॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥

॥ સત્સંગદીક્ષા ॥

171

वचने वर्तने क्वापि विचारे लेखने तथा।

कठोरतां भजेन्नैव जनः कोऽपि कदाचन॥१७१॥

વચને વર્તને ક્વાપિ વિચારે લેખને તથા।

કઠોરતાં ભજેન્નૈવ જનઃ કોઽપિ કદાચન॥૧૭૧॥

Vachane vartane kvāpi vichāre lekhane tathā ।

Kaṭhoratām bhajen-naiva janah ko’pi kadāchana ॥171॥

કોઈ પણ મનુષ્યે પોતાનાં વચન, વર્તન, વિચાર તથા લખાણમાં કઠોરતા ક્યારેય ન રાખવી. (૧૭૧)

Koī paṇ manuṣhye potānā vachan, vartan, vichār tathā lakhāṇmā kaṭhortā kyārey na rākhavī. (171)

One should never be harsh in speech, action, thought or writing. (171)

कोई भी मनुष्य अपने वचन, आचरण, विचार तथा लेखन में कदापि कठोरता न रखे। (१७१)

कोणत्याही मनुष्याने स्वतःच्या वचन, वर्तन, विचार तसेच लिखाणात कधीही कठोरता आणू नये. (171)

ਕੋਈ ਵੀ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ ਬਚਨ, ਵਿਵਹਾਰ, ਵਿਚਾਰ ਅਤੇ ਲਿਖਣ ਵਿਚ ਕਦੇ ਕਠੋਰਤਾ (ਰੁੱਖਾਪਣ) ਨਾ ਰੱਖੇ। (171)

172

सेवां मातुः पितुः कुर्याद् गृही सत्सङ्गमाश्रितः।

प्रतिदिनं नमस्कारं तत्पादेषु निवेदयेत्॥१७२॥

સેવાં માતુઃ પિતુઃ કુર્યાદ્ ગૃહી સત્સઙ્ગમાશ્રિતઃ।

પ્રતિદિનં નમસ્કારં તત્પાદેષુ નિવેદયેત્॥૧૭૨॥

Sevām mātuh pituh kuryād gṛuhī satsangam āshritaha ।

Prati-dinam namaskāram tat-pādeṣhu nivedayet ॥172॥

ગૃહસ્થ સત્સંગીએ માતા-પિતાની સેવા કરવી. પ્રતિદિન તેમનાં ચરણોમાં નમસ્કાર કરવા. (૧૭૨)

Gṛuhasth satsangīe mātā-pitānī sevā karavī. Pratidin temanā charaṇomā namaskār karavā. (172)

Householder satsangis should serve their mother and father. They should bow to their feet every day. (172)

गृहस्थ सत्संगी माता-पिता की सेवा करें। प्रतिदिन उनके चरणों में नमस्कार करें। (१७२)

गृहस्थ सत्संगींनी माता-पित्यांची सेवा करावी. प्रतिदिन त्यांच्या चरणी नमस्कार करावा. (172)

ਗ੍ਰਹਿਸਥ ਸਤਿਸੰਗੀ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰੇ। ਹਰ ਰੋਜ਼ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਨਮਸਕਾਰ ਕਰੇ। (172)

173

श्वशुरः पितृवत् सेव्यो वध्वा श्वश्रूश्च मातृवत्।

स्वपुत्रीवत् स्नुषा पाल्या श्वश्र्वाऽपि श्वशुरेण च॥१७३॥

શ્વશુરઃ પિતૃવત્ સેવ્યો વધ્વા શ્વશ્રૂશ્ચ માતૃવત્।

સ્વપુત્રીવત્ સ્નુષા પાલ્યા શ્વશ્ર્વાઽપિ શ્વશુરેણ ચ॥૧૭૩॥

Shvashurah pitṛuvat sevyo vadhvā shvashrūsh-cha mātṛuvat ।

Sva-putrīvat snuṣhā pālyā shvashrvā’pi shvashureṇa cha ॥173॥

વહુએ સસરાની સેવા પિતાતુલ્ય ગણી અને સાસુની સેવા માતાતુલ્ય ગણી કરવી. સાસુ-સસરાએ પણ પુત્રવધૂનું પોતાની પુત્રીની જેમ પાલન કરવું. (૧૭૩)

Vahue sasarānī sevā pitātulya gaṇī ane sāsunī sevā mātātulya gaṇī karavī. Sāsu-sasarāe paṇ putra-vadhūnu potānī putrīnī jem pālan karavu. (173)

A wife should serve her father-in-law as her own father and mother-in-law as her own mother. A father- and mother-in-law should care for their daughter-in-law as they would for their own daughter. (173)

वधू अपने ससुर को पितातुल्य एवं सास को मातातुल्य मानकर सेवा करे। सास-ससुर भी पुत्रवधू का अपनी पुत्री के समान पालन करें। (१७३)

सूनबाईने सासऱ्याची सेवा पितातुल्य जाणून आणि सासूची सेवा मातातुल्य जाणून करावी. सासू-सासऱ्यांनी पण सूनबाईचे स्वतःच्या मुली प्रमाणे पालन करावे. (173)

ਨੂੰਹ ਆਪਣੇ ਸਹੁਰੇ ਨੂੰ ਪਿਤਾ ਦੇ ਸਮਾਨ ਅਤੇ ਸੱਸ ਨੂੰ ਮਾਤਾ ਦੇ ਸਮਾਨ ਮੰਨ ਕੇ ਸੇਵਾ ਕਰੇ। ਸੱਸ-ਸਹੁਰਾ ਵੀ ਨੂੰਹ ਦੀ ਆਪਣੀ ਸਪੁੱਤਰੀ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ। (173)

174

संपाल्याः पुत्रपुत्र्यश्च सत्सङ्गशिक्षणादिना।

अन्ये सम्बन्धिनः सेव्या यथाशक्ति च भावतः॥१७४॥

સંપાલ્યાઃ પુત્રપુત્ર્યશ્ચ સત્સઙ્ગશિક્ષણાદિના।

અન્યે સમ્બન્ધિનઃ સેવ્યા યથાશક્તિ ચ ભાવતઃ॥૧૭૪॥

Sampālyāh putra-putryash-cha satsanga-shikṣhaṇādinā ।

Anye sambandhinah sevyā yathā-shakti cha bhāvataha ॥174॥

ગૃહસ્થોએ દીકરા-દીકરીઓનું સત્સંગ, શિક્ષણ વગેરેથી સારી રીતે પોષણ કરવું. અન્ય સંબંધીઓની પોતાની શક્તિ પ્રમાણે ભાવથી સેવા કરવી. (૧૭૪)

Gṛuhasthoe dīkarā-dīkarīonu satsang, shikṣhaṇ vagerethī sārī rīte poṣhaṇ karavu. Anya sambandhīonī potānī shakti pramāṇe bhāvthī sevā karavī. (174)

Householders should diligently nurture their sons and daughters through satsang, education and other activities. They should affectionately care for their other relatives according to their means. (174)

गृहस्थ भक्त अपने पुत्र-पुत्रियों का सत्संग, शिक्षण आदि से भलीभाँति पोषण करें। अन्य संबंधियों की भावपूर्वक यथाशक्ति सेवा करें। (१७४)

गृहस्थांनी मुलांचे सत्संग, शिक्षण वगैरे द्वारा उत्तम प्रकारे पोषण करावे. अन्य संबंधींची यथाशक्ती भावपूर्वक सेवा करावी. (174)

ਗ੍ਰਹਿਸਥ ਭਗਤ ਆਪਣੇ ਸਪੁੱਤਰ-ਸਪੁੱਤਰੀਆਂ ਦੀ ਸਤਿਸੰਗ, ਸਿੱਖਿਅਣ ਆਦਿ ਨਾਲ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ। ਹੋਰ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੀ ਭਾਵ-ਪੂਰਵਕ ਸਮਰੱਥਾ ਅਨੁਸਾਰ ਸੇਵਾ ਕਰਨ। (174)

175

गृहे हि मधुरां वाणीं वदेद् वाचं त्यजेत् कटुम्।

कमपि पीडितं नैव प्रकुर्याद् मलिनाऽऽशयात्॥१७५॥

ગૃહે હિ મધુરાં વાણીં વદેદ્ વાચં ત્યજેત્ કટુમ્।

કમપિ પીડિતં નૈવ પ્રકુર્યાદ્ મલિનાઽઽશયાત્॥૧૭૫॥

Gṛuhe hi madhurām vāṇīm vaded vācham tyajet kaṭum ।

Kam api pīḍitam naiva prakuryād malinā’shayāt ॥175॥

ઘરમાં મધુર વાણી બોલવી. કડવી વાણીનો ત્યાગ કરવો અને મલિન આશયથી કોઈને પીડા ન પહોંચાડવી. (૧૭૫)

Gharmā madhur vāṇī bolavī. Kaḍavī vāṇīno tyāg karavo ane malin āshaythī koīne pīḍā na pahonchāḍavī. (175)

One should speak pleasantly at home. One should renounce bitter speech and not harm others with malicious intent. (175)

घर में मधुर वाणी बोलें। कर्कश वाणी का त्याग करें तथा मलिन आशय से किसी को पीड़ा न पहुँचाएँ। (१७५)

घरात गोड बोलावे. पीडादायक कटू वाणीचा त्याग करावा आणि मलीन आशयाने कुणाला पीडा देऊ नये. (175)

ਘਰ ਵਿਚ ਮਿੱਠੀ ਬੋਲੀ ਬੋਲੋ। ਕੌੜੀ ਬੋਲੀ ਦਾ ਤਿਆਗ ਕਰੋ ਅਤੇ ਮੈਲੇ ਭਾਵ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪੀੜਾ ਨਾ ਪੁਚਾਓ। (175)

OPTIONS

Display

Audio

॥ સત્સંગદીક્ષા ॥