॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥

॥ સત્સંગદીક્ષા ॥

SHASTRIJI/GUNATIT CHALLENGE

186

मनुष्यो व्यसनी यः स्याद् निर्लज्जो व्यभिचारवान्।

तस्य सङ्गो न कर्तव्यः सत्सङ्गमाश्रितैर्जनैः॥१८६॥

મનુષ્યો વ્યસની યઃ સ્યાદ્ નિર્લજ્જો વ્યભિચારવાન્।

તસ્ય સઙ્ગો ન કર્તવ્યઃ સત્સઙ્ગમાશ્રિતૈર્જનૈઃ॥૧૮૬॥

Manuṣhyo vyasanī yah syād nirlajjo vyabhichāravān ।

Tasya sango na kartavyah satsangam-āshritair-janaihi ॥186॥

સત્સંગીજનોએ જે મનુષ્ય વ્યસની, નિર્લજ્જ તથા વ્યભિચારી હોય તેનો સંગ ન કરવો. (૧૮૬)

Satsangī-janoe je manuṣhya vyasanī, nirlajja tathā vyabhichārī hoy teno sang na karavo. (186)

Satsangis should not associate with people who have addictions, are shameless or are adulterous. (186)

सत्संगीजन व्यसनी, निर्लज्ज तथा व्यभिचारी मनुष्य की संगत न करें। (१८६)

सत्संगींनी व्यसनी, निर्लज्ज आणि व्यभिचाऱ्यांची संगत करू नये. (186)

187

सङ्गश्चारित्र्यहीनायाः करणीयो नहि स्त्रियाः।

स्त्रीभिः स्वधर्मरक्षार्थं पाल्याश्च नियमा दृढम्॥१८७॥

સઙ્ગશ્ચારિત્ર્યહીનાયાઃ કરણીયો નહિ સ્ત્રિયાઃ।

સ્ત્રીભિઃ સ્વધર્મરક્ષાર્થં પાલ્યાશ્ચ નિયમા દૃઢમ્॥૧૮૭॥

Sangash-chāritrya-hīnāyāh karaṇīyo nahi striyāhā ।

Strībhihi sva-dharma-rakṣhārtham pālyāsh-cha niyamā dṛuḍham ॥187॥

સ્ત્રીઓએ પોતાના ધર્મની રક્ષા માટે ચારિત્ર્યહીન સ્ત્રીનો સંગ ન કરવો અને દૃઢપણે નિયમોનું પાલન કરવું. (૧૮૭)

Strīoe potānā dharmanī rakṣhā māṭe chāritryahīn strīno sang na karavo ane dṛuḍhpaṇe niyamonu pālan karavu. (187)

To protect one’s dharma, female devotees should not associate with immoral women and should firmly abide by the niyams. (187)

स्त्रियाँ अपने धर्म की रक्षा के लिए चरित्रहीन स्त्री का संग न करें तथा दृढतापूर्वक नियमों का पालन करें। (१८७)

स्त्रियांनी स्वधर्म रक्षणासाठी चारित्र्यहीन स्त्रियांची संगत करू नये आणि दृढतेने नियमांचे पालन करावे. (187)

188

न तादृक्छृणुयाद् वाचं गीतं ग्रन्थं पठेन्न च।

पश्येन्न तादृशं दृश्यं यस्मात् कामविवर्धनम्॥१८८॥

ન તાદૃક્છૃણુયાદ્ વાચં ગીતં ગ્રન્થં પઠેન્ન ચ।

પશ્યેન્ન તાદૃશં દૃશ્યં યસ્માત્ કામવિવર્ધનમ્॥૧૮૮॥

Na tādṛuk-chhṛuṇuyād vācham gītam grantham paṭhenna cha ।

Pashyen-na tādṛusham dṛushyam yasmāt kāma-vivardhanam ॥188॥

જેણે કરીને કામવાસના વૃદ્ધિ પામે તેવી વાતો કે ગીતો ન સાંભળવાં, પુસ્તકો ન વાંચવાં તથા તેવાં દૃશ્યો ન જોવાં. (૧૮૮)

Jeṇe karīne kām-vāsanā vṛuddhi pāme tevī vāto ke gīto na sāmbhaḷavā, pustako na vānchavā tathā tevā dṛushyo na jovā. (188)

One should not listen to talks or songs, read books or view scenes that increase one’s lustful desires. (188)

कामवासना को उत्तेजित करनेवाली बातें अथवा गीत न सुनें, ऐसी पुस्तकें न पढ़ें और न ही ऐसे दृश्यों को देखें। (१८८)

ज्यामुळे कामवासनेची वृद्धी होत असेल अशी गोष्टी-गाणी ऐकू नयेत, पुस्तके वाचू नयेत व तसे दृष्य पाहू नयेत. (188)

189

धनद्रव्यधरादीनां सदाऽऽदानप्रदानयोः।

नियमा लेखसाक्ष्यादेः पालनीया अवश्यतः॥१८९॥

ધનદ્રવ્યધરાદીનાં સદાઽઽદાનપ્રદાનયોઃ।

નિયમા લેખસાક્ષ્યાદેઃ પાલનીયા અવશ્યતઃ॥૧૮૯॥

Dhana-dravya-dharādīnām sadā’dāna-pradānayoho ।

Niyamā lekha-sākṣhyādeh pālanīyā avashyataha ॥189॥

ધન, દ્રવ્ય તથા જમીન આદિના લેણ-દેણમાં હંમેશાં લિખિત કરવું, સાક્ષીએ સહિત કરવું ઇત્યાદિ નિયમો અવશ્યપણે પાળવા. (૧૮૯)

Dhan, dravya tathā jamīn ādinā leṇ-deṇmā hammeshā likhit karavu, sākṣhīe sahit karavu ityādi niyamo avashyapaṇe pāḷavā. (189)

Transactions of wealth, possessions, land and other assets should always be conducted in writing, in the presence of a witness and by definitely following other such niyams. (189)

धन, द्रव्य तथा भूमि आदि के लेन-देन में सदैव लिखित प्रमाण, साक्षी की उपस्थिति इत्यादि नियमों का पालन अवश्य करें। (१८९)

धन, द्रव्य तथा जमीन संबंधी कार्य देवाणघेवाण सदैव साक्षीदारासमक्ष लेखी करावे, इत्यादी नियम अवश्यपणे पाळावेत. (189)

190

प्रसङ्गे व्यवहारस्य सम्बन्धिभिरपि स्वकैः।

लेखादिनियमाः पाल्याः सकलैराश्रितैर्जनैः॥१९०॥

પ્રસઙ્ગે વ્યવહારસ્ય સમ્બન્ધિભિરપિ સ્વકૈઃ।

લેખાદિનિયમાઃ પાલ્યાઃ સકલૈરાશ્રિતૈર્જનૈઃ॥૧૯૦॥

Prasange vyavahārasya sambandhibhir api svakaihi ।

Lekhādi-niyamāh pālyāh sakalair āshritair janaihi ॥190॥

સર્વ આશ્રિત જનોએ પોતાના સંબંધીઓ સાથે પણ વ્યવહાર પ્રસંગે લિખિત કરવું ઇત્યાદિ નિયમો પાળવા. (૧૯૦)

Sarva āshrit janoe potānā sambandhīo sāthe paṇ vyavahār prasange likhit karavu ityādi niyamo pāḷavā. (190)

All devotees should conduct their social dealings with even their relatives in writing and by following other such niyams. (190)

सभी आश्रित जन अपने संबंधियों के साथ होनेवाले व्यावहारिक प्रसंग में भी लिखित प्रमाण इत्यादि सभी नियमों का पालन करें। (१९०)

सर्व आश्रितांनी नातेवाईकांसोबत पण मालमत्तेचे व्यवहार प्रसंगी सदैव साक्षीदारासमक्ष लेखी करावे, इत्यादी नियम पाळावेत. (190)

191

न कार्यो व्यवहारश्च दुष्टैर्जनैः सह क्वचित्।

दीनजनेषु भाव्यं च सत्सङ्गिभिर्दयाऽन्वितैः॥१९१॥

ન કાર્યો વ્યવહારશ્ચ દુષ્ટૈર્જનૈઃ સહ ક્વચિત્।

દીનજનેષુ ભાવ્યં ચ સત્સઙ્ગિભિર્દયાઽન્વિતૈઃ॥૧૯૧॥

Na kāryo vyavahārash-cha duṣhṭair janaih saha kvachit ।

Dīna-janeṣhu bhāvyam cha satsangibhir dayā’nvitaihi ॥191॥

સત્સંગીઓએ ક્યારેય દુર્જન સાથે વ્યવહાર ન કરવો અને દીનજનને વિષે દયાવાન થવું. (૧૯૧)

Satsangīoe kyārey durjan sāthe vyavahār na karavo ane dīn-janne viṣhe dayāvān thavu. (191)

Satsangis should never engage in dealings with immoral persons and should be compassionate towards those who are meek and disadvantaged. (191)

सत्संगी जन दुष्टों के साथ कदापि व्यवहार न करें तथा दीनजनों के प्रति दयावान बनें। (१९१)

सत्संगींनी कधीही दुर्जानांसोबत व्यवहार करू नये आणि दीनजनां विषयी दयावान व्हावे. (191)

192

लौकिकं त्वविचार्यैव सहसा कर्म नाऽऽचरेत्।

फलादिकं विचार्यैव विवेकेन तद् आचरेत्॥१९२॥

લૌકિકં ત્વવિચાર્યૈવ સહસા કર્મ નાઽઽચરેત્।

ફલાદિકં વિચાર્યૈવ વિવેકેન તદ્ આચરેત્॥૧૯૨॥

Laukikam tvavichāryaiva sahasā karma nā’charet ।

Falādikam vichāryaiva vivekena tad ācharet ॥192॥

લૌકિક કાર્ય ક્યારેય વિચાર્યા વગર તત્કાળ ન કરવું પરંતુ ફળ વગેરેનો વિચાર કરીને વિવેકપૂર્વક કરવું. (૧૯૨)

Laukik kārya kyārey vichāryā vagar tatkāḷ na karavu parantu faḷ vagereno vichār karīne vivek-pūrvak karavu. (192)

Worldly deeds should never be performed in haste without due deliberation. They should, however, be performed with due judgment, after reflecting on their consequences and other such considerations. (192)

लौकिक कार्य, बिना विचार किए तत्काल न करें परंतु उसके परिणाम आदि पर विचार करके विवेकपूर्वक करें। (१९२)

लौकिक कार्य कधीही अविचाराने तत्काळ करू नये, परंतु फळ वगैरेचा विचार करून विवेकपूर्वक करावे. (192)

193

लुञ्चा कदापि न ग्राह्या कैश्चिदपि जनैरिह।

नैव कार्यो व्ययो व्यर्थः कार्यः स्वाऽऽयाऽनुसारतः॥१९३॥

લુઞ્ચા કદાપિ ન ગ્રાહ્યા કૈશ્ચિદપિ જનૈરિહ।

નૈવ કાર્યો વ્યયો વ્યર્થઃ કાર્યઃ સ્વાઽઽયાઽનુસારતઃ॥૧૯૩॥

Lunchā kadāpi na grāhyā kaishchid api janair iha ।

Naiva kāryo vyayo vyarthah kāryah svā’yā’nusārataha ॥193॥

કોઈ પણ મનુષ્યે ક્યારેય લાંચ ન લેવી. ધનનો વ્યર્થ વ્યય ન કરવો. પોતાની આવકને અનુસારે ધનનો વ્યય કરવો. (૧૯૩)

Koī paṇ manuṣhye kyārey lānch na levī. Dhanno vyarth vyay na karavo. Potānī āvakne anusāre dhanno vyay karavo. (193)

No one should ever accept bribes. Wealth should not be spent wastefully. One should spend according to one’s income. (193)

कोई भी मनुष्य कभी रिश्वत न लें। धन का व्यर्थ व्यय न करें। अपनी आय के अनुसार धन का व्यय करें। (१९३)

कोणत्याही मनुष्याने कधीही लाच घेऊ नये. धनाचा वायफळ खर्च करू नये. आपल्या आय प्रमाणे धनाचा व्यय करावा. (193)

194

कर्तव्यं लेखनं सम्यक् स्वस्याऽऽयस्य व्ययस्य च।

नियमाननुसृत्यैव प्रशासनकृतान् सदा॥१९४॥

કર્તવ્યં લેખનં સમ્યક્ સ્વસ્યાઽઽયસ્ય વ્યયસ્ય ચ।

નિયમાનનુસૃત્યૈવ પ્રશાસનકૃતાન્ સદા॥૧૯૪॥

Kartavyam lekhanam samyak svasyā’yasya vyayasya cha ।

Niyamān anusṛutyaiva prashāsana-kṛutān sadā ॥194॥

પ્રશાસનના નિયમોને અનુસરી હંમેશાં પોતાનાં આવક અને ખર્ચની નોંધ વ્યવસ્થિત કરવી. (૧૯૪)

Prashāsannā niyamone anusarī hammeshā potānā āvak ane kharchanī nondh vyavasthit karavī. (194)

One should always accurately keep accounts of one’s income and expenditure in accordance with government laws. (194)

प्रशासन के नियमों का अनुसरण करके सदैव अपनी आय एवं व्यय का ब्यौरा व्यवस्थित रखें। (१९४)

प्रशासनाच्या नियमांना अनुसरून सदैव आपल्या आय-व्ययाची नोंद कायदेशीर करावी. (194)

195

स्वाऽऽयाद्धि दशमो भागो विंशोऽथवा स्वशक्तितः।

अर्प्यः सेवाप्रसादार्थं स्वामिनारायणप्रभोः॥१९५॥

સ્વાઽઽયાદ્ધિ દશમો ભાગો વિંશોઽથવા સ્વશક્તિતઃ।

અર્પ્યઃ સેવાપ્રસાદાર્થં સ્વામિનારાયણપ્રભોઃ॥૧૯૫॥

Svā’yāddhi dashamo bhāgo vinsho’thavā sva-shaktitaha ।

Arpyah sevā-prasādārtham Swāminārāyaṇa-Prabhoho ॥195॥

પોતાને પ્રાપ્ત થતી આવકમાંથી પોતાની શક્તિ પ્રમાણે દશમો કે વીશમો ભાગ સ્વામિનારાયણ ભગવાનની સેવા-પ્રસન્નતા માટે અર્પણ કરવો. (૧૯૫)

Potāne prāpt thatī āvakmāthī potānī shakti pramāṇe dashmo ke vīshmo bhāg Swāminārāyaṇ Bhagwānnī sevā-prasannatā māṭe arpaṇ karavo. (195)

According to one’s means, one should give one-tenth or one-twentieth of one’s income in Swaminarayan Bhagwan’s service and to attain his blessings. (195)

अपनी आय में से दसवाँ या बीसवाँ भाग यथाशक्ति श्रीस्वामिनारायण भगवान की सेवा-प्रसन्नता के लिए अर्पण करें। (१९५)

आपल्या उत्पन्नाचा दहावा किंवा विसावा भाग यथाशक्ती स्वामिनारायण भगवंतांच्या सेवा-प्रसन्नतेसाठी अर्पण करावा. (195)