॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥

॥ સત્સંગદીક્ષા ॥

SHASTRIJI/GUNATIT CHALLENGE

आत्मघातोऽपि हिंसैव न कार्योऽतः कदाचन।

पतनगलबन्धाद्यैर्विषभक्षादिभिस्तथा॥४१॥

આત્મઘાતોઽપિ હિંસૈવ ન કાર્યોઽતઃ કદાચન।

પતનગલબન્ધાદ્યૈર્વિષભક્ષાદિભિસ્તથા॥૪૧॥

Ātma-ghāto’pi hinsaiva na kāryo’tah kadāchana ।

Patana-gala-bandhādyair viṣha-bhakṣhādibhis-tathā ॥41॥

આત્મહત્યા કરવી તે પણ હિંસા જ છે. આથી પડતું મૂકવું, ગળે ટૂંપો ખાવો, ઝેર ખાવું ઇત્યાદિ કોઈ રીતે આત્મહત્યા ક્યારેય ન કરવી. (૪૧)

Ātma-hatyā karavī te paṇ hinsā ja chhe. Āthī paḍatu mūkavu, gaḷe ṭūnpo khāvo, zer khāvu ityādi koī rīte ātma-hatyā kyārey na karavī. (41)

Suicide is also a form of violence. Therefore, never commit suicide by falling from heights, hanging oneself, consuming poison or any other means. (41)

आत्महत्या भी हिंसा ही है। ऊपर से गिरना, फाँसी लगाना, विषपान करना इत्यादि किसी भी प्रकार से आत्महत्या कदापि न करें। (४१)

आत्महत्या ही देखील हिंसाच आहे. म्हणून कुठून तरी उडी घेऊन, फाशी घेऊन किंवा विष पिऊन इत्यादी कोठल्याही प्रकारे आत्महत्या कधीही करू नये. (41)

दुःखलज्जाभयक्रोध-रोगाद्यापत्तिकारणात्।

धर्माऽर्थमपि कश्चिद्धि हन्यान्न स्वं न वा परम्॥४२॥

દુઃખલજ્જાભયક્રોધ-રોગાદ્યાપત્તિકારણાત્।

ધર્માઽર્થમપિ કશ્ચિદ્ધિ હન્યાન્ન સ્વં ન વા પરમ્॥૪૨॥

Dukha-lajjā-bhaya-krodha-rogādyāpatti kāraṇāt ।

Dharmā’rtham api kashchiddhi hanyān-na swam na vā param ॥42॥

દુઃખ, લજ્જા, ભય, ક્રોધ તથા રોગ ઇત્યાદિ આપત્તિને કારણે, કે પછી ધર્મને અર્થે પણ કોઈએ પોતાની કે અન્યની હત્યા ન કરવી. (૪૨)

Dukh, lajjā, bhay, krodh tathā rog ityādi āpattine kāraṇe, ke pachhī dharmane arthe paṇ koīe potānī ke anyanī hatyā na karavī. (42)

No one should kill oneself or others out of grief, shame, fear, anger or due to illness and other adversities, not even for the sake of dharma. (42)

दुःख, लज्जा, भय, क्रोध, रोग इत्यादि आपत्तियों के कारण, या धर्म के लिए भी कोई मनुष्य स्वयं की अथवा अन्य किसी की हत्या न करें। (४२)

दुःख, लज्जा, भय, क्रोध तसेच रोग इत्यादी आपत्तींमुळे किंवा धर्मासाठी पण कोणीही स्वतःची किंवा अन्य कोणाची हत्या करू नये. (42)

तीर्थेऽपि नैव कर्तव्य आत्मघातो मुमुक्षुभिः।

नैवाऽपि मोक्षपुण्याप्तिभावात् कार्यः स तत्र च॥४३॥

તીર્થેઽપિ નૈવ કર્તવ્ય આત્મઘાતો મુમુક્ષુભિઃ।

નૈવાઽપિ મોક્ષપુણ્યાપ્તિભાવાત્ કાર્યઃ સ તત્ર ચ॥૪૩॥

Tīrthe’pi naiva kartavya ātma-ghāto mumukṣhubhihi ।

Naivā’pi mokṣha-puṇyāpti bhāvāt kāryah sa tatra cha ॥43॥

મુમુક્ષુએ તીર્થને વિષે પણ આત્મહત્યા ન જ કરવી. મોક્ષ કે પુણ્ય પામવાની ભાવનાથી પણ તીર્થને વિષે આપઘાત ન જ કરવો. (૪૩)

Mumukṣhue tīrthane viṣhe paṇ ātma-hatyā na ja karavī. Mokṣha ke puṇya pāmavānī bhāvanāthī paṇ tīrthane viṣhe āpghāt na ja karavo. (43)

A mumukshu should never commit suicide even at a place of pilgrimage. One should never commit suicide at pilgrimage places even with the hope of attaining moksha or merits. (43)

मुमुक्षुजन तीर्थ में भी कभी आत्महत्या न करें। मोक्ष या पुण्य पाने की भावना से भी तीर्थ में आत्महत्या कदापि न करें। (४३)

मुमुक्षूने तीर्थस्थानी सुद्धा आत्महत्या करूच नये. मोक्ष किंवा पुण्याच्या लालसेनेही तीर्थस्थानीसुद्धा आत्महत्या करूच नये. (43)

भगवान् सर्वकर्ताऽस्ति दयालुः सर्वरक्षकः।

स एव नाशकः सर्व-सङ्कटानां सदा मम॥४४॥

ભગવાન્ સર્વકર્તાઽસ્તિ દયાલુઃ સર્વરક્ષકઃ।

સ એવ નાશકઃ સર્વ-સઙ્કટાનાં સદા મમ॥૪૪॥

Bhagavān sarva-kartā’sti dayāluh sarva-rakṣhakaha ।

Sa eva nāshakah sarva-sankaṭānām sadā mama ॥44॥

ભગવાન સર્વકર્તા છે, દયાળુ છે, સર્વનું રક્ષણ કરનારા છે અને એ જ સદા મારાં સર્વે સંકટોના ટાળનારા છે. (૪૪)

Bhagwān sarva-kartā chhe, dayāḷu chhe, sarvanu rakṣhaṇ karanārā chhe ane e ja sadā mārā sarve sankaṭonā ṭāḷanārā chhe. (44)

Bhagwan is the all-doer, compassionate and the protector of all; at all times, he alone is the resolver of all my adversities. (44)

भगवान सर्वकर्ता हैं, दयालु हैं, सर्व के रक्षक हैं और वे ही सदा मेरे सभी संकटों के नाशक हैं। (४४)

भगवंत सर्वकर्ता आहेत, दयाळू आहेत, सर्वांचे रक्षण करणारे आहेत आणि तेच सदैव माझ्या सर्व संकटांना टाळणारे आहेत. (44)

भगवान् कुरुते यद्धि हितार्थमेव तत्सदा।

प्रारब्धं मे तदिच्छैव स एव तारको मम॥४५॥

ભગવાન્ કુરુતે યદ્ધિ હિતાર્થમેવ તત્સદા।

પ્રારબ્ધં મે તદિચ્છૈવ સ એવ તારકો મમ॥૪૫॥

Bhagavān kurute yaddhi hitārtham eva tat sadā ।

Prārabdham me tad ichchhaiva sa eva tārako mama ॥45॥

ભગવાન જે કરે તે સદાય સારા માટે હોય. તેમની ઇચ્છા એ જ મારું પ્રારબ્ધ છે. તેઓ જ મારા તારક છે. (૪૫)

Bhagwān je kare te sadāy sārā māṭe hoy. Temanī ichchhā e ja māru prārabdha chhe. Teo ja mārā tārak chhe. (45)

Whatever Bhagwan does is always beneficial. His wish alone is my prārabdh. He alone is my liberator. (45)

भगवान जो भी करते हैं, वह सदैव भले के लिए ही होता है। उनकी इच्छा ही मेरा प्रारब्ध है। वे ही मेरे तारणहार हैं। (४५)

भगवंत जे करतील ते सदैव भल्यासाठीच असते. त्यांची इच्छा हेच माझे प्रारब्ध आहे. तेच माझे तारक आहेत. (45)

नूनं नङ्क्ष्यन्ति मे विघ्नाः पापदोषाश्च दुर्गुणाः।

नूनं प्राप्स्याम्यहं शान्तिमानन्दं परमं सुखम्॥४६॥

નૂનં નઙ્ક્ષ્યન્તિ મે વિઘ્નાઃ પાપદોષાશ્ચ દુર્ગુણાઃ।

નૂનં પ્રાપ્સ્યામ્યહં શાન્તિમાનન્દં પરમં સુખમ્॥૪૬॥

Nūnam nankṣhyanti me vighnāh pāpa-doṣhāsh-cha dur-guṇāhā ।

Nūnam prāpsyāmyaham shāntim ānandam paramam sukham ॥46॥

મારાં વિઘ્નો, પાપ, દોષ તથા દુર્ગુણો અવશ્ય નાશ પામશે. હું અવશ્ય શાંતિ, પરમ આનંદ અને સુખ પામીશ. (૪૬)

Mārā vighno, pāp, doṣh tathā durguṇo avashya nāsh pāmashe. Hu avashya shānti, param ānand ane sukh pāmīsh. (46)

My hindrances, sins, flaws and bad qualities will certainly be destroyed. I will surely attain peace, supreme bliss and happiness. (46)

मेरे विघ्न, पाप, दोष तथा दुर्गुण अवश्य नष्ट होंगे। मैं शांति, सुख और परम आनंद को अवश्य प्राप्त करूँगा। (४६)

माझी विघ्ने, पाप, दोष तसेच दुर्गुण अवश्य नाश पावतील. मी अवश्य शांती, परम आनंद आणि सुख प्राप्त करीन. (46)

यतो मां मिलितः साक्षाद् अक्षरपुरुषोत्तमः।

निश्चयेन तरिष्यामि दुःखजातं हि तद्‌बलात्॥४७॥

યતો માં મિલિતઃ સાક્ષાદ્ અક્ષરપુરુષોત્તમઃ।

નિશ્ચયેન તરિષ્યામિ દુઃખજાતં હિ તદ્‌બલાત્॥૪૭॥

Yato mām militah sākṣhād Akṣhara-Puruṣhottamaha ।

Nishchayena tariṣhyāmi dukha-jātam hi tad balāt ॥47॥

કારણ કે મને સાક્ષાત્ અક્ષરપુરુષોત્તમ મહારાજ મળ્યા છે. તેમના બળે હું જરૂર દુઃખને તરી જઈશ. (૪૭)

Kāraṇ ke mane sākṣhāt Akṣhar-Puruṣhottam Mahārāj maḷyā chhe. Temanā baḷe hu jarūr dukhne tarī jaīsh. (47)

This is because I have attained the manifest form of Akshar-Purushottam Maharaj. With his strength, I will surely overcome misery. (47)

क्योंकि मुझे साक्षात् श्रीअक्षरपुरुषोत्तम महाराज मिले हैं। उनके बल से मैं निश्चय ही दुःखों को पार कर जाऊँगा। (४७)

कारण मला साक्षात अक्षरपुरुषोत्तम महाराज भेटले आहेत. त्यांच्या बळाने मी नक्की दुःखाला तरुन जाईन. (47)

विचार्यैवं बलं रक्षेद् नाऽऽश्रितो निर्बलो भवेत्।

आनन्दितो भवेन्नित्यं भगवद्‌बलवैभवात्॥४८॥

વિચાર્યૈવં બલં રક્ષેદ્ નાઽઽશ્રિતો નિર્બલો ભવેત્।

આનન્દિતો ભવેન્નિત્યં ભગવદ્‌બલવૈભવાત્॥૪૮॥

Vichāryaivam balam rakṣhed nā’shrito nirbalo bhavet ।

Ānandito bhaven-nityam Bhagavad bala vaibhavāt ॥48॥

આ રીતે વિચારનું બળ રાખી આશ્રિત ભક્ત ક્યારેય હિંમત ન હારે અને ભગવાનના બળે આનંદમાં રહે. (૪૮)

Ā rīte vichārnu baḷ rākhī āshrit bhakta kyārey himmat na hāre ane Bhagwānnā baḷe ānandmā rahe. (48)

With the strength of such thoughts, a devotee who has taken refuge never loses courage and remains joyous due to the strength of Bhagwan. (48)

इस तरह विचार का बल रखकर आश्रित भक्त कदापि हिम्मत न हारे और भगवान के बल से सदा आनंद में रहे। (४८)

अशा रीतीने विचारांचे बळ राखून, आश्रित भक्ताने कधीही हिंमत न हारता भगवंतांच्या बळाने आनंदात रहावे. (48)

ष्ठीवनं मलमूत्रादिविसर्जनं स्थलेषु च।

शास्त्रलोकनिषिद्धेषु न कर्तव्यं कदाचन॥४९॥

ષ્ઠીવનં મલમૂત્રાદિવિસર્જનં સ્થલેષુ ચ।

શાસ્ત્રલોકનિષિદ્ધેષુ ન કર્તવ્યં કદાચન॥૪૯॥

Ṣhṭhīvanam mala-mūtrādi-visarjanam sthaleṣhu cha ।

Shāstra-loka-niṣhiddheṣhu na kartavyam kadāchana ॥49॥

શાસ્ત્રમાં તથા લોકમાં નિષેધ કર્યો હોય તેવાં સ્થાનોને વિષે ક્યારેય થૂંકવું નહીં તથા મળ-મૂત્રાદિ ન કરવું. (૪૯)

Shāstramā tathā lokmā niṣhedh karyo hoy tevā sthānone viṣhe kyārey thūnkavu nahī tathā maḷ-mūtrādi na karavu. (49)

One should never spit, urinate or defecate in places prohibited by the shastras and society. (49)

शास्त्रनिषिद्ध तथा लोकवर्जित स्थानों में कदापि न थूकें तथा मल-मूत्रादि न करें। (४९)

शास्त्रांनी आणि समाजाने निषिद्ध केलेल्या स्थानी कधीही थुंकू नये किंवा मल-मूत्र विसर्जन करू नये. (49)

शुद्धिः सर्वविधा पाल्या बाह्या चाऽऽभ्यन्तरा सदा।

शुद्धिप्रियः प्रसीदेच्च शुद्धिमति जने हरिः॥५०॥

શુદ્ધિઃ સર્વવિધા પાલ્યા બાહ્યા ચાઽઽભ્યન્તરા સદા।

શુદ્ધિપ્રિયઃ પ્રસીદેચ્ચ શુદ્ધિમતિ જને હરિઃ॥૫૦॥

Shuddhih sarvavidhā pālyā bāhyā chā’bhyantarā sadā ।

Shuddhi-priyah prasīdech-cha shuddhi-mati jane Harihi ॥50॥

બાહ્ય અને આંતરિક એમ સર્વ પ્રકારની શુદ્ધિનું પાલન કરવું. શ્રીહરિને શુદ્ધિ પ્રિય છે અને શુદ્ધિવાળા મનુષ્યની ઉપર તેઓ પ્રસન્ન થાય છે. (૫૦)

Bāhya ane āntarik em sarva prakārnī shuddhinu pālan karavu. Shrīharine shuddhi priya chhe ane shuddhivāḷā manuṣhyanī upar teo prasanna thāy chhe. (50)

One should observe all forms of external and internal purity. Shri Hari⁸ loves purity and is pleased with those who are pure. (50)

8. ‘Shri Hari’ is another name for Bhagwan Swaminarayan.

सभी प्रकार की बाह्य और आंतरिक शुद्धि का सदा पालन करें। श्रीहरि को शुद्धि प्रिय है और शुद्धियुक्त मनुष्य पर वे प्रसन्न होते हैं। (५०)

बाह्य तसेच आंतरिक अशा सर्व प्रकारच्या शुद्धीचे पालन करावे. श्रीहरींना शुद्धी प्रिय आहे आणि शुद्ध मनष्यावर ते प्रसन्न होतात. (50)