Satsang Diksha Pramukh Challenge સત્સંગદીક્ષા // Anirdesh.com

143

आज्ञां भगवतो नित्यं ब्रह्मगुरोश्च पालयेत्।

ज्ञात्वा तदनुवृत्तिं च तामेवाऽनुसरेद् दृढम्॥१४३॥

આજ્ઞાં ભગવતો નિત્યં બ્રહ્મગુરોશ્ચ પાલયેત્।

જ્ઞાત્વા તદનુવૃત્તિં ચ તામેવાઽનુસરેદ્ દૃઢમ્॥૧૪૩॥

Āgnām Bhagavato nityam Brahma-gurosh-cha pālayet ।

Gnātvā tad-anuvṛuttim cha tām evā’nusared dṛuḍham ॥143॥

ભગવાન અને બ્રહ્મસ્વરૂપ ગુરુની આજ્ઞાનું સદાય પાલન કરવું. તેમની અનુવૃત્તિ જાણીને તેને દૃઢપણે અનુસરવું. તેમની આજ્ઞા આળસ વગેરે મૂકીને પાળવી, તરત પાળવી; સદા આનંદ, ઉત્સાહ અને મહિમા સાથે તેમને રાજી કરવાના ભાવથી પાળવી. (૧૪૩-૧૪૪)

Bhagwān ane brahmaswarūp gurunī āgnānu sadāy pālan karavu. Temanī anuvṛutti jāṇīne tene dṛuḍhapaṇe anusaravu. Temanī āgnā āḷas vagere mūkīne pāḷavī, tarat pāḷavī; sadā ānand, utsāh ane mahimā sāthe temane rājī karavānā bhāvthī pāḷavī. (143-144)

One should always obey the commands of Bhagwan and the Brahmaswarup guru. One should realize their inner wishes and firmly abide by them. Their instructions should be followed without laziness, immediately, and always with joy, enthusiasm, mahimā and an eagerness to please them. (143–144)

भगवान एवं ब्रह्मस्वरूप गुरु की आज्ञा का सदैव पालन करें। उनकी अनुवृत्ति (रुचि) जानकर उसका दृढता से अनुसरण करें। आलस्य आदि का सर्वथा परित्याग करके उनकी आज्ञा का पालन तुरंत करें। सदा आनंद, उत्साह एवं महिमा के साथ उन्हें प्रसन्न करने के भाव से आज्ञा का पालन करें। (१४३-१४४)

भगवंत आणि ब्रह्मस्वरूप गुरूंच्या आज्ञेचे सदैव पालन करावे. त्यांच्या अनुवृत्तिला दृढपणे अनुसरावे. त्यांची आज्ञा आळस वगैरे सोडून पाळावी, तत्काळ पाळावी; सदैव आनंद, उत्साह आणि महिम्यासह त्यांना प्रसन्न करण्याच्या भावनेने पाळावी. (143-144)

144

तदाज्ञां पालयेत् सद्य आलस्यादि विहाय च।

सानन्दोत्साहमाहात्म्यं तत्प्रसादधिया सदा॥१४४॥

તદાજ્ઞાં પાલયેત્ સદ્ય આલસ્યાદિ વિહાય ચ।

સાનન્દોત્સાહમાહાત્મ્યં તત્પ્રસાદધિયા સદા॥૧૪૪॥

Tad-āgnām pālayet sadya ālasyādi vihāya cha ।

Sānandotsāha-māhātmyam tat-prasāda-dhiyā sadā ॥144॥

ભગવાન અને બ્રહ્મસ્વરૂપ ગુરુની આજ્ઞાનું સદાય પાલન કરવું. તેમની અનુવૃત્તિ જાણીને તેને દૃઢપણે અનુસરવું. તેમની આજ્ઞા આળસ વગેરે મૂકીને પાળવી, તરત પાળવી; સદા આનંદ, ઉત્સાહ અને મહિમા સાથે તેમને રાજી કરવાના ભાવથી પાળવી. (૧૪૩-૧૪૪)

Bhagwān ane brahmaswarūp gurunī āgnānu sadāy pālan karavu. Temanī anuvṛutti jāṇīne tene dṛuḍhapaṇe anusaravu. Temanī āgnā āḷas vagere mūkīne pāḷavī, tarat pāḷavī; sadā ānand, utsāh ane mahimā sāthe temane rājī karavānā bhāvthī pāḷavī. (143-144)

One should always obey the commands of Bhagwan and the Brahmaswarup guru. One should realize their inner wishes and firmly abide by them. Their instructions should be followed without laziness, immediately, and always with joy, enthusiasm, mahimā and an eagerness to please them. (143–144)

भगवान एवं ब्रह्मस्वरूप गुरु की आज्ञा का सदैव पालन करें। उनकी अनुवृत्ति (रुचि) जानकर उसका दृढता से अनुसरण करें। आलस्य आदि का सर्वथा परित्याग करके उनकी आज्ञा का पालन तुरंत करें। सदा आनंद, उत्साह एवं महिमा के साथ उन्हें प्रसन्न करने के भाव से आज्ञा का पालन करें। (१४३-१४४)

भगवंत आणि ब्रह्मस्वरूप गुरूंच्या आज्ञेचे सदैव पालन करावे. त्यांच्या अनुवृत्तिला दृढपणे अनुसरावे. त्यांची आज्ञा आळस वगैरे सोडून पाळावी, तत्काळ पाळावी; सदैव आनंद, उत्साह आणि महिम्यासह त्यांना प्रसन्न करण्याच्या भावनेने पाळावी. (143-144)

145

अन्तर्दृष्टिश्च कर्तव्या प्रत्यहं स्थिरचेतसा।

किं कर्तुमागतोऽस्मीह किं कुर्वेऽहमिहेति च॥१४५॥

અન્તર્દૃષ્ટિશ્ચ કર્તવ્યા પ્રત્યહં સ્થિરચેતસા।

કિં કર્તુમાગતોઽસ્મીહ કિં કુર્વેઽહમિહેતિ ચ॥૧૪૫॥

Antar-dṛuṣhṭish-cha kartavyā pratyaham sthira-chetasā ।

Kim kartum āgato’smīha kim kurve’ham iheti cha ॥145॥

પ્રતિદિન સ્થિર ચિત્તે અંતર્દૃષ્ટિ કરવી કે હું આ લોકમાં શું કરવા આવ્યો છું? અને શું કરી રહ્યો છું? (૧૪૫)

Pratidin sthir chitte antardṛuṣhṭi karavī ke hu ā lokmā shu karavā āvyo chhu? Ane shu karī rahyo chhu? (145)

With a composed mind, one should introspect every day: “What have I come to accomplish in this world and what am I doing?” (145)

प्रतिदिन स्थिर चित्त से अंतर्दृष्टि करें कि मैं इस लोक में क्या करने आया हूँ? और क्या कर रहा हूँ? (१४५)

प्रतिदिन स्थिर चित्ताने अंतर्दृष्टी करावी की मी या लोकात काय करण्यासाठी आलो आहे? आणि काय करत आहे? (145)

146

संप्राप्याऽक्षररूपत्वं भजेयं पुरुषोत्तमम्।

प्रत्यहं चिन्तयेदेवं स्वीयलक्ष्यमतन्द्रितः॥१४६॥

સંપ્રાપ્યાઽક્ષરરૂપત્વં ભજેયં પુરુષોત્તમમ્।

પ્રત્યહં ચિન્તયેદેવં સ્વીયલક્ષ્યમતન્દ્રિતઃ॥૧૪૬॥

Samprāpyā’kṣhara-rūpatvam bhajeyam Puruṣhottamam ।

Pratyaham chintayed evam svīya-lakṣhyam atandritaha ॥146॥

‘અક્ષરરૂપ થઈને હું પુરુષોત્તમની ભક્તિ કરું’ એમ પોતાના લક્ષ્યનું ચિંતન આળસ રાખ્યા વગર રોજ કરવું. (૧૪૬)

‘Akṣharrūp thaīne hu Puruṣhottamnī bhakti karu’ em potānā lakṣhyanu chintan āḷas rākhyā vagar roj karavu. (146)

“Having attained oneness with Akshar, I offer devotion to Purushottam.” In this manner, one should reflect on one’s goal each day without laziness. (146)

‘अक्षररूप होकर मैं पुरुषोत्तम की भक्ति करूँ’ इस प्रकार प्रतिदिन अपने लक्ष्य का चिंतन आलस्यरहित होकर करें। (१४६)

‘अक्षररूप होऊन मी पुरुषोत्तमांची भक्ती करेन’ असे आपल्या लक्ष्याचे चिंतन आळस न करता रोज करावे. (146)

147

कर्ताऽयं सर्वहर्ताऽयं सर्वोपरि नियामकः।

प्रत्यक्षमिह लब्धो मे स्वामिनारायणो हरिः॥१४७॥

કર્તાઽયં સર્વહર્તાઽયં સર્વોપરિ નિયામકઃ।

પ્રત્યક્ષમિહ લબ્ધો મે સ્વામિનારાયણો હરિઃ॥૧૪૭॥

Kartā’yam sarva-hartā’yam sarvopari niyāmakaha ।

Pratyakṣham iha labdho me Swāminārāyaṇo Harihi ॥147॥

આ સ્વામિનારાયણ ભગવાન સર્વકર્તાહર્તા છે, સર્વોપરી છે, નિયામક છે. તેઓ મને અહીં પ્રત્યક્ષ મળ્યા છે. આથી જ હું ધન્ય છું, પરમ ભાગ્યશાળી છું, કૃતાર્થ છું, નિઃશંક છું, નિશ્ચિંત છું અને સદા સુખી છું. (૧૪૭-૧૪૮)

Ā Swāminārāyaṇ Bhagwān sarva-kartā-hartā chhe, sarvoparī chhe, niyāmak chhe. Teo mane ahī pratyakṣh maḷyā chhe. Āthī ja hu dhanya chhu, param bhāgyashāḷī chhu, kṛutārth chhu, nihshank chhu, nishchint chhu ane sadā sukhī chhu. (147-148)

Swaminarayan Bhagwan is the all-doer,¹⁴ supreme entity and controller. I have his association here in person. For this very reason, I am joyous, greatly fortunate, fulfilled, without doubts and worries, and forever blissful. (147–148)

14. Creator, sustainer and destroyer.

यह स्वामिनारायण भगवान सर्वकर्ताहर्ता हैं, सर्वोपरि हैं, नियामक हैं। वे मुझे यहाँ प्रत्यक्ष मिले हैं। इसीलिए मैं धन्य हूँ, परम भाग्यशाली हूँ, कृतार्थ हूँ, निःशंक हूँ, निश्चिंत हूँ एवं सदा सुखी हूँ। (१४७-१४८)

हे स्वामिनारायण भगवान सर्वकर्ताहर्ता आहेत, सर्वोपरी आहेत, नियामक आहेत. ते मला येथे प्रत्यक्ष मिळाले आहेत. म्हणूनच मी धन्य आहे, परम भाग्यशाली आहे, कृतार्थ आहे, निःशंक आहे, निश्चिंत आहे आणि सदैव सुखी आहे. (147-148)

148

अत एवाऽस्मि धन्योऽहं परमभाग्यवानहम्।

कृतार्थश्चैव निःशङ्को निश्चिन्तोऽस्मि सदा सुखी॥१४८॥

અત એવાઽસ્મિ ધન્યોઽહં પરમભાગ્યવાનહમ્।

કૃતાર્થશ્ચૈવ નિઃશઙ્કો નિશ્ચિન્તોઽસ્મિ સદા સુખી॥૧૪૮॥

At evā’smi dhanyo’ham parama-bhāgyavān aham ।

Kṛutārthash-chaiva nihshanko nishchinto’smi sadā sukhī ॥148॥

આ સ્વામિનારાયણ ભગવાન સર્વકર્તાહર્તા છે, સર્વોપરી છે, નિયામક છે. તેઓ મને અહીં પ્રત્યક્ષ મળ્યા છે. આથી જ હું ધન્ય છું, પરમ ભાગ્યશાળી છું, કૃતાર્થ છું, નિઃશંક છું, નિશ્ચિંત છું અને સદા સુખી છું. (૧૪૭-૧૪૮)

Ā Swāminārāyaṇ Bhagwān sarva-kartā-hartā chhe, sarvoparī chhe, niyāmak chhe. Teo mane ahī pratyakṣh maḷyā chhe. Āthī ja hu dhanya chhu, param bhāgyashāḷī chhu, kṛutārth chhu, nihshank chhu, nishchint chhu ane sadā sukhī chhu. (147-148)

Swaminarayan Bhagwan is the all-doer,¹⁴ supreme entity and controller. I have his association here in person. For this very reason, I am joyous, greatly fortunate, fulfilled, without doubts and worries, and forever blissful. (147–148)

14. Creator, sustainer and destroyer.

यह स्वामिनारायण भगवान सर्वकर्ताहर्ता हैं, सर्वोपरि हैं, नियामक हैं। वे मुझे यहाँ प्रत्यक्ष मिले हैं। इसीलिए मैं धन्य हूँ, परम भाग्यशाली हूँ, कृतार्थ हूँ, निःशंक हूँ, निश्चिंत हूँ एवं सदा सुखी हूँ। (१४७-१४८)

हे स्वामिनारायण भगवान सर्वकर्ताहर्ता आहेत, सर्वोपरी आहेत, नियामक आहेत. ते मला येथे प्रत्यक्ष मिळाले आहेत. म्हणूनच मी धन्य आहे, परम भाग्यशाली आहे, कृतार्थ आहे, निःशंक आहे, निश्चिंत आहे आणि सदैव सुखी आहे. (147-148)

149

एवं प्राप्तेर्महिम्नश्च प्रत्यहं परिचिन्तनम्।

प्रभोः प्रसन्नतायाश्च कार्यं स्थिरेण चेतसा॥१४९॥

એવં પ્રાપ્તેર્મહિમ્નશ્ચ પ્રત્યહં પરિચિન્તનમ્।

પ્રભોઃ પ્રસન્નતાયાશ્ચ કાર્યં સ્થિરેણ ચેતસા॥૧૪૯॥

Evam prāpter mahimnash-cha pratyaham pari-chintanam ।

Prabhoh prasannatāyāsh-cha kāryam sthireṇa chetasā ॥149॥

આ રીતે પરમાત્માની દિવ્ય પ્રાપ્તિનું, મહિમાનું તથા તેમની પ્રસન્નતાનું ચિંતન દરરોજ સ્થિર ચિત્તે કરવું. (૧૪૯)

Ā rīte Paramātmānī divya prāptinu, mahimānu tathā temanī prasannatānu chintan dar-roj sthir chitte karavu. (149)

In this way, with a composed mind, one should reflect daily on one’s divine attainment of Paramatma, his greatness and [attaining] his pleasure. (149)

इस प्रकार परमात्मा की दिव्य प्राप्ति, उनकी महिमा तथा उनकी प्रसन्नता का चिंतन प्रतिदिन स्थिर चित्त से करें। (१४९)

अशा प्रकारे परमात्माच्या दिव्य प्राप्तीचे, महिम्याचे तसेच त्यांच्या प्रसन्नतेचे चिंतन दररोज स्थिर चित्ताने करावे. (149)

150

देहत्रय-त्र्यवस्थातो ज्ञात्वा भेदं गुणत्रयात्।

स्वात्मनो ब्रह्मणैकत्वं प्रतिदिनं विभावयेत्॥१५०॥

દેહત્રય-ત્ર્યવસ્થાતો જ્ઞાત્વા ભેદં ગુણત્રયાત્।

સ્વાત્મનો બ્રહ્મણૈકત્વં પ્રતિદિનં વિભાવયેત્॥૧૫૦॥

Deha-traya-tryavasthāto gnātvā bhedam guṇa-trayāt ।

Svātmano Brahmaṇaikatvam prati-dinam vibhāvayet ॥150॥

પોતાના આત્માને ત્રણ દેહ, ત્રણ અવસ્થા તથા ત્રણ ગુણથી જુદો સમજી તેની અક્ષરબ્રહ્મ સાથે એકતાની વિભાવના પ્રતિદિન કરવી. (૧૫૦)

Potānā ātmāne traṇ deh, traṇ avasthā tathā traṇ guṇthī judo samajī tenī Akṣharbrahma sāthe ekatānī vibhāvanā pratidin karavī. (150)

Realizing one’s ātmā to be distinct from the three bodies,¹⁵ the three states,¹⁶ and the three qualities,¹⁷ one should every day believe oneself as being one with Aksharbrahman. (150)

15. Three bodies: sthul (gross), sukshma (subtle) and kāran (causal).

16. Three states: jāgrat (waking), swapna (dream) and sushupti (deep sleep).

17. Three qualities: sattvagun, rajogun and tamogun – the three qualities of māyā.

अपनी आत्मा को तीनों शरीर, तीनों अवस्था एवं तीनों गुणों से भिन्न समझकर, उसकी अक्षरब्रह्म के साथ एकता की विभावना प्रतिदिन करें। (१५०)

स्वतःच्या आत्म्याला तीन देह, तीन अवस्था तथा तीन गुणांपेक्षा अतीत समजून त्याची अक्षरब्रह्मांसोबत एकतेची विभावना प्रतिदिनी करावी. (150)

151

प्रत्यहमनुसन्धेया जगतो नाशशीलता।

स्वात्मनो नित्यता चिन्त्या सच्चिदानन्दरूपता॥१५१॥

પ્રત્યહમનુસન્ધેયા જગતો નાશશીલતા।

સ્વાત્મનો નિત્યતા ચિન્ત્યા સચ્ચિદાનન્દરૂપતા॥૧૫૧॥

Pratyaham anusandheyā jagato nāsha-shīlatā ।

Svātmano nityatā chintyā sach-chid-ānanda-rūpatā ॥151॥

દરરોજ જગતના નાશવંતપણાનું અનુસંધાન કરવું અને પોતાના આત્માની નિત્યતા તથા સચ્ચિદાનંદપણાનું ચિંતવન કરવું. (૧૫૧)

Dar-roj jagatnā nāshavant-paṇānu anusandhān karavu ane potānā ātmānī nityatā tathā sachchidānand-paṇānu chintavan karavu. (151)

Daily, one should reflect on the impermanent nature of the world and on one’s ātmā as eternal and sachchidānand. (151)

प्रतिदिन संसार की नश्वरता का विचार करें एवं अपनी आत्मा की नित्यता तथा सच्चिदानंदरूपता का चिंतन करें। (१५१)

दररोज जगाच्या नश्वरतेचा अनुसंधान घ्यावा आणि स्वतःच्या आत्म्याच्या नित्यत्व आणि सच्चिदानंदत्वाचे चिंतन करावे. (151)

152

भूतं यच्च भवद्यच्च यदेवाऽग्रे भविष्यति।

सर्वं तन्मे हितायैव स्वामिनारायणेच्छया॥१५२॥

ભૂતં યચ્ચ ભવદ્યચ્ચ યદેવાઽગ્રે ભવિષ્યતિ।

સર્વં તન્મે હિતાયૈવ સ્વામિનારાયણેચ્છયા॥૧૫૨॥

Bhūtam yach-cha bhavad yach-cha yad-evā’gre bhaviṣhyati ।

Sarvam tan me hitāyaiva Swāminārāyaṇechchhayā ॥152॥

જે થઈ ગયું છે, થઈ રહ્યું છે અને જે કાંઈ આગળ થશે તે બધું જ સ્વામિનારાયણ ભગવાનની ઇચ્છાથી મારા હિત માટે જ થયું છે એમ માનવું. (૧૫૨)

Je thaī gayu chhe, thaī rahyu chhe ane je kānī āgaḷ thashe te badhu ja Swāminārāyaṇ Bhagwānnī ichchhāthī mārā hit māṭe ja thayu chhe em mānavu. (152)

One should understand that all which has happened, which is happening, and which will happen is solely due to Swaminarayan Bhagwan’s will and only for my benefit. (152)

जो हो गया है, जो हो रहा है और जो कुछ भी आगे होगा, वह सब भगवान श्रीस्वामिनारायण की इच्छा से मेरे हित के लिए ही है, ऐसा समझें। (१५२)

जे काही झाले, होत आहे आणि होणार आहे, ते सर्व स्वामिनारायण भगवंतांच्या इच्छेने माझ्या हितासाठीच झाले आहे, असे मानावे. (152)