Satsang Diksha Shastriji Challenge સત્સંગદીક્ષા // Anirdesh.com

266

ग्राहमुक्तौ सवस्त्रं हि कार्यं स्नानं समैर्जनैः।

त्यागिभिश्च हरिः पूज्यो देयं दानं गृहस्थितैः॥२६६॥

ગ્રાહમુક્તૌ સવસ્ત્રં હિ કાર્યં સ્નાનં સમૈર્જનૈઃ।

ત્યાગિભિશ્ચ હરિઃ પૂજ્યો દેયં દાનં ગૃહસ્થિતૈઃ॥૨૬૬॥

Grāha-muktau sa-vastram hi kāryam snānam samair janaihi ।

Tyāgibhish-cha Harihi pūjyo deyam dānam gṛuhasthitaihi ॥266॥

ગ્રહણની મુક્તિ થયે સર્વ જનોએ સવસ્ત્ર સ્નાન કરવું. ત્યાગીઓએ ભગવાનની પૂજા કરવી અને ગૃહસ્થોએ દાન કરવું. (૨૬૬)

Grahaṇnī mukti thaye sarva janoe savastra snān karavu. Tyāgīoe Bhagwānnī pūjā karavī ane gṛuhasthoe dān karavu. (266)

When the eclipse is over, all should bathe and soak the clothes they are wearing. Thereafter, renunciants should perform puja and householder devotees should give donations. (266)

ग्रहण की मुक्ति होने पर सभी जन सवस्त्र स्नान करें। त्यागाश्रमी भगवान की पूजा करें तथा गृहस्थ दान करें। (२६६)

ग्रहण सुटल्यावर सर्वांनी सचैल स्नान करावे. त्यागींनी भगवंतांची पूजा करावी आणि गृहस्थांनी दान करावे. (266)

267

जन्मनो मरणस्याऽपि विधयः सूतकादयः।

सत्सङ्गरीतिमाश्रित्य पाल्याः श्राद्धादयस्तथा॥२६७॥

જન્મનો મરણસ્યાઽપિ વિધયઃ સૂતકાદયઃ।

સત્સઙ્ગરીતિમાશ્રિત્ય પાલ્યાઃ શ્રાદ્ધાદયસ્તથા॥૨૬૭॥

Janmano maraṇasyā’pi vidhayah sūtakādayaha ।

Satsanga-rītim-āshritya pālyāh shrāddhā-dayas-tathā ॥267॥

જન્મ-મરણની સૂતક તથા શ્રાદ્ધ વગેરે વિધિઓ સત્સંગની રીતને અનુસરી પાળવી. (૨૬૭)

Janma-maraṇnī sūtak tathā shrāddha vagere vidhio satsangnī rītne anusarī pāḷavī. (267)

One should perform rituals related to birth, death and shrāddh according to the Satsang tradition. (267)

जन्म-मरण की सूतक-मृतक विधियों तथा श्राद्ध आदि विधियों का सत्संग की रीति^† के अनुसार पालन करें। (२६७)

^†विशेष जानकारी के लिए परिशिष्ट देखें।

जन्म-मरणाचे सोयरसुतक तथा श्राद्ध आदिक विधी सत्संगाच्या रीती अनुसरून पाळावे. (267)

268

प्रायश्चित्तमनुष्ठेयं जाते त्वयोग्यवर्तने।

परमात्मप्रसादार्थं शुद्धेन भावतस्तदा॥२६८॥

પ્રાયશ્ચિત્તમનુષ્ઠેયં જાતે ત્વયોગ્યવર્તને।

પરમાત્મપ્રસાદાર્થં શુદ્ધેન ભાવતસ્તદા॥૨૬૮॥

Prāyash-chittam anuṣhṭheyam jāte tvayogya-vartane ।

Paramātma-prasādārtham shuddhena bhāvatas-tadā ॥268॥

કોઈ અયોગ્ય આચરણ થઈ જાય ત્યારે ભગવાનને રાજી કરવા શુદ્ધ ભાવે પ્રાયશ્ચિત્ત કરવું. (૨૬૮)

Koī ayogya ācharaṇ thaī jāy tyāre Bhagwānne rājī karavā shuddha bhāve prāyashchitta karavu. (268)

If one has acted immorally, one should piously atone to please Bhagwan. (268)

किसी अयोग्य आचरण के हो जाने पर भगवान को प्रसन्न करने के लिए शुद्ध भाव से प्रायश्चित्त करें। (२६८)

काही अयोग्य आचरण झाल्यास भगवंतांना प्रसन्न करण्यासाठी शुद्धभावाने प्रायश्चित्त घ्यावे. (268)

269

आपत्काले तु सत्येव ह्यापदो धर्ममाचरेत्।

अल्पापत्तिं महापत्तिं मत्वा धर्मं न संत्यजेत्॥२६९॥

આપત્કાલે તુ સત્યેવ હ્યાપદો ધર્મમાચરેત્।

અલ્પાપત્તિં મહાપત્તિં મત્વા ધર્મં ન સંત્યજેત્॥૨૬૯॥

Āpat-kāle tu satyeva hyāpado dharmam ācharet ।

Alpāpattim mahāpattim matvā dharmam na san-tyajet ॥269॥

આપત્કાળમાં જ આપદ્ધર્મ આચરવો. અલ્પ આપત્તિને મોટી આપત્તિ માની લઈ ધર્મનો ત્યાગ ન કરવો. (૨૬૯)

Āpatkāḷmā ja āpaddharma ācharavo. Alp āpattine moṭī āpatti mānī laī dharmano tyāg na karavo. (269)

One should follow the rules described for emergencies only in times of crisis. Do not give up one’s dharma by considering minor difficulties to be major. (269)

आपत्काल में ही आपद्धर्म का आचरण करें। अल्प आपत्ति को बड़ी आपत्ति मानकर धर्म का त्याग न करें। (२६९)

आपत्काळीच आपद्धर्म पाळावेत. छोट्या आपत्तीला मोठी आपत्ती मानून धर्माचा त्याग करू नये. (269)

270

आपत्तौ कष्टदायां तु रक्षा स्वस्य परस्य च।

यथैव स्यात् तथा कार्यं रक्षता भगवद्‌बलम्॥२७०॥

આપત્તૌ કષ્ટદાયાં તુ રક્ષા સ્વસ્ય પરસ્ય ચ।

યથૈવ સ્યાત્ તથા કાર્યં રક્ષતા ભગવદ્‌બલમ્॥૨૭૦॥

Āpattau kaṣhṭa-dāyām tu rakṣhā svasya parasya cha ।

Yathaiva syāt tathā kāryam rakṣhatā Bhagavad-balam ॥270॥

કષ્ટ આપે તેવી આપત્તિ આવી પડે ત્યારે ભગવાનનું બળ રાખી જે રીતે પોતાની તથા અન્યની રક્ષા થાય તેમ કરવું. (૨૭૦)

Kaṣhṭ āpe tevī āpatti āvī paḍe tyāre Bhagwānnu baḷ rākhī je rīte potānī tathā anyanī rakṣhā thāy tem karavu. (270)

When agonizing calamities arise, one should derive strength from Bhagwan and act to protect oneself and others. (270)

कष्टदायक आपत्ति के अवसर पर भगवान के बल से जिस प्रकार अपनी और अन्य की रक्षा हो, वैसा आचरण करें। (२७०)

कष्टदायक आपत्ती आल्यास भगवद्बलाने ज्या प्रकारे स्वतःचे व दुसऱ्यांचे रक्षण होईल असे करावे. (270)

271

आपत्तौ प्राणनाशिन्यां प्राप्तायां तु विवेकिना।

गुर्वादेशाऽनुसारेण प्राणान् रक्षेत् सुखं वसेत्॥२७१॥

આપત્તૌ પ્રાણનાશિન્યાં પ્રાપ્તાયાં તુ વિવેકિના।

ગુર્વાદેશાઽનુસારેણ પ્રાણાન્ રક્ષેત્ સુખં વસેત્॥૨૭૧॥

Āpattau prāṇa-nāshinyām prāptāyām tu vivekinā ।

Gurvādeshā’nusāreṇa prāṇān rakṣhet sukham vaset ॥271॥

વિવેકી મનુષ્યે પ્રાણનો નાશ થાય તેવી આપત્તિ આવી પડે ત્યારે ગુરુના આદેશોને અનુસરીને પ્રાણની રક્ષા કરવી અને સુખે રહેવું. (૨૭૧)

Vivekī manuṣhye prāṇno nāsh thāy tevī āpatti āvī paḍe tyāre gurunā ādeshone anusarīne prāṇnī rakṣhā karavī ane sukhe rahevu. (271)

When faced with circumstances that may result in death, one who is wise should act according to the guru’s teachings to protect one’s life and live peacefully. (271)

प्राणघातक आपत्ति के समय विवेकी मनुष्य गुरु के आदेशों का अनुसरण कर प्राणों की रक्षा करें और सुखपूर्वक रहे। (२७१)

विवेकी मनुष्याने प्राणसंकट ओढवल्यास गुरूंच्या आदेशांनुसार प्राण रक्षण करावे व सुखाने राहावे. (271)

272

सत्सङ्गरीतिमाश्रित्य गुर्वादेशाऽनुसारतः।

परिशुद्धेन भावेन सर्वैः सत्सङ्गिभिर्जनैः॥२७२॥

સત્સઙ્ગરીતિમાશ્રિત્ય ગુર્વાદેશાઽનુસારતઃ।

પરિશુદ્ધેન ભાવેન સર્વૈઃ સત્સઙ્ગિભિર્જનૈઃ॥૨૭૨॥

Satsanga-rītim-āshritya gurvādeshā’nusārataha ।

Pari-shuddhena bhāvena sarvaih satsangibhir janaihi ॥272॥

સર્વે સત્સંગી જનોએ સત્સંગની રીત પ્રમાણે, ગુરુના આદેશ અનુસાર, પરિશુદ્ધ ભાવથી દેશ, કાળ, અવસ્થા તથા પોતાની શક્તિ પ્રમાણે આચાર, વ્યવહાર અને પ્રાયશ્ચિત કરવાં. (૨૭૨-૨૭૩)

Sarve satsangī janoe satsangnī rīt pramāṇe, gurunā ādesh anusār, parishuddha bhāvthī desh, kāḷ, avasthā tathā potānī shakti pramāṇe āchār, vyavahār ane prāyashchit karavā. (272-273)

As per their prevailing location, time, age and abilities, all satsangis should genuinely act, atone and engage in dealings according to the traditions of the Satsang and the guru’s instructions. (272–273)

सभी सत्संगीजन सत्संग की रीति के अनुसार, गुरु के आदेशानुसार तथा देश, काल, अवस्था के अनुसार परिशुद्ध भाव से यथाशक्ति आचार, व्यवहार और प्रायश्चित्त करें। (२७२-२७३)

सर्व सत्संगींनी सत्संगाच्या रीतीप्रमाणे, गुरूंच्या आदेशानुसार, परिशुद्ध भावनेने देश, काळ, स्थितीनुसार तथा यथाशक्ती आचार, व्यवहार आणि प्रायश्चित्त करावे. (272-273)

273

देशं कालमवस्थां च स्वशक्तिमनुसृत्य च।

आचारो व्यवहारश्च प्रायश्चित्तं विधीयताम्॥२७३॥

દેશં કાલમવસ્થાં ચ સ્વશક્તિમનુસૃત્ય ચ।

આચારો વ્યવહારશ્ચ પ્રાયશ્ચિત્તં વિધીયતામ્॥૨૭૩॥

Desham kālam avasthām cha sva-shaktim anusṛutya cha ।

Āchāro vyavahārash-cha prāyash-chittam vidhīyatām ॥273॥

સર્વે સત્સંગી જનોએ સત્સંગની રીત પ્રમાણે, ગુરુના આદેશ અનુસાર, પરિશુદ્ધ ભાવથી દેશ, કાળ, અવસ્થા તથા પોતાની શક્તિ પ્રમાણે આચાર, વ્યવહાર અને પ્રાયશ્ચિત કરવાં. (૨૭૨-૨૭૩)

Sarve satsangī janoe satsangnī rīt pramāṇe, gurunā ādesh anusār, parishuddha bhāvthī desh, kāḷ, avasthā tathā potānī shakti pramāṇe āchār, vyavahār ane prāyashchit karavā. (272-273)

As per their prevailing location, time, age and abilities, all satsangis should genuinely act, atone and engage in dealings according to the traditions of the Satsang and the guru’s instructions. (272–273)

सभी सत्संगीजन सत्संग की रीति के अनुसार, गुरु के आदेशानुसार तथा देश, काल, अवस्था के अनुसार परिशुद्ध भाव से यथाशक्ति आचार, व्यवहार और प्रायश्चित्त करें। (२७२-२७३)

सर्व सत्संगींनी सत्संगाच्या रीतीप्रमाणे, गुरूंच्या आदेशानुसार, परिशुद्ध भावनेने देश, काळ, स्थितीनुसार तथा यथाशक्ती आचार, व्यवहार आणि प्रायश्चित्त करावे. (272-273)

274

जीवनम् उन्नतिं याति धर्मनियमपालनात्।

अन्यश्चाऽपि सदाचारपालने प्रेरितो भवेत्॥२७४॥

જીવનમ્ ઉન્નતિં યાતિ ધર્મનિયમપાલનાત્।

અન્યશ્ચાઽપિ સદાચારપાલને પ્રેરિતો ભવેત્॥૨૭૪॥

Jīvanam unnatim yāti dharma-niyama-pālanāt ।

Anyashchā’pi sadāchāra-pālane prerito bhavet ॥274॥

ધર્મ-નિયમ પાળવાથી જીવન ઉન્નત થાય છે અને અન્યને પણ સદાચાર પાળવાની પ્રેરણા મળે છે. (૨૭૪)

Dharma-niyam pāḷavāthī jīvan unnat thāy chhe ane anyane paṇ sadāchār pāḷavānī preraṇā maḷe chhe. (274)

Observing dharma and niyams elevates the quality of one’s life and also inspires others to live righteously. (274)

धर्म-नियमों का पालन करने से जीवन उन्नत होता है और अन्य को भी सदाचार के पालन की प्रेरणा मिलती है। (२७४)

धर्म-नियम पाळल्याने जीवन उन्नत होते आणि दुसऱ्यांना पण सदाचार पाळण्याची प्रेरणा मिळते. (274)

275

भूतप्रेतपिशाचादेर्भयं कदापि नाऽऽप्नुयात्।

ईदृक्शङ्काः परित्यज्य हरिभक्तः सुखं वसेत्॥२७५॥

ભૂતપ્રેતપિશાચાદેર્ભયં કદાપિ નાઽઽપ્નુયાત્।

ઈદૃક્શઙ્કાઃ પરિત્યજ્ય હરિભક્તઃ સુખં વસેત્॥૨૭૫॥

Bhūta-preta-pishāchāder bhayam kadāpi nā’pnuyāt ।

Īdṛuk shankāh pari-tyajya haribhaktah sukham vaset ॥275॥

ભગવાનના ભક્તે ક્યારેય ભૂત, પ્રેત, પિશાચ આદિની બીક ન રાખવી. આવી આશંકાઓનો ત્યાગ કરીને સુખે રહેવું. (૨૭૫)

Bhagwānnā bhakte kyārey bhūt, pret, pishāch ādinī bīk na rākhavī. Āvī āshankāono tyāg karīne sukhe rahevu. (275)

Devotees of Bhagwan should never fear evil spirits, such as bhuts, prets or pishāchas. They should give up such apprehensions and live happily. (275)

भगवान के भक्तजन कदापि भूत, प्रेत, पिशाच आदि का भय न रखें। ऐसी आशंकाओं का परित्याग कर सुखपूर्वक रहें। (२७५)

भगवद्भक्तांनी भूत, प्रेत, पिशाच्च आदींचे भय कधीही बाळगू नये. अशा गैर समजुतींचा त्याग करून सुखाने राहावे. (275)