Satsang Diksha Shastriji Challenge સત્સંગદીક્ષા // Anirdesh.com

271

आपत्तौ प्राणनाशिन्यां प्राप्तायां तु विवेकिना।

गुर्वादेशाऽनुसारेण प्राणान् रक्षेत् सुखं वसेत्॥२७१॥

આપત્તૌ પ્રાણનાશિન્યાં પ્રાપ્તાયાં તુ વિવેકિના।

ગુર્વાદેશાઽનુસારેણ પ્રાણાન્ રક્ષેત્ સુખં વસેત્॥૨૭૧॥

Āpattau prāṇa-nāshinyām prāptāyām tu vivekinā ।

Gurvādeshā’nusāreṇa prāṇān rakṣhet sukham vaset ॥271॥

વિવેકી મનુષ્યે પ્રાણનો નાશ થાય તેવી આપત્તિ આવી પડે ત્યારે ગુરુના આદેશોને અનુસરીને પ્રાણની રક્ષા કરવી અને સુખે રહેવું. (૨૭૧)

Vivekī manuṣhye prāṇno nāsh thāy tevī āpatti āvī paḍe tyāre gurunā ādeshone anusarīne prāṇnī rakṣhā karavī ane sukhe rahevu. (271)

When faced with circumstances that may result in death, one who is wise should act according to the guru’s teachings to protect one’s life and live peacefully. (271)

प्राणघातक आपत्ति के समय विवेकी मनुष्य गुरु के आदेशों का अनुसरण कर प्राणों की रक्षा करें और सुखपूर्वक रहे। (२७१)

विवेकी मनुष्याने प्राणसंकट ओढवल्यास गुरूंच्या आदेशांनुसार प्राण रक्षण करावे व सुखाने राहावे. (271)

272

सत्सङ्गरीतिमाश्रित्य गुर्वादेशाऽनुसारतः।

परिशुद्धेन भावेन सर्वैः सत्सङ्गिभिर्जनैः॥२७२॥

સત્સઙ્ગરીતિમાશ્રિત્ય ગુર્વાદેશાઽનુસારતઃ।

પરિશુદ્ધેન ભાવેન સર્વૈઃ સત્સઙ્ગિભિર્જનૈઃ॥૨૭૨॥

Satsanga-rītim-āshritya gurvādeshā’nusārataha ।

Pari-shuddhena bhāvena sarvaih satsangibhir janaihi ॥272॥

સર્વે સત્સંગી જનોએ સત્સંગની રીત પ્રમાણે, ગુરુના આદેશ અનુસાર, પરિશુદ્ધ ભાવથી દેશ, કાળ, અવસ્થા તથા પોતાની શક્તિ પ્રમાણે આચાર, વ્યવહાર અને પ્રાયશ્ચિત કરવાં. (૨૭૨-૨૭૩)

Sarve satsangī janoe satsangnī rīt pramāṇe, gurunā ādesh anusār, parishuddha bhāvthī desh, kāḷ, avasthā tathā potānī shakti pramāṇe āchār, vyavahār ane prāyashchit karavā. (272-273)

As per their prevailing location, time, age and abilities, all satsangis should genuinely act, atone and engage in dealings according to the traditions of the Satsang and the guru’s instructions. (272–273)

सभी सत्संगीजन सत्संग की रीति के अनुसार, गुरु के आदेशानुसार तथा देश, काल, अवस्था के अनुसार परिशुद्ध भाव से यथाशक्ति आचार, व्यवहार और प्रायश्चित्त करें। (२७२-२७३)

सर्व सत्संगींनी सत्संगाच्या रीतीप्रमाणे, गुरूंच्या आदेशानुसार, परिशुद्ध भावनेने देश, काळ, स्थितीनुसार तथा यथाशक्ती आचार, व्यवहार आणि प्रायश्चित्त करावे. (272-273)

273

देशं कालमवस्थां च स्वशक्तिमनुसृत्य च।

आचारो व्यवहारश्च प्रायश्चित्तं विधीयताम्॥२७३॥

દેશં કાલમવસ્થાં ચ સ્વશક્તિમનુસૃત્ય ચ।

આચારો વ્યવહારશ્ચ પ્રાયશ્ચિત્તં વિધીયતામ્॥૨૭૩॥

Desham kālam avasthām cha sva-shaktim anusṛutya cha ।

Āchāro vyavahārash-cha prāyash-chittam vidhīyatām ॥273॥

સર્વે સત્સંગી જનોએ સત્સંગની રીત પ્રમાણે, ગુરુના આદેશ અનુસાર, પરિશુદ્ધ ભાવથી દેશ, કાળ, અવસ્થા તથા પોતાની શક્તિ પ્રમાણે આચાર, વ્યવહાર અને પ્રાયશ્ચિત કરવાં. (૨૭૨-૨૭૩)

Sarve satsangī janoe satsangnī rīt pramāṇe, gurunā ādesh anusār, parishuddha bhāvthī desh, kāḷ, avasthā tathā potānī shakti pramāṇe āchār, vyavahār ane prāyashchit karavā. (272-273)

As per their prevailing location, time, age and abilities, all satsangis should genuinely act, atone and engage in dealings according to the traditions of the Satsang and the guru’s instructions. (272–273)

सभी सत्संगीजन सत्संग की रीति के अनुसार, गुरु के आदेशानुसार तथा देश, काल, अवस्था के अनुसार परिशुद्ध भाव से यथाशक्ति आचार, व्यवहार और प्रायश्चित्त करें। (२७२-२७३)

सर्व सत्संगींनी सत्संगाच्या रीतीप्रमाणे, गुरूंच्या आदेशानुसार, परिशुद्ध भावनेने देश, काळ, स्थितीनुसार तथा यथाशक्ती आचार, व्यवहार आणि प्रायश्चित्त करावे. (272-273)

274

जीवनम् उन्नतिं याति धर्मनियमपालनात्।

अन्यश्चाऽपि सदाचारपालने प्रेरितो भवेत्॥२७४॥

જીવનમ્ ઉન્નતિં યાતિ ધર્મનિયમપાલનાત્।

અન્યશ્ચાઽપિ સદાચારપાલને પ્રેરિતો ભવેત્॥૨૭૪॥

Jīvanam unnatim yāti dharma-niyama-pālanāt ।

Anyashchā’pi sadāchāra-pālane prerito bhavet ॥274॥

ધર્મ-નિયમ પાળવાથી જીવન ઉન્નત થાય છે અને અન્યને પણ સદાચાર પાળવાની પ્રેરણા મળે છે. (૨૭૪)

Dharma-niyam pāḷavāthī jīvan unnat thāy chhe ane anyane paṇ sadāchār pāḷavānī preraṇā maḷe chhe. (274)

Observing dharma and niyams elevates the quality of one’s life and also inspires others to live righteously. (274)

धर्म-नियमों का पालन करने से जीवन उन्नत होता है और अन्य को भी सदाचार के पालन की प्रेरणा मिलती है। (२७४)

धर्म-नियम पाळल्याने जीवन उन्नत होते आणि दुसऱ्यांना पण सदाचार पाळण्याची प्रेरणा मिळते. (274)

275

भूतप्रेतपिशाचादेर्भयं कदापि नाऽऽप्नुयात्।

ईदृक्शङ्काः परित्यज्य हरिभक्तः सुखं वसेत्॥२७५॥

ભૂતપ્રેતપિશાચાદેર્ભયં કદાપિ નાઽઽપ્નુયાત્।

ઈદૃક્શઙ્કાઃ પરિત્યજ્ય હરિભક્તઃ સુખં વસેત્॥૨૭૫॥

Bhūta-preta-pishāchāder bhayam kadāpi nā’pnuyāt ।

Īdṛuk shankāh pari-tyajya haribhaktah sukham vaset ॥275॥

ભગવાનના ભક્તે ક્યારેય ભૂત, પ્રેત, પિશાચ આદિની બીક ન રાખવી. આવી આશંકાઓનો ત્યાગ કરીને સુખે રહેવું. (૨૭૫)

Bhagwānnā bhakte kyārey bhūt, pret, pishāch ādinī bīk na rākhavī. Āvī āshankāono tyāg karīne sukhe rahevu. (275)

Devotees of Bhagwan should never fear evil spirits, such as bhuts, prets or pishāchas. They should give up such apprehensions and live happily. (275)

भगवान के भक्तजन कदापि भूत, प्रेत, पिशाच आदि का भय न रखें। ऐसी आशंकाओं का परित्याग कर सुखपूर्वक रहें। (२७५)

भगवद्भक्तांनी भूत, प्रेत, पिशाच्च आदींचे भय कधीही बाळगू नये. अशा गैर समजुतींचा त्याग करून सुखाने राहावे. (275)