॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥

॥ સત્સંગદીક્ષા ॥

251

विष्णुश्च शङ्करश्चैव पार्वती च गजाननः।

दिनकरश्च पञ्चैता मान्याः पूज्या हि देवताः॥२५१॥

વિષ્ણુશ્ચ શઙ્કરશ્ચૈવ પાર્વતી ચ ગજાનનઃ।

દિનકરશ્ચ પઞ્ચૈતા માન્યાઃ પૂજ્યા હિ દેવતાઃ॥૨૫૧॥

Viṣhṇush-cha Shankarash-chaiva Pārvatī cha Gajānanaha ।

Dina-karash-cha panchaitā mānyāh pūjyā hi devatāhā ॥251॥

વિષ્ણુ, શંકર, પાર્વતી, ગણપતિ તથા સૂર્ય એ પાંચ દેવતા પૂજ્યપણે માનવા. (૨૫૧)

Viṣhṇu, Shankar, Pārvatī, Gaṇpati tathā Sūrya e pānch devatā pūjyapaṇe mānavā. (251)

Vishnu, Shankar, Parvati, Ganpati and Surya – these five deities should be revered. (251)

विष्णु,^† शंकर, पार्वती, गणपति तथा सूर्य – इन पाँच देवताओं को पूज्यभाव से मानें। (२५१)

^†यहाँ विष्णु शब्द से विष्णु के अवतारस्वरूप श्रीराम, श्रीकृष्ण तथा श्रीसीता, श्रीराधा इत्यादि अर्थ भी अभिप्रेत है।

विष्णू, शंकर, पार्वती, गणपती तथा सूर्य ह्या पाचही देवांना पूज्य मानावे. (251)

ਵਿਸ਼ਨੂੰ⁶, ਸ਼ੰਕਰ, ਪਾਰਬਤੀ, ਗਣਪਤੀ ਅਤੇ ਸੂਰਜ—ਇਨ੍ਹਾਂ ਪੰਜ ਦੇਵਤਿਆਂ ਨੂੰ ਪੂਜਣ-ਯੋਗ ਭਾਵ ਨਾਲ ਮੰਨੋ। (251)

6. ਇੱਥੇ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਸ਼ਬਦ ਤੋਂ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਦੇ ਅਵਤਾਰ-ਸਰੂਪ ਸ਼੍ਰੀਰਾਮ, ਸ਼੍ਰੀਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਅਤੇ ਸ਼੍ਰੀਸੀਤਾ, ਸ਼੍ਰੀਰਾਧਾ ਆਦਿ ਅਰਥ ਵੀ ਸਮਝਿਆ ਜਾਏ।

252

परिरक्षेद् दृढां निष्ठाम् अक्षरपुरुषोत्तमे।

तथाऽपि नैव कर्तव्यं देवताऽन्तरनिन्दनम्॥२५२॥

પરિરક્ષેદ્ દૃઢાં નિષ્ઠામ્ અક્ષરપુરુષોત્તમે।

તથાઽપિ નૈવ કર્તવ્યં દેવતાઽન્તરનિન્દનમ્॥૨૫૨॥

Pari-rakṣhed dṛuḍhām niṣhṭhām Akṣhara-Puruṣhottame ।

Tathā’pi naiva kartavyam devatā’ntara-nindanam ॥252॥

અક્ષરપુરુષોત્તમ મહારાજને વિષે દૃઢ નિષ્ઠા રાખવી. તેમ છતાં કોઈ પણ અન્ય દેવોની નિંદા ન કરવી. (૨૫૨)

Akṣhar-Puruṣhottam Mahārājne viṣhe dṛuḍh niṣhṭhā rākhavī. Tem chhatā koī paṇ anya devonī nindā na karavī. (252)

One should have firm conviction in Akshar-Purushottam Maharaj. However, one should not disrespect any other deity. (252)

अक्षरपुरुषोत्तम महाराज में दृढ निश्चय रखें, तथापि किसी अन्य देव की निंदा न करें। (२५२)

अक्षरपुरुषोत्तम महाराजांविषयी दृढ निष्ठा ठेवावी, तरी सुद्धा इतर देवांची निंदा करू नये. (252)

ਅਕਸ਼ਰਪੁਰਸ਼ੋਤਮ ਮਹਾਰਾਜ ਵਿਚ ਦ੍ਰਿੜ੍ਹ ਨਿਸ਼ਚਾ ਰੱਖੋ। ਫਿਰ ਵੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇਵਤਾ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਨਾ ਕਰੋ। (252)

253

धर्मा वा संप्रदाया वा येऽन्ये तदनुयायिनः।

न ते द्वेष्या न ते निन्द्या आदर्तव्याश्च सर्वदा॥२५३॥

ધર્મા વા સંપ્રદાયા વા યેઽન્યે તદનુયાયિનઃ।

ન તે દ્વેષ્યા ન તે નિન્દ્યા આદર્તવ્યાશ્ચ સર્વદા॥૨૫૩॥

Dharmā vā sampradāyā vā ye’nye tad-anuyāyinaha ।

Na te dveṣhyā na te nindyā ādartavyāsh-cha sarvadā ॥253॥

અન્ય ધર્મો, સંપ્રદાયો કે તેમના અનુયાયીઓને વિષે દ્વેષ ન કરવો. તેમની નિંદા ન કરવી. તેમને સદા આદર આપવો. (૨૫૩)

Anya dharmo, sampradāyo ke temanā anuyāyīone viṣhe dveṣh na karavo. Temanī nindā na karavī. Temane sadā ādar āpavo. (253)

One should not have contempt for other religions, sampradāys or their followers. One should never criticize them and should always treat them with respect. (253)

अन्य धर्म, संप्रदाय या उनके अनुयायियों के प्रति द्वेष न करें। उनकी निंदा न करें। उनको सदैव आदर दें। (२५३)

अन्य धर्म, संप्रदाय किंवा त्यांच्या अनुयायांचा द्वेष करू नये, त्यांची निंदा करू नये, त्यांना सदा आदर द्यावा. (253)

ਹੋਰ ਧਰਮ, ਸੰਪਰਦਾਇ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਈਰਖਾ ਨਾ ਕਰੋ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਨਾ ਕਰੋ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਦਾ ਆਦਰ ਦਿਓ। (253)

254

मन्दिराणि च शास्त्राणि सन्तस्तथा कदाचन।

न निन्द्यास्ते हि सत्कार्या यथाशक्ति यथोचितम्॥२५४॥

મન્દિરાણિ ચ શાસ્ત્રાણિ સન્તસ્તથા કદાચન।

ન નિન્દ્યાસ્તે હિ સત્કાર્યા યથાશક્તિ યથોચિતમ્॥૨૫૪॥

Mandirāṇi cha shāstrāṇi santas-tathā kadāchana ।

Na nindyāste hi satkāryā yathā-shakti yathochitam ॥254॥

મંદિરો, શાસ્ત્રો અને સંતોની ક્યારેય નિંદા ન કરવી. પોતાની શક્તિ પ્રમાણે તેમનો યથોચિત સત્કાર કરવો. (૨૫૪)

Mandiro, shāstro ane santonī kyārey nindā na karavī. Potānī shakti pramāṇe temano yathochit satkār karavo. (254)

One should never disrespect mandirs, shastras or sadhus. One should honour them appropriately according to one’s capacity. (254)

मंदिर, शास्त्र तथा संतों की निंदा कदापि न करें। अपनी शक्ति के अनुसार उनका यथोचित सत्कार करें। (२५४)

मंदिर, शास्त्र आणि संतांची कधीही निंदा करू नये. त्यांचा यथाशक्ती व यथोचित सत्कार करावा. (254)

ਮੰਦਰ, ਸ਼ਾਸਤਰ ਅਤੇ ਸੰਤਾਂ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕਦੇ ਵੀ ਨਾ ਕਰੋ। ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਉਚਿਤ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰੋ। (254)

255

संयमनोपवासादि यद्यत्तपः समाचरेत्।

प्रसादाय हरेस्तत्तु भक्त्यर्थमेव केवलम्॥२५५॥

સંયમનોપવાસાદિ યદ્યત્તપઃ સમાચરેત્।

પ્રસાદાય હરેસ્તત્તુ ભક્ત્યર્થમેવ કેવલમ્॥૨૫૫॥

Sanyam-anopavāsādi yad-yat-tapah samācharet ।

Prasādāya Hares-tat tu bhaktyartham eva kevalam ॥255॥

સંયમ, ઉપવાસ ઇત્યાદિ જે જે તપનું આચરણ કરવું તે તો કેવળ ભગવાનને રાજી કરવા તથા ભક્તિ માટે જ કરવું. (૨૫૫)

Sanyam, upavās ityādi je je tapnu ācharaṇ karavu te to kevaḷ Bhagwānne rājī karavā tathā bhakti māṭe ja karavu. (255)

Whichever acts of self-control, fasts and other austerities are undertaken, they should be performed only as bhakti and with the intent to solely please Bhagwan. (255)

संयम, उपवास इत्यादि जो-जो तप का आचरण करें, वह केवल भगवान की प्रसन्नता हेतु तथा भक्ति के लिए ही करें। (२५५)

संयम, उपवास इत्यादी जे जे तपाचे आचरण करायचे ते तर केवळ भगवंतांना प्रसन्न करण्यासाठी आणि भक्तीसाठीच करावे. (255)

ਸੰਜਮ, ਉਪਵਾਸ (ਵਰਤ) ਆਦਿ ਜਿਹੜੇ-ਜਿਹੜੇ ਤਪ ਦਾ ਆਚਰਣ ਕਰੋ, ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਭਗਵਾਨ ਦੀ ਪ੍ਰਸੰਨਤਾ ਲਈ ਅਤੇ ਭਗਤੀ ਲਈ ਹੀ ਕਰੋ। (255)