchhīkanyā ṛuṣhine sāme pār laī javā taiyār thaī. Ekāntnā mādak vātāvaraṇmā ṛuṣhie Satyavatī sāthe Gandharva vivāh karyo ne tenāthī Bhagwān Kṛuṣhṇa Dvaipāyan Vyāsnī utpatti thaī.
