Satsang Diksha Shastriji Challenge સત્સંગદીક્ષા // Anirdesh.com

251

विष्णुश्च शङ्करश्चैव पार्वती च गजाननः।

दिनकरश्च पञ्चैता मान्याः पूज्या हि देवताः॥२५१॥

વિષ્ણુશ્ચ શઙ્કરશ્ચૈવ પાર્વતી ચ ગજાનનઃ।

દિનકરશ્ચ પઞ્ચૈતા માન્યાઃ પૂજ્યા હિ દેવતાઃ॥૨૫૧॥

Viṣhṇush-cha Shankarash-chaiva Pārvatī cha Gajānanaha ।

Dina-karash-cha panchaitā mānyāh pūjyā hi devatāhā ॥251॥

વિષ્ણુ, શંકર, પાર્વતી, ગણપતિ તથા સૂર્ય એ પાંચ દેવતા પૂજ્યપણે માનવા. (૨૫૧)

Viṣhṇu, Shankar, Pārvatī, Gaṇpati tathā Sūrya e pānch devatā pūjyapaṇe mānavā. (251)

Vishnu, Shankar, Parvati, Ganpati and Surya – these five deities should be revered. (251)

विष्णु,^† शंकर, पार्वती, गणपति तथा सूर्य – इन पाँच देवताओं को पूज्यभाव से मानें। (२५१)

^†यहाँ विष्णु शब्द से विष्णु के अवतारस्वरूप श्रीराम, श्रीकृष्ण तथा श्रीसीता, श्रीराधा इत्यादि अर्थ भी अभिप्रेत है।

विष्णू, शंकर, पार्वती, गणपती तथा सूर्य ह्या पाचही देवांना पूज्य मानावे. (251)

252

परिरक्षेद् दृढां निष्ठाम् अक्षरपुरुषोत्तमे।

तथाऽपि नैव कर्तव्यं देवताऽन्तरनिन्दनम्॥२५२॥

પરિરક્ષેદ્ દૃઢાં નિષ્ઠામ્ અક્ષરપુરુષોત્તમે।

તથાઽપિ નૈવ કર્તવ્યં દેવતાઽન્તરનિન્દનમ્॥૨૫૨॥

Pari-rakṣhed dṛuḍhām niṣhṭhām Akṣhara-Puruṣhottame ।

Tathā’pi naiva kartavyam devatā’ntara-nindanam ॥252॥

અક્ષરપુરુષોત્તમ મહારાજને વિષે દૃઢ નિષ્ઠા રાખવી. તેમ છતાં કોઈ પણ અન્ય દેવોની નિંદા ન કરવી. (૨૫૨)

Akṣhar-Puruṣhottam Mahārājne viṣhe dṛuḍh niṣhṭhā rākhavī. Tem chhatā koī paṇ anya devonī nindā na karavī. (252)

One should have firm conviction in Akshar-Purushottam Maharaj. However, one should not disrespect any other deity. (252)

अक्षरपुरुषोत्तम महाराज में दृढ निश्चय रखें, तथापि किसी अन्य देव की निंदा न करें। (२५२)

अक्षरपुरुषोत्तम महाराजांविषयी दृढ निष्ठा ठेवावी, तरी सुद्धा इतर देवांची निंदा करू नये. (252)

253

धर्मा वा संप्रदाया वा येऽन्ये तदनुयायिनः।

न ते द्वेष्या न ते निन्द्या आदर्तव्याश्च सर्वदा॥२५३॥

ધર્મા વા સંપ્રદાયા વા યેઽન્યે તદનુયાયિનઃ।

ન તે દ્વેષ્યા ન તે નિન્દ્યા આદર્તવ્યાશ્ચ સર્વદા॥૨૫૩॥

Dharmā vā sampradāyā vā ye’nye tad-anuyāyinaha ।

Na te dveṣhyā na te nindyā ādartavyāsh-cha sarvadā ॥253॥

અન્ય ધર્મો, સંપ્રદાયો કે તેમના અનુયાયીઓને વિષે દ્વેષ ન કરવો. તેમની નિંદા ન કરવી. તેમને સદા આદર આપવો. (૨૫૩)

Anya dharmo, sampradāyo ke temanā anuyāyīone viṣhe dveṣh na karavo. Temanī nindā na karavī. Temane sadā ādar āpavo. (253)

One should not have contempt for other religions, sampradāys or their followers. One should never criticize them and should always treat them with respect. (253)

अन्य धर्म, संप्रदाय या उनके अनुयायियों के प्रति द्वेष न करें। उनकी निंदा न करें। उनको सदैव आदर दें। (२५३)

अन्य धर्म, संप्रदाय किंवा त्यांच्या अनुयायांचा द्वेष करू नये, त्यांची निंदा करू नये, त्यांना सदा आदर द्यावा. (253)

254

मन्दिराणि च शास्त्राणि सन्तस्तथा कदाचन।

न निन्द्यास्ते हि सत्कार्या यथाशक्ति यथोचितम्॥२५४॥

મન્દિરાણિ ચ શાસ્ત્રાણિ સન્તસ્તથા કદાચન।

ન નિન્દ્યાસ્તે હિ સત્કાર્યા યથાશક્તિ યથોચિતમ્॥૨૫૪॥

Mandirāṇi cha shāstrāṇi santas-tathā kadāchana ।

Na nindyāste hi satkāryā yathā-shakti yathochitam ॥254॥

મંદિરો, શાસ્ત્રો અને સંતોની ક્યારેય નિંદા ન કરવી. પોતાની શક્તિ પ્રમાણે તેમનો યથોચિત સત્કાર કરવો. (૨૫૪)

Mandiro, shāstro ane santonī kyārey nindā na karavī. Potānī shakti pramāṇe temano yathochit satkār karavo. (254)

One should never disrespect mandirs, shastras or sadhus. One should honour them appropriately according to one’s capacity. (254)

मंदिर, शास्त्र तथा संतों की निंदा कदापि न करें। अपनी शक्ति के अनुसार उनका यथोचित सत्कार करें। (२५४)

मंदिर, शास्त्र आणि संतांची कधीही निंदा करू नये. त्यांचा यथाशक्ती व यथोचित सत्कार करावा. (254)

255

संयमनोपवासादि यद्यत्तपः समाचरेत्।

प्रसादाय हरेस्तत्तु भक्त्यर्थमेव केवलम्॥२५५॥

સંયમનોપવાસાદિ યદ્યત્તપઃ સમાચરેત્।

પ્રસાદાય હરેસ્તત્તુ ભક્ત્યર્થમેવ કેવલમ્॥૨૫૫॥

Sanyam-anopavāsādi yad-yat-tapah samācharet ।

Prasādāya Hares-tat tu bhaktyartham eva kevalam ॥255॥

સંયમ, ઉપવાસ ઇત્યાદિ જે જે તપનું આચરણ કરવું તે તો કેવળ ભગવાનને રાજી કરવા તથા ભક્તિ માટે જ કરવું. (૨૫૫)

Sanyam, upavās ityādi je je tapnu ācharaṇ karavu te to kevaḷ Bhagwānne rājī karavā tathā bhakti māṭe ja karavu. (255)

Whichever acts of self-control, fasts and other austerities are undertaken, they should be performed only as bhakti and with the intent to solely please Bhagwan. (255)

संयम, उपवास इत्यादि जो-जो तप का आचरण करें, वह केवल भगवान की प्रसन्नता हेतु तथा भक्ति के लिए ही करें। (२५५)

संयम, उपवास इत्यादी जे जे तपाचे आचरण करायचे ते तर केवळ भगवंतांना प्रसन्न करण्यासाठी आणि भक्तीसाठीच करावे. (255)

256

एकादश्या व्रतं नित्यं कर्तव्यं परमादरात्।

तद्दिने नैव भोक्तव्यं निषिद्धं वस्तु कर्हिचित्॥२५६॥

એકાદશ્યા વ્રતં નિત્યં કર્તવ્યં પરમાદરાત્।

તદ્દિને નૈવ ભોક્તવ્યં નિષિદ્ધં વસ્તુ કર્હિચિત્॥૨૫૬॥

Ekādashyā vratam nityam kartavyam param-ādarāt ।

Tad-dine naiva bhoktavyam niṣhiddham vastu karhichit ॥256॥

એકાદશીનું વ્રત સદાય પરમ આદર થકી કરવું. તે દિવસે નિષિદ્ધ વસ્તુ ક્યારેય ન જમવી. (૨૫૬)

Ekādashīnu vrat sadāy param ādar thakī karavu. Te divase niṣhiddha vastu kyārey na jamavī. (256)

One should always observe the ekādashi fast with utmost reverence. On this day, prohibited items should never be consumed. (256)

एकादशी का व्रत सदैव परम आदर से करें। उस दिन निषिद्ध वस्तु कदापि न खाएँ। (२५६)

एकादशीचे व्रत सदा परम आदराने करावे. त्या दिवशी निषिद्ध वस्तू कधीही खाऊ नयेत. (256)

257

उपवासे दिवानिद्रां प्रयत्नतः परित्यजेत्।

दिवसनिद्रया नश्येद् उपवासात्मकं तपः॥२५७॥

ઉપવાસે દિવાનિદ્રાં પ્રયત્નતઃ પરિત્યજેત્।

દિવસનિદ્રયા નશ્યેદ્ ઉપવાસાત્મકં તપઃ॥૨૫૭॥

Upavāse divā-nidrām prayatnatah pari-tyajet ।

Divasa-nidrayā nashyed upavāsātmakam tapaha ॥257॥

ઉપવાસને વિષે દિવસની નિદ્રાનો પ્રયત્નપૂર્વક ત્યાગ કરવો. દિવસે લીધેલી નિદ્રાથી ઉપવાસરૂપી તપ નાશ પામે છે. (૨૫૭)

Upavāsne viṣhe divasnī nidrāno prayatna-pūrvak tyāg karavo. Divase līdhelī nidrāthī upavāsrūpī tap nāsh pāme chhe. (257)

While fasting, one should endeavor to give up sleep during daytime. Sleeping during daytime destroys the merits earned by the austerity of fasting. (257)

उपवास में दिन के दौरान निद्रा का प्रयत्नपूर्वक त्याग करें। दिन की निद्रा से उपवासरूप तप का नाश होता है। (२५७)

उपवासात दिवसाच्या झोपेचा प्रयत्नपूर्वक त्याग करावा. दिवसा घेतलेल्या झोपेने उपवासरुपी तपाचा नाश होतो. (257)

258

स्वामिनारायणेनेह स्वयं यद्धि प्रसादितम्।

गुरुभिश्चाऽक्षरब्रह्म-स्वरूपैर्यत् प्रसादितम्॥२५८॥

સ્વામિનારાયણેનેહ સ્વયં યદ્ધિ પ્રસાદિતમ્।

ગુરુભિશ્ચાઽક્ષરબ્રહ્મ-સ્વરૂપૈર્યત્ પ્રસાદિતમ્॥૨૫૮॥

Swāminārāyaṇeneha swayam yaddhi prasāditam ।

Gurubhish-chā’kṣhara-Brahma-swarūpair yat prasāditam ॥258॥

ભગવાન સ્વામિનારાયણે પોતે જે સ્થાનોને પ્રસાદીભૂત કર્યાં છે, અક્ષરબ્રહ્મસ્વરૂપ ગુરુઓએ જે સ્થાનોને પ્રસાદીભૂત કર્યાં છે, તે સ્થાનોની યાત્રા કરવાની ઇચ્છા હોય તેણે પોતાની શક્તિ અને રુચિ પ્રમાણે કરવી. (૨૫૮-૨૫૯)

Bhagwān Swāminārāyaṇe pote je sthānone prasādībhūt karyā chhe, Akṣharbrahma-swarūp guruoe je sthānone prasādībhūt karyā chhe, te sthānonī yātrā karavānī ichchhā hoy teṇe potānī shakti ane ruchi pramāṇe karavī. (258-259)

If one desires to go on a pilgrimage to the places sanctified by Bhagwan Swaminarayan or the Aksharbrahman gurus, one should do so according to one’s means and preferences. (258–259)

भगवान श्रीस्वामिनारायण ने स्वयं जिन स्थानों को प्रसादीभूत किया है तथा अक्षरब्रह्म गुरुओं ने जिन स्थानों को प्रसादीभूत किया है, उन स्थानों की यात्रा करने की जिसे इच्छा हो, वह यथाशक्ति अपनी रुचि के अनुसार करें। (२५८-२५९)

भगवान स्वामिनारायणांनी स्वतः ज्या स्थानांना प्रसादीक केले आहे, अक्षरब्रह्मस्वरूप गुरूंनी ज्या स्थानांना प्रसादीक केले आहे, त्या स्थानांची यात्रा करायची इच्छा असेल त्यांनी यथाशक्ती व आवडी प्रमाणे करावी. (258-259)

259

तेषां स्थानविशेषाणां यात्रां कर्तुं य इच्छति।

तद्यात्रां स जनः कुर्याद् यथाशक्ति यथारुचि॥२५९॥

તેષાં સ્થાનવિશેષાણાં યાત્રાં કર્તું ય ઇચ્છતિ।

તદ્યાત્રાં સ જનઃ કુર્યાદ્ યથાશક્તિ યથારુચિ॥૨૫૯॥

Teṣhām sthāna-visheṣhāṇām yātrām kartum ya ichchhati ।

Tad yātrām sa janah kuryād yathā-shakti yathā-ruchi ॥259॥

ભગવાન સ્વામિનારાયણે પોતે જે સ્થાનોને પ્રસાદીભૂત કર્યાં છે, અક્ષરબ્રહ્મસ્વરૂપ ગુરુઓએ જે સ્થાનોને પ્રસાદીભૂત કર્યાં છે, તે સ્થાનોની યાત્રા કરવાની ઇચ્છા હોય તેણે પોતાની શક્તિ અને રુચિ પ્રમાણે કરવી. (૨૫૮-૨૫૯)

Bhagwān Swāminārāyaṇe pote je sthānone prasādībhūt karyā chhe, Akṣharbrahma-swarūp guruoe je sthānone prasādībhūt karyā chhe, te sthānonī yātrā karavānī ichchhā hoy teṇe potānī shakti ane ruchi pramāṇe karavī. (258-259)

If one desires to go on a pilgrimage to the places sanctified by Bhagwan Swaminarayan or the Aksharbrahman gurus, one should do so according to one’s means and preferences. (258–259)

भगवान श्रीस्वामिनारायण ने स्वयं जिन स्थानों को प्रसादीभूत किया है तथा अक्षरब्रह्म गुरुओं ने जिन स्थानों को प्रसादीभूत किया है, उन स्थानों की यात्रा करने की जिसे इच्छा हो, वह यथाशक्ति अपनी रुचि के अनुसार करें। (२५८-२५९)

भगवान स्वामिनारायणांनी स्वतः ज्या स्थानांना प्रसादीक केले आहे, अक्षरब्रह्मस्वरूप गुरूंनी ज्या स्थानांना प्रसादीक केले आहे, त्या स्थानांची यात्रा करायची इच्छा असेल त्यांनी यथाशक्ती व आवडी प्रमाणे करावी. (258-259)

260

अयोध्यां मथुरां काशीं केदारं बदरीं व्रजेत्।

रामेश्वरादि तीर्थं च यथाशक्ति यथारुचि॥२६०॥

અયોધ્યાં મથુરાં કાશીં કેદારં બદરીં વ્રજેત્।

રામેશ્વરાદિ તીર્થં ચ યથાશક્તિ યથારુચિ॥૨૬૦॥

Ayodhyām Mathurām Kāshīm Kedāram Badarīm vrajet ।

Rāmeshvarādi tīrtham cha yathā-shakti yathā-ruchi ॥260॥

અયોધ્યા, મથુરા, કાશી, કેદારનાથ, બદરીનાથ તથા રામેશ્વર ઇત્યાદિ તીર્થોની યાત્રાએ પોતાની શક્તિ અને રુચિ પ્રમાણે જવું. (૨૬૦)

Ayodhyā, Mathurā, Kāshī, Kedārnāth, Badrīnāth tathā Rāmeshvar ityādi tīrthonī yātrāe potānī shakti ane ruchi pramāṇe javu. (260)

One may go on a pilgrimage to Ayodhya, Mathura, Kashi, Kedarnath, Badrinath, Rameshwar and other sacred places according to one’s means and preferences. (260)

अयोध्या, मथुरा, काशी, केदारनाथ, बदरीनाथ तथा रामेश्वर इत्यादि तीर्थों की यात्रा यथाशक्ति अपनी रुचि के अनुसार करे। (२६०)

अयोध्या, मथुरा, काशी, केदारनाथ, बदरीनाथ आणि रामेश्वर इत्यादी तीर्थांची यात्रा यथाशक्ती व आवडीप्रमाणे करावी. (260)