Satsang Diksha Shastriji Challenge સત્સંગદીક્ષા // Anirdesh.com

151

प्रत्यहमनुसन्धेया जगतो नाशशीलता।

स्वात्मनो नित्यता चिन्त्या सच्चिदानन्दरूपता॥१५१॥

પ્રત્યહમનુસન્ધેયા જગતો નાશશીલતા।

સ્વાત્મનો નિત્યતા ચિન્ત્યા સચ્ચિદાનન્દરૂપતા॥૧૫૧॥

Pratyaham anusandheyā jagato nāsha-shīlatā ।

Svātmano nityatā chintyā sach-chid-ānanda-rūpatā ॥151॥

દરરોજ જગતના નાશવંતપણાનું અનુસંધાન કરવું અને પોતાના આત્માની નિત્યતા તથા સચ્ચિદાનંદપણાનું ચિંતવન કરવું. (૧૫૧)

Dar-roj jagatnā nāshavant-paṇānu anusandhān karavu ane potānā ātmānī nityatā tathā sachchidānand-paṇānu chintavan karavu. (151)

Daily, one should reflect on the impermanent nature of the world and on one’s ātmā as eternal and sachchidānand. (151)

प्रतिदिन संसार की नश्वरता का विचार करें एवं अपनी आत्मा की नित्यता तथा सच्चिदानंदरूपता का चिंतन करें। (१५१)

दररोज जगाच्या नश्वरतेचा अनुसंधान घ्यावा आणि स्वतःच्या आत्म्याच्या नित्यत्व आणि सच्चिदानंदत्वाचे चिंतन करावे. (151)

152

भूतं यच्च भवद्यच्च यदेवाऽग्रे भविष्यति।

सर्वं तन्मे हितायैव स्वामिनारायणेच्छया॥१५२॥

ભૂતં યચ્ચ ભવદ્યચ્ચ યદેવાઽગ્રે ભવિષ્યતિ।

સર્વં તન્મે હિતાયૈવ સ્વામિનારાયણેચ્છયા॥૧૫૨॥

Bhūtam yach-cha bhavad yach-cha yad-evā’gre bhaviṣhyati ।

Sarvam tan me hitāyaiva Swāminārāyaṇechchhayā ॥152॥

જે થઈ ગયું છે, થઈ રહ્યું છે અને જે કાંઈ આગળ થશે તે બધું જ સ્વામિનારાયણ ભગવાનની ઇચ્છાથી મારા હિત માટે જ થયું છે એમ માનવું. (૧૫૨)

Je thaī gayu chhe, thaī rahyu chhe ane je kānī āgaḷ thashe te badhu ja Swāminārāyaṇ Bhagwānnī ichchhāthī mārā hit māṭe ja thayu chhe em mānavu. (152)

One should understand that all which has happened, which is happening, and which will happen is solely due to Swaminarayan Bhagwan’s will and only for my benefit. (152)

जो हो गया है, जो हो रहा है और जो कुछ भी आगे होगा, वह सब भगवान श्रीस्वामिनारायण की इच्छा से मेरे हित के लिए ही है, ऐसा समझें। (१५२)

जे काही झाले, होत आहे आणि होणार आहे, ते सर्व स्वामिनारायण भगवंतांच्या इच्छेने माझ्या हितासाठीच झाले आहे, असे मानावे. (152)

153

प्रार्थनं प्रत्यहं कुर्याद् विश्वासभक्तिभावतः।

गुरोर्ब्रह्मस्वरूपस्य स्वामिनारायणप्रभोः॥१५३॥

પ્રાર્થનં પ્રત્યહં કુર્યાદ્ વિશ્વાસભક્તિભાવતઃ।

ગુરોર્બ્રહ્મસ્વરૂપસ્ય સ્વામિનારાયણપ્રભોઃ॥૧૫૩॥

Prārthanam pratyaham kuryād vishvāsa-bhakti-bhāvataha ।

Guror Brahmaswarūpasya Swāminārāyaṇa-Prabhoho ॥153॥

સ્વામિનારાયણ ભગવાન તથા બ્રહ્મસ્વરૂપ ગુરુને પ્રતિદિન વિશ્વાસ અને ભક્તિભાવથી પ્રાર્થના કરવી. (૧૫૩)

Swāminārāyaṇ Bhagwān tathā brahmaswarūp gurune pratidin vishvās ane bhakti-bhāvthī prārthanā karavī. (153)

One should daily pray to Swaminarayan Bhagwan and the Brahmaswarup guru with faith and devotion. (153)

भगवान श्रीस्वामिनारायण तथा ब्रह्मस्वरूप गुरु को विश्वास एवं भक्तिभाव से प्रतिदिन प्रार्थना करें। (१५३)

स्वामिनारायण भगवान आणि ब्रह्मस्वरूप गुरूंची प्रतिदिन श्रद्धा आणि भक्तिभावाने प्रार्थना करावी. (153)

154

मानेर्ष्याकामक्रोधादि-दोषाऽऽवेगो भवेत् तदा।

अक्षरमहमित्यादि शान्तमना विचिन्तयेत्॥१५४॥

માનેર્ષ્યાકામક્રોધાદિ-દોષાઽઽવેગો ભવેત્ તદા।

અક્ષરમહમિત્યાદિ શાન્તમના વિચિન્તયેત્॥૧૫૪॥

Mānerṣhyā-kāma-krodhādi-doṣhā’vego bhavet tadā ।

Akṣharam-aham ityādi shānta-manā vichintayet ॥154॥

માન, ઈર્ષ્યા, કામ, ક્રોધ ઇત્યાદિ દોષોનો આવેગ આવે ત્યારે ‘હું અક્ષર છું, પુરુષોત્તમનો દાસ છું’ એમ શાંત મને ચિંતવન કરવું. (૧૫૪)

Mān, īrṣhyā, kām, krodh ityādi doṣhono āveg āve tyāre ‘Hu Akṣhar chhu, Puruṣhottamno dās chhu’ em shānt mane chintavan karavu. (154)

When one experiences impulses of egotism, jealousy, lust, anger, and other base instincts, one should calmly reflect: ‘I am akshar; I am a servant of Purushottam.’ (154)

मान, ईर्ष्या, काम, क्रोध इत्यादि दोषों के आवेग के समय ‘मैं अक्षर हूँ, पुरुषोत्तम का दास हूँ’ इस प्रकार शांत मन से चिंतन करें। (१५४)

मान, ईर्ष्या, काम, क्रोध, इत्यादी दोष उद्भवल्यास ‘मी अक्षर आहे, पुरुषोत्तमांचा दास आहे,’ असे शांत मनाने चिंतन करावे. (154)

155

मया सह सदैवाऽस्ति सर्वदोषनिवारकः।

स्वामिनारायणः साक्षाद् एवं बलं च धारयेत्॥१५५॥

મયા સહ સદૈવાઽસ્તિ સર્વદોષનિવારકઃ।

સ્વામિનારાયણઃ સાક્ષાદ્ એવં બલં ચ ધારયેત્॥૧૫૫॥

Mayā saha sadaivā’sti sarva-doṣha-nivārakaha ।

Swāminārāyaṇah sākṣhād evam balam cha dhārayet ॥155॥

અને સર્વ દોષોનું નિવારણ કરનારા સાક્ષાત્ સ્વામિનારાયણ ભગવાન સદૈવ મારી સાથે છે એમ બળ રાખવું. (૧૫૫)

Ane sarva doṣhonu nivāraṇ karanārā sākṣhāt Swāminārāyaṇ Bhagwān sadaiv mārī sāthe chhe em baḷ rākhavu. (155)

Also, one should remain strong in the belief that Swaminarayan Bhagwan himself, who is the destroyer of all base instincts, is always with me. (155)

और सर्व दोषों का निवारण करनेवाले साक्षात् भगवान श्रीस्वामिनारायण मेरे साथ हैं, इस प्रकार भगवद्‌बल को धारण करें। (१५५)

आणि सर्वदोषांचे निवारण करणारे साक्षात स्वामिनारायण भगवान माझ्या सोबत आहेत, असा बळ ठेवावा. (155)

156

स्वधर्मं पालयेन्नित्यं परधर्मं परित्यजेत्।

स्वधर्मो भगवद्‌गुर्वोराज्ञायाः परिपालनम्॥१५६॥

સ્વધર્મં પાલયેન્નિત્યં પરધર્મં પરિત્યજેત્।

સ્વધર્મો ભગવદ્‌ગુર્વોરાજ્ઞાયાઃ પરિપાલનમ્॥૧૫૬॥

Sva-dharmam pālayen-nityam para-dharmam pari-tyajet ।

Sva-dharmo Bhagavad-gurvor āgnāyāh pari-pālanam ॥156॥

સ્વધર્મનું સદા પાલન કરવું. પરધર્મનો ત્યાગ કરવો. ભગવાન અને ગુરુની આજ્ઞાનું પાલન કરવું તે સ્વધર્મ છે. તેમની આજ્ઞાનો ત્યાગ કરી પોતાના મનનું ધાર્યું કરવામાં આવે તેને વિવેકી મુમુક્ષુએ પરધર્મ જાણવો. (૧૫૬-૧૫૭)

Swadharmanu sadā pālan karavu. Par-dharmano tyāg karavo. Bhagwān ane gurunī āgnānu pālan karavu te swadharma chhe. Temanī āgnāno tyāg karī potānā mannu dhāryu karavāmā āve tene vivekī mumukṣhue par-dharma jāṇavo. (156-157)

One should always observe swadharma and renounce pardharma. Swadharma means to observe the commands of Bhagwan and the guru. The wise mumukshu should realize that pardharma is disregarding their instructions and acting willfully. (156–157)

स्वधर्म का सदैव पालन करें। परधर्म का त्याग करें। भगवान एवं गुरु की आज्ञा का पालन ही स्वधर्म है; उनकी आज्ञा का उल्लंघन करके मनमाना आचरण किया जाए तो उसे विवेकी मुमुक्षु परधर्म समझें। (१५६-१५७)

स्वधर्माचे सदैव पालन करावे, परधर्माचा त्याग करावा. भगवंत आणि गुरूंच्या आज्ञेचे पालन करणे हा स्वधर्म आहे. त्यांच्या आज्ञेचा अव्हेर करून स्वतःच्या मना प्रमाणे वागणे, त्याला विवेकी मुमुक्षूने परधर्म जाणावा. (156-157)

157

तदाज्ञां यत् परित्यज्य क्रियते स्वमनोधृतम्।

परधर्मः स विज्ञेयो विवेकिभिर्मुमुक्षुभिः॥१५७॥

તદાજ્ઞાં યત્ પરિત્યજ્ય ક્રિયતે સ્વમનોધૃતમ્।

પરધર્મઃ સ વિજ્ઞેયો વિવેકિભિર્મુમુક્ષુભિઃ॥૧૫૭॥

Tad-āgnām yat pari-tyajya kriyate sva-mano-dhṛutam ।

Para-dharmah sa vigneyo vivekibhir mumukṣhubhihi ॥157॥

સ્વધર્મનું સદા પાલન કરવું. પરધર્મનો ત્યાગ કરવો. ભગવાન અને ગુરુની આજ્ઞાનું પાલન કરવું તે સ્વધર્મ છે. તેમની આજ્ઞાનો ત્યાગ કરી પોતાના મનનું ધાર્યું કરવામાં આવે તેને વિવેકી મુમુક્ષુએ પરધર્મ જાણવો. (૧૫૬-૧૫૭)

Swadharmanu sadā pālan karavu. Par-dharmano tyāg karavo. Bhagwān ane gurunī āgnānu pālan karavu te swadharma chhe. Temanī āgnāno tyāg karī potānā mannu dhāryu karavāmā āve tene vivekī mumukṣhue par-dharma jāṇavo. (156-157)

One should always observe swadharma and renounce pardharma. Swadharma means to observe the commands of Bhagwan and the guru. The wise mumukshu should realize that pardharma is disregarding their instructions and acting willfully. (156–157)

स्वधर्म का सदैव पालन करें। परधर्म का त्याग करें। भगवान एवं गुरु की आज्ञा का पालन ही स्वधर्म है; उनकी आज्ञा का उल्लंघन करके मनमाना आचरण किया जाए तो उसे विवेकी मुमुक्षु परधर्म समझें। (१५६-१५७)

स्वधर्माचे सदैव पालन करावे, परधर्माचा त्याग करावा. भगवंत आणि गुरूंच्या आज्ञेचे पालन करणे हा स्वधर्म आहे. त्यांच्या आज्ञेचा अव्हेर करून स्वतःच्या मना प्रमाणे वागणे, त्याला विवेकी मुमुक्षूने परधर्म जाणावा. (156-157)

158

सत्सङ्गनियमाद् यद्धि विरुद्धं धर्मलोपकम्।

फलदमपि नाऽऽचर्यं भवेद् यद् भक्तिबाधकम्॥१५८॥

સત્સઙ્ગનિયમાદ્ યદ્ધિ વિરુદ્ધં ધર્મલોપકમ્।

ફલદમપિ નાઽઽચર્યં ભવેદ્ યદ્ ભક્તિબાધકમ્॥૧૫૮॥

Satsanga-niyamād yaddhi viruddham dharma-lopakam ।

Fala-dam api nā’charyam bhaved yad bhakti-bādhakam ॥158॥

જે કર્મ ફળ આપે તેવું હોય તેમ છતાં ભક્તિમાં બાધ કરતું હોય, સત્સંગના નિયમથી વિરુદ્ધ હોય તથા જે આચરવાથી ધર્મનો લોપ થતો હોય તેવા કર્મનું આચરણ ન કરવું. (૧૫૮)

Je karma faḷ āpe tevu hoy tem chhatā bhaktimā bādh karatu hoy, satsangnā niyamthī viruddha hoy tathā je ācharavāthī dharmano lop thato hoy tevā karmanu ācharaṇ na karavu. (158)

One should avoid even [apparently] beneficial actions that impede devotion, transgress the niyams of satsang or cause one to lapse from dharma. (158)

जो कर्म फलदायी होने पर भी भक्ति में बाधक हो, सत्संग के नियम के विरुद्ध हो तथा जिसके आचरण से धर्म का लोप होता हो, ऐसे कर्म का आचरण न करें। (१५८)

जे कर्म फलदायी असेल, तरीसुद्धा भक्तीमध्ये व्यत्यय आणत असेल, सत्संगाच्या नियमा विरुद्ध असेल तसेच ज्याच्या आचरणाने धर्माचा लोप होत असेल, त्या कर्माचे आचरण करू नये. (158)

159

आदरेण प्रणामैश्च मधुरवचनादिभिः।

यथोचितं हि सम्मान्या वृद्धा ज्ञानवयोगुणैः॥१५९॥

આદરેણ પ્રણામૈશ્ચ મધુરવચનાદિભિઃ।

યથોચિતં હિ સમ્માન્યા વૃદ્ધા જ્ઞાનવયોગુણૈઃ॥૧૫૯॥

Ādareṇa praṇāmaish-cha madhura-vachanādibhihi ।

Yatho-chitam hi sanmānyā vṛuddhā gnāna-vayo-guṇaihi ॥159॥

વયે કરીને, જ્ઞાને કરીને કે ગુણે કરીને જે મોટા હોય તેમનું આદર થકી પ્રણામ તથા મધુરવચનાદિકે કરીને યથોચિત સન્માન કરવું. (૧૫૯)

Vaye karīne, gnāne karīne ke guṇe karīne je moṭā hoy temanu ādar thakī praṇām tathā madhur-vachanādike karīne yathochit sanmān karavu. (159)

One should offer appropriate respect to those who are senior in age, possess greater wisdom or are more virtuous by bowing reverently, using polite speech and expressing other forms of regard. (159)

आयु, ज्ञान या गुणों में जो वरिष्ठ हों, उन्हें सादर प्रणाम कर उनका मधुर वचन आदि से यथोचित सम्मान करें। (१५९)

वयाने, ज्ञानाने किंवा गुणांनी जे श्रेष्ठ आहेत, त्यांना आदराने प्रणाम करावा तथा मधुर वचनाने यथोचित सन्मान करावा. (159)

160

सदैवाऽऽदरणीया हि विद्वद्वरिष्ठशिक्षकाः।

यथाशक्ति च सत्कार्याः साधुवादादिकर्मणा॥१६०॥

સદૈવાઽઽદરણીયા હિ વિદ્વદ્વરિષ્ઠશિક્ષકાઃ।

યથાશક્તિ ચ સત્કાર્યાઃ સાધુવાદાદિકર્મણા॥૧૬૦॥

Sadaivā’daraṇīyā hi vidvad-variṣhṭha-shikṣhakāhā ।

Yathā-shakti cha sat-kāryāh sādhu-vādādi-karmaṇā ॥160॥

વિદ્વાનો, વડીલો તથા અધ્યાપકોને સદા આદર આપવો. સારાં વચન આદિ ક્રિયાઓ દ્વારા પોતાની શક્તિ પ્રમાણે તેમનો સત્કાર કરવો. (૧૬૦)

Vidvāno, vaḍīlo tathā adhyāpakone sadā ādar āpavo. Sārā vachan ādi kriyāo dvārā potānī shakti pramāṇe temano satkār karavo. (160)

One should always respect the learned, seniors and teachers. According to one’s capacity, one should honor them with good words and other such deeds. (160)

विद्वानों, वरिष्ठों एवं अध्यापकों को सदा आदर प्रदान करें। उत्कृष्ट वचन आदि क्रियाओं के द्वारा यथाशक्ति उनका सत्कार करें। (१६०)

विद्वान, वडील आणि अध्यापक यांना नेहमी आदर द्यावा, मधुरवचन इत्यादी क्रियेद्वारे यथाशक्तीनुसार त्यांचा सत्कार करावा. (160)