॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥

॥ સત્સંગદીક્ષા ॥

MAHANT CHALLENGE

148

अत एवाऽस्मि धन्योऽहं परमभाग्यवानहम्।

कृतार्थश्चैव निःशङ्को निश्चिन्तोऽस्मि सदा सुखी॥१४८॥

અત એવાઽસ્મિ ધન્યોઽહં પરમભાગ્યવાનહમ્।

કૃતાર્થશ્ચૈવ નિઃશઙ્કો નિશ્ચિન્તોઽસ્મિ સદા સુખી॥૧૪૮॥

At evā’smi dhanyo’ham parama-bhāgyavān aham ।

Kṛutārthash-chaiva nihshanko nishchinto’smi sadā sukhī ॥148॥

આ સ્વામિનારાયણ ભગવાન સર્વકર્તાહર્તા છે, સર્વોપરી છે, નિયામક છે. તેઓ મને અહીં પ્રત્યક્ષ મળ્યા છે. આથી જ હું ધન્ય છું, પરમ ભાગ્યશાળી છું, કૃતાર્થ છું, નિઃશંક છું, નિશ્ચિંત છું અને સદા સુખી છું. (૧૪૭-૧૪૮)

Ā Swāminārāyaṇ Bhagwān sarva-kartā-hartā chhe, sarvoparī chhe, niyāmak chhe. Teo mane ahī pratyakṣh maḷyā chhe. Āthī ja hu dhanya chhu, param bhāgyashāḷī chhu, kṛutārth chhu, nihshank chhu, nishchint chhu ane sadā sukhī chhu. (147-148)

Swaminarayan Bhagwan is the all-doer,¹⁴ supreme entity and controller. I have his association here in person. For this very reason, I am joyous, greatly fortunate, fulfilled, without doubts and worries, and forever blissful. (147–148)

14. Creator, sustainer and destroyer.

यह स्वामिनारायण भगवान सर्वकर्ताहर्ता हैं, सर्वोपरि हैं, नियामक हैं। वे मुझे यहाँ प्रत्यक्ष मिले हैं। इसीलिए मैं धन्य हूँ, परम भाग्यशाली हूँ, कृतार्थ हूँ, निःशंक हूँ, निश्चिंत हूँ एवं सदा सुखी हूँ। (१४७-१४८)

हे स्वामिनारायण भगवान सर्वकर्ताहर्ता आहेत, सर्वोपरी आहेत, नियामक आहेत. ते मला येथे प्रत्यक्ष मिळाले आहेत. म्हणूनच मी धन्य आहे, परम भाग्यशाली आहे, कृतार्थ आहे, निःशंक आहे, निश्चिंत आहे आणि सदैव सुखी आहे. (147-148)

149

एवं प्राप्तेर्महिम्नश्च प्रत्यहं परिचिन्तनम्।

प्रभोः प्रसन्नतायाश्च कार्यं स्थिरेण चेतसा॥१४९॥

એવં પ્રાપ્તેર્મહિમ્નશ્ચ પ્રત્યહં પરિચિન્તનમ્।

પ્રભોઃ પ્રસન્નતાયાશ્ચ કાર્યં સ્થિરેણ ચેતસા॥૧૪૯॥

Evam prāpter mahimnash-cha pratyaham pari-chintanam ।

Prabhoh prasannatāyāsh-cha kāryam sthireṇa chetasā ॥149॥

આ રીતે પરમાત્માની દિવ્ય પ્રાપ્તિનું, મહિમાનું તથા તેમની પ્રસન્નતાનું ચિંતન દરરોજ સ્થિર ચિત્તે કરવું. (૧૪૯)

Ā rīte Paramātmānī divya prāptinu, mahimānu tathā temanī prasannatānu chintan dar-roj sthir chitte karavu. (149)

In this way, with a composed mind, one should reflect daily on one’s divine attainment of Paramatma, his greatness and [attaining] his pleasure. (149)

इस प्रकार परमात्मा की दिव्य प्राप्ति, उनकी महिमा तथा उनकी प्रसन्नता का चिंतन प्रतिदिन स्थिर चित्त से करें। (१४९)

अशा प्रकारे परमात्माच्या दिव्य प्राप्तीचे, महिम्याचे तसेच त्यांच्या प्रसन्नतेचे चिंतन दररोज स्थिर चित्ताने करावे. (149)

150

देहत्रय-त्र्यवस्थातो ज्ञात्वा भेदं गुणत्रयात्।

स्वात्मनो ब्रह्मणैकत्वं प्रतिदिनं विभावयेत्॥१५०॥

દેહત્રય-ત્ર્યવસ્થાતો જ્ઞાત્વા ભેદં ગુણત્રયાત્।

સ્વાત્મનો બ્રહ્મણૈકત્વં પ્રતિદિનં વિભાવયેત્॥૧૫૦॥

Deha-traya-tryavasthāto gnātvā bhedam guṇa-trayāt ।

Svātmano Brahmaṇaikatvam prati-dinam vibhāvayet ॥150॥

પોતાના આત્માને ત્રણ દેહ, ત્રણ અવસ્થા તથા ત્રણ ગુણથી જુદો સમજી તેની અક્ષરબ્રહ્મ સાથે એકતાની વિભાવના પ્રતિદિન કરવી. (૧૫૦)

Potānā ātmāne traṇ deh, traṇ avasthā tathā traṇ guṇthī judo samajī tenī Akṣharbrahma sāthe ekatānī vibhāvanā pratidin karavī. (150)

Realizing one’s ātmā to be distinct from the three bodies,¹⁵ the three states,¹⁶ and the three qualities,¹⁷ one should every day believe oneself as being one with Aksharbrahman. (150)

15. Three bodies: sthul (gross), sukshma (subtle) and kāran (causal).

16. Three states: jāgrat (waking), swapna (dream) and sushupti (deep sleep).

17. Three qualities: sattvagun, rajogun and tamogun – the three qualities of māyā.

अपनी आत्मा को तीनों शरीर, तीनों अवस्था एवं तीनों गुणों से भिन्न समझकर, उसकी अक्षरब्रह्म के साथ एकता की विभावना प्रतिदिन करें। (१५०)

स्वतःच्या आत्म्याला तीन देह, तीन अवस्था तथा तीन गुणांपेक्षा अतीत समजून त्याची अक्षरब्रह्मांसोबत एकतेची विभावना प्रतिदिनी करावी. (150)

151

प्रत्यहमनुसन्धेया जगतो नाशशीलता।

स्वात्मनो नित्यता चिन्त्या सच्चिदानन्दरूपता॥१५१॥

પ્રત્યહમનુસન્ધેયા જગતો નાશશીલતા।

સ્વાત્મનો નિત્યતા ચિન્ત્યા સચ્ચિદાનન્દરૂપતા॥૧૫૧॥

Pratyaham anusandheyā jagato nāsha-shīlatā ।

Svātmano nityatā chintyā sach-chid-ānanda-rūpatā ॥151॥

દરરોજ જગતના નાશવંતપણાનું અનુસંધાન કરવું અને પોતાના આત્માની નિત્યતા તથા સચ્ચિદાનંદપણાનું ચિંતવન કરવું. (૧૫૧)

Dar-roj jagatnā nāshavant-paṇānu anusandhān karavu ane potānā ātmānī nityatā tathā sachchidānand-paṇānu chintavan karavu. (151)

Daily, one should reflect on the impermanent nature of the world and on one’s ātmā as eternal and sachchidānand. (151)

प्रतिदिन संसार की नश्वरता का विचार करें एवं अपनी आत्मा की नित्यता तथा सच्चिदानंदरूपता का चिंतन करें। (१५१)

दररोज जगाच्या नश्वरतेचा अनुसंधान घ्यावा आणि स्वतःच्या आत्म्याच्या नित्यत्व आणि सच्चिदानंदत्वाचे चिंतन करावे. (151)

152

भूतं यच्च भवद्यच्च यदेवाऽग्रे भविष्यति।

सर्वं तन्मे हितायैव स्वामिनारायणेच्छया॥१५२॥

ભૂતં યચ્ચ ભવદ્યચ્ચ યદેવાઽગ્રે ભવિષ્યતિ।

સર્વં તન્મે હિતાયૈવ સ્વામિનારાયણેચ્છયા॥૧૫૨॥

Bhūtam yach-cha bhavad yach-cha yad-evā’gre bhaviṣhyati ।

Sarvam tan me hitāyaiva Swāminārāyaṇechchhayā ॥152॥

જે થઈ ગયું છે, થઈ રહ્યું છે અને જે કાંઈ આગળ થશે તે બધું જ સ્વામિનારાયણ ભગવાનની ઇચ્છાથી મારા હિત માટે જ થયું છે એમ માનવું. (૧૫૨)

Je thaī gayu chhe, thaī rahyu chhe ane je kānī āgaḷ thashe te badhu ja Swāminārāyaṇ Bhagwānnī ichchhāthī mārā hit māṭe ja thayu chhe em mānavu. (152)

One should understand that all which has happened, which is happening, and which will happen is solely due to Swaminarayan Bhagwan’s will and only for my benefit. (152)

जो हो गया है, जो हो रहा है और जो कुछ भी आगे होगा, वह सब भगवान श्रीस्वामिनारायण की इच्छा से मेरे हित के लिए ही है, ऐसा समझें। (१५२)

जे काही झाले, होत आहे आणि होणार आहे, ते सर्व स्वामिनारायण भगवंतांच्या इच्छेने माझ्या हितासाठीच झाले आहे, असे मानावे. (152)

164

असत्यं न वदेत् क्वापि वदेत् सत्यं हिताऽऽवहम्।

सत्यमपि वदेन्नैव यत् स्यादन्याऽहिताऽऽवहम्॥१६४॥

અસત્યં ન વદેત્ ક્વાપિ વદેત્ સત્યં હિતાઽઽવહમ્।

સત્યમપિ વદેન્નૈવ યત્ સ્યાદન્યાઽહિતાઽઽવહમ્॥૧૬૪॥

Asatyam na vadet kvāpi vadet satyam hitā’vaham ।

Satyam api vaden-naiva yat syād anyā’hitā’vaham ॥164॥

અસત્ય ક્યારેય ન બોલવું. હિત કરે તેવું સત્ય બોલવું. અન્યનું અહિત કરે તેવું સત્ય પણ ન બોલવું. (૧૬૪)

Asatya kyārey na bolavu. Hit kare tevu satya bolavu. Anyanu ahit kare tevu satya paṇ na bolavu. (164)

One should never speak untruth. One should express truth that is beneficial, but not utter even truth that may harm others. (164)

कदापि असत्य न बोलें। हितकारी सत्य बोलें। अन्य का अहित हो, ऐसा सत्य भी न बोलें। (१६४)

असत्य कधीही बोलू नये, हितकारी असे सत्य बोलावे. दुसऱ्यांचे अहित करणारे सत्य पण बोलू नये. (164)

209

कार्यं बालैश्च बालाभिर्बाल्याद् विद्याऽभिप्रापणम्।

दुराचारः कुसङ्गश्च त्याज्यानि व्यसनानि च॥२०९॥

કાર્યં બાલૈશ્ચ બાલાભિર્બાલ્યાદ્ વિદ્યાઽભિપ્રાપણમ્।

દુરાચારઃ કુસઙ્ગશ્ચ ત્યાજ્યાનિ વ્યસનાનિ ચ॥૨૦૯॥

Kāryam bālaish-cha bālābhir bālyād vidyā’bhi-prāpaṇam ।

Durāchārah kusangash-cha tyājyāni vyasanāni cha ॥209॥

નાના બાળકો તથા બાલિકાઓએ બાળપણથી જ વિદ્યા પ્રાપ્ત કરવી. દુરાચાર, કુસંગ અને વ્યસનોનો ત્યાગ કરવો. (૨૦૯)

Nānā bāḷako tathā bālikāoe bāḷpaṇthī ja vidyā prāpt karavī. Durāchār, kusang ane vyasanono tyāg karavo. (209)

Young boys and girls should acquire education from childhood. They should avoid inappropriate behaviour, bad company and addictions. (209)

बालक और बालिकाएँ शिशुकाल से ही विद्या प्राप्त करें। दुराचार, कुसंग और व्यसनों का त्याग करें। (२०९)

लहान बाल-बालिकांनी बालपणापासूनच विद्यार्जन करावे. दुराचार, कुसंगती व व्यसनांचा त्याग करावा. (209)

210

उत्साहाद् आदरात् कुर्यात् स्वाऽभ्यासं स्थिरचेतसा।

व्यर्थतां न नयेत्कालं विद्यार्थी व्यर्थकर्मसु॥२१०॥

ઉત્સાહાદ્ આદરાત્ કુર્યાત્ સ્વાઽભ્યાસં સ્થિરચેતસા।

વ્યર્થતાં ન નયેત્કાલં વિદ્યાર્થી વ્યર્થકર્મસુ॥૨૧૦॥

Utsāhād ādarāt kuryāt svā’bhyāsam sthira-chetasā ।

Vyarthatām na nayet kālam vidyārthī vyartha-karmasu ॥210॥

વિદ્યાર્થીએ પોતાનો અભ્યાસ સ્થિર ચિત્તે, ઉત્સાહથી અને આદર થકી કરવો. સમયને વ્યર્થ કર્મોમાં બગાડવો નહીં. (૨૧૦)

Vidyārthīe potāno abhyās sthir chitte, utsāhthī ane ādar thakī karavo. Samayne vyarth karmomā bagāḍavo nahī. (210)

Students should study with concentration, enthusiasm and respect. They should not waste their time in useless activities. (210)

विद्यार्थी अपना अध्ययन स्थिर चित्त, उत्साह और आदर से करें। व्यर्थ कार्यों में समय का व्यय न करें। (२१०)

विद्यार्थ्याने स्वतःचा अभ्यास स्थिर चित्ताने, उत्साहाने व आदराने करावा. व्यर्थ कर्मांमध्ये वेळ वाया घालवू नये. (210)

212

बाल्यादेव हि सत्सङ्गं कुर्याद् भक्तिं च प्रार्थनाम्।

कार्या प्रतिदिनं पूजा पित्रोः पञ्चाङ्गवन्दना॥२१२॥

બાલ્યાદેવ હિ સત્સઙ્ગં કુર્યાદ્ ભક્તિં ચ પ્રાર્થનામ્।

કાર્યા પ્રતિદિનં પૂજા પિત્રોઃ પઞ્ચાઙ્ગવન્દના॥૨૧૨॥

Bālyād eva hi satsangam kuryād bhaktim cha prārthanām ।

Kāryā prati-dinam pūjā pitroh panchānga-vandanā ॥212॥

બાળપણથી જ સત્સંગ, ભક્તિ અને પ્રાર્થના કરવાં. પ્રતિદિન પૂજા કરવી તથા માતા-પિતાને પંચાંગ પ્રણામ કરવા. (૨૧૨)

Bāḷpaṇthī ja satsang, bhakti ane prārthanā karavā. Pratidin pūjā karavī tathā mātā-pitāne panchāng praṇām karavā. (212)

From childhood, one should practice satsang, offer devotion and pray. One should daily perform puja and offer panchāng pranāms to one’s mother and father. (212)

बाल्यावस्था से ही सत्संग, भक्ति और प्रार्थना करें। प्रतिदिन पूजा करें और माता-पिता को पंचांग प्रणाम करें। (२१२)

बालपणापासूनच सत्संग, भक्ती आणि प्रार्थना करावी. प्रतिदिन पूजा करावी तथा माता-पित्यांना पंचांग प्रणाम करावा. (212)

213

विशेषसंयमः पाल्यः कौमार्ये यौवने तथा।

अयोग्यस्पर्शदृश्याद्यास्त्याज्याः शक्तिविनाशकाः॥२१३॥

વિશેષસંયમઃ પાલ્યઃ કૌમાર્યે યૌવને તથા।

અયોગ્યસ્પર્શદૃશ્યાદ્યાસ્ત્યાજ્યાઃ શક્તિવિનાશકાઃ॥૨૧૩॥

Visheṣha-saiyamah pālyah kaumārye yauvane tathā ।

Ayogya-sparsha-dṛushyādyās-tyājyāh shakti-vināshakāhā ॥213॥

કુમાર તથા યુવાન અવસ્થામાં વિશેષ સંયમ પાળવો. શક્તિનો નાશ કરે એવા અયોગ્ય સ્પર્શ, દૃશ્ય વગેરેનો ત્યાગ કરવો. (૨૧૩)

Kumār tathā yuvān avasthāmā visheṣh sanyam pāḷavo. Shaktino nāsh kare evā ayogya sparsh, dṛushya vagereno tyāg karavo. (213)

During adolescence and early adulthood, one should exercise greater self-control and refrain from improper physical contact, sights and other activities that destroy one’s energies [physical, mental and spiritual]. (213)

कुमार तथा युवावस्था में विशेष संयम रखें। शक्ति का नाश करनेवाले अयोग्य स्पर्श, दृश्य आदि का त्याग करें। (२१३)

कुमार वयात तथा यौवनावस्थेत विशेष संयम पाळावा. शक्तीपात करणारे असे अयोग्य स्पर्श व दृश्य वगैरेचा त्याग करावा. (213)