॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥

॥ સત્સંગદીક્ષા ॥

YOGI CHALLENGE

195

स्वाऽऽयाद्धि दशमो भागो विंशोऽथवा स्वशक्तितः।

अर्प्यः सेवाप्रसादार्थं स्वामिनारायणप्रभोः॥१९५॥

સ્વાઽઽયાદ્ધિ દશમો ભાગો વિંશોઽથવા સ્વશક્તિતઃ।

અર્પ્યઃ સેવાપ્રસાદાર્થં સ્વામિનારાયણપ્રભોઃ॥૧૯૫॥

Svā’yāddhi dashamo bhāgo vinsho’thavā sva-shaktitaha ।

Arpyah sevā-prasādārtham Swāminārāyaṇa-Prabhoho ॥195॥

પોતાને પ્રાપ્ત થતી આવકમાંથી પોતાની શક્તિ પ્રમાણે દશમો કે વીશમો ભાગ સ્વામિનારાયણ ભગવાનની સેવા-પ્રસન્નતા માટે અર્પણ કરવો. (૧૯૫)

Potāne prāpt thatī āvakmāthī potānī shakti pramāṇe dashmo ke vīshmo bhāg Swāminārāyaṇ Bhagwānnī sevā-prasannatā māṭe arpaṇ karavo. (195)

According to one’s means, one should give one-tenth or one-twentieth of one’s income in Swaminarayan Bhagwan’s service and to attain his blessings. (195)

अपनी आय में से दसवाँ या बीसवाँ भाग यथाशक्ति श्रीस्वामिनारायण भगवान की सेवा-प्रसन्नता के लिए अर्पण करें। (१९५)

आपल्या उत्पन्नाचा दहावा किंवा विसावा भाग यथाशक्ती स्वामिनारायण भगवंतांच्या सेवा-प्रसन्नतेसाठी अर्पण करावा. (195)

200

नैव विश्वासघातं हि कुर्यात् सत्सङ्गमाश्रितः।

पालयेद् वचनं दत्तं प्रतिज्ञातं न लङ्घयेत्॥२००॥

નૈવ વિશ્વાસઘાતં હિ કુર્યાત્ સત્સઙ્ગમાશ્રિતઃ।

પાલયેદ્ વચનં દત્તં પ્રતિજ્ઞાતં ન લઙ્ઘયેત્॥૨૦૦॥

Naiva vishvāsa-ghātam hi kuryāt satsangam āshritaha ।

Pālayed vachanam dattam pratignātam na langhayet ॥200॥

સત્સંગીએ વિશ્વાસઘાત ન કરવો. આપેલું વચન પાળવું. પ્રતિજ્ઞાનું ઉલ્લંઘન ન કરવું. (૨૦૦)

Satsangīe vishvāsghāt na karavo. Āpelu vachan pāḷavu. Pratignānu ullanghan na karavu. (200)

A satsangi should not commit betrayal. One should uphold one’s promise. A pledge should not be broken. (200)

सत्संगी कदापि विश्वासघात न करें। दिए हुए वचन का पालन करें। प्रतिज्ञा का उल्लंघन न करें। (२००)

सत्संगीनी विश्वासघात करू नये, दिलेला शब्द पाळावा. प्रतिज्ञेचे उल्लंघन करू नये. (200)

203

गुणसामर्थ्यरुच्यादि विदित्वैव जनस्य तु।

तदुचितेषु कार्येषु योजनीयो विचार्य सः॥२०३॥

ગુણસામર્થ્યરુચ્યાદિ વિદિત્વૈવ જનસ્ય તુ।

તદુચિતેષુ કાર્યેષુ યોજનીયો વિચાર્ય સઃ॥૨૦૩॥

Guṇa-sāmarthya-ruchyādi viditvaiva janasya tu ।

Yad-uchiteṣhu kāryeṣhu yojanīyo vichārya saha ॥203॥

કોઈ પણ મનુષ્યના ગુણ, સામર્થ્ય, રુચિ વગેરે જાણીને; વિચાર કરી તેના માટે ઉચિત એવાં કાર્યોમાં તેને જોડવો. (૨૦૩)

Koī paṇ manuṣhyanā guṇ, sāmarthya, ruchi vagere jāṇīne; vichār karī tenā māṭe uchit evā kāryomā tene joḍavo. (203)

A person should be assigned suitable tasks after knowing and considering their qualities, abilities, inclinations and other such factors. (203)

मनुष्य के गुण, सामर्थ्य, रुचि आदि को जानकर, विचार करके उसके लिए उचित कार्यों में उसे प्रेरित करें। (२०३)

कोणत्याही माणसाचे गुण, क्षमता, आवड वगैरे जाणून, विचार करून, त्याच्यासाठी उचित अशा कार्यात त्याला जोडावा. (203)

204

शक्या भगवतो यत्र भक्तिः स्वधर्मपालनम्।

तस्मिन् देशे निवासो हि करणीयः सुखेन च॥२०४॥

શક્યા ભગવતો યત્ર ભક્તિઃ સ્વધર્મપાલનમ્।

તસ્મિન્ દેશે નિવાસો હિ કરણીયઃ સુખેન ચ॥૨૦૪॥

Shakyā Bhagavato yatra bhaktih sva-dharma-pālanam ।

Tasmin deshe nivāso hi karaṇīyah sukhena cha ॥204॥

જે દેશને વિષે ભગવાનની ભક્તિ થઈ શકે તથા પોતાના ધર્મનું પાલન થઈ શકે તેવા દેશને વિષે સુખે નિવાસ કરવો. (૨૦૪)

Je deshne viṣhe Bhagwānnī bhakti thaī shake tathā potānā dharmanu pālan thaī shake tevā deshne viṣhe sukhe nivās karavo. (204)

One should happily reside in a country where one can worship Bhagwan and observe one’s dharma. (204)

जिस देश में भगवान की भक्ति हो सके तथा अपने धर्म का पालन हो सके, ऐसे देश में सुखपूर्वक निवास करें। (२०४)

ज्या देशात भगवद्भक्ती होऊ शकेल तथा स्वधर्माचे पालन होऊ शकेल त्या देशात सुखाने निवास करावा. (204)

205

विद्याधनादिकं प्राप्तुं देशान्तरं गतेऽपि च।

सत्सङ्गमादरात् तत्र कुर्यान्नियमपालनम्॥२०५॥

વિદ્યાધનાદિકં પ્રાપ્તું દેશાન્તરં ગતેઽપિ ચ।

સત્સઙ્ગમાદરાત્ તત્ર કુર્યાન્નિયમપાલનમ્॥૨૦૫॥

Vidyā-dhanādikam prāptum deshāntaram gate’pi cha ।

Satsangam ādarāt tatra kuryān-niyama-pālanam ॥205॥

વિદ્યા, ધન આદિની પ્રાપ્તિ માટે દેશાંતરમાં જાય ત્યારે ત્યાં પણ આદરથી સત્સંગ કરવો અને નિયમોનું પાલન કરવું. (૨૦૫)

Vidyā, dhan ādinī prāpti māṭe deshāntarmā jāy tyāre tyā paṇ ādarthī satsang karavo ane niyamonu pālan karavu. (205)

A person who migrates elsewhere for educational, economic or other gains should continue to reverently practice satsang and observe niyams. (205)

विद्या, धन आदि की प्राप्ति के लिए देशांतर में जाए तो वहाँ भी आदरपूर्वक सत्संग करें और नियमों का पालन करें। (२०५)

विद्या, धन आदीच्या प्राप्तीसाठी परदेशात गेल्यास तेथे पण आदरपूर्वक सत्संग करावा व नियमांचे पालन करावे. (205)

206

यद्देशे हि स्ववासः स्यात् तद्देशनियमाश्च ये।

सर्वथा पालनीयास्ते तत्प्रशासनसंमताः॥२०६॥

યદ્દેશે હિ સ્વવાસઃ સ્યાત્ તદ્દેશનિયમાશ્ચ યે।

સર્વથા પાલનીયાસ્તે તત્પ્રશાસનસંમતાઃ॥૨૦૬॥

Yad-deshe hi sva-vāsah syāt tad-desha-niyamāsh-cha ye ।

Sarvathā pālanīyāste tat-prashāsana-sammatāhā ॥206॥

જે દેશમાં પોતે રહેતા હોય તે દેશના પ્રશાસનને સંમત નિયમોનું સર્વ રીતે પાલન કરવું. (૨૦૬)

Je deshmā pote rahetā hoy te deshnā prashāsanne sammat niyamonu sarva rīte pālan karavu. (206)

In the country one resides, one should observe the prescribed laws of that country in every way. (206)

जिस देश में स्वयं रहते हों, उस देश के प्रशासनिक नियमों का सर्वथा पालन करें। (२०६)

ज्या देशात स्वतः राहत असतील, त्या देशाच्या प्रशासनाला संमत नियमांचे सर्व प्रकारे पालन करावे. (206)

207

संजाते देशकालादेर्वैपरीत्ये तु धैर्यतः।

अन्तर्भजेत सानन्दम् अक्षरपुरुषोत्तमम्॥२०७॥

સંજાતે દેશકાલાદેર્વૈપરીત્યે તુ ધૈર્યતઃ।

અન્તર્ભજેત સાનન્દમ્ અક્ષરપુરુષોત્તમમ્॥૨૦૭॥

Sanjāte desha-kālāder vaiparītye tu dhairyataha ।

Antar-bhajet sānandam Akṣhara-Puruṣhottamam ॥207॥

જ્યારે દેશકાળાદિનું વિપરીતપણું થઈ આવે ત્યારે ધીરજ રાખી અક્ષરપુરુષોત્તમ મહારાજનું આનંદ સાથે અંતરમાં ભજન કરવું. (૨૦૭)

Jyāre desh-kāḷādinu viparītpaṇu thaī āve tyāre dhīraj rākhī Akṣhar-Puruṣhottam Mahārājnu ānand sāthe antarmā bhajan karavu. (207)

During adverse times, one should keep patience and joyously worship Akshar-Purushottam Maharaj within. (207)

जब देशकालादि के कारण परिस्थिति विपरीत हो जाए, तब धैर्यपूर्वक अक्षरपुरुषोत्तम महाराज का आनंदसहित हृदय में भजन करें। (२०७)

जेव्हा देशकाळाची विपरीत परिस्थिती येईल तेव्हा धैर्य ठेवून अक्षरपुरुषोत्तम महाराजांचे आनंदाने अंतरात भजन करावे. (207)

209

कार्यं बालैश्च बालाभिर्बाल्याद् विद्याऽभिप्रापणम्।

दुराचारः कुसङ्गश्च त्याज्यानि व्यसनानि च॥२०९॥

કાર્યં બાલૈશ્ચ બાલાભિર્બાલ્યાદ્ વિદ્યાઽભિપ્રાપણમ્।

દુરાચારઃ કુસઙ્ગશ્ચ ત્યાજ્યાનિ વ્યસનાનિ ચ॥૨૦૯॥

Kāryam bālaish-cha bālābhir bālyād vidyā’bhi-prāpaṇam ।

Durāchārah kusangash-cha tyājyāni vyasanāni cha ॥209॥

નાના બાળકો તથા બાલિકાઓએ બાળપણથી જ વિદ્યા પ્રાપ્ત કરવી. દુરાચાર, કુસંગ અને વ્યસનોનો ત્યાગ કરવો. (૨૦૯)

Nānā bāḷako tathā bālikāoe bāḷpaṇthī ja vidyā prāpt karavī. Durāchār, kusang ane vyasanono tyāg karavo. (209)

Young boys and girls should acquire education from childhood. They should avoid inappropriate behaviour, bad company and addictions. (209)

बालक और बालिकाएँ शिशुकाल से ही विद्या प्राप्त करें। दुराचार, कुसंग और व्यसनों का त्याग करें। (२०९)

लहान बाल-बालिकांनी बालपणापासूनच विद्यार्जन करावे. दुराचार, कुसंगती व व्यसनांचा त्याग करावा. (209)

210

उत्साहाद् आदरात् कुर्यात् स्वाऽभ्यासं स्थिरचेतसा।

व्यर्थतां न नयेत्कालं विद्यार्थी व्यर्थकर्मसु॥२१०॥

ઉત્સાહાદ્ આદરાત્ કુર્યાત્ સ્વાઽભ્યાસં સ્થિરચેતસા।

વ્યર્થતાં ન નયેત્કાલં વિદ્યાર્થી વ્યર્થકર્મસુ॥૨૧૦॥

Utsāhād ādarāt kuryāt svā’bhyāsam sthira-chetasā ।

Vyarthatām na nayet kālam vidyārthī vyartha-karmasu ॥210॥

વિદ્યાર્થીએ પોતાનો અભ્યાસ સ્થિર ચિત્તે, ઉત્સાહથી અને આદર થકી કરવો. સમયને વ્યર્થ કર્મોમાં બગાડવો નહીં. (૨૧૦)

Vidyārthīe potāno abhyās sthir chitte, utsāhthī ane ādar thakī karavo. Samayne vyarth karmomā bagāḍavo nahī. (210)

Students should study with concentration, enthusiasm and respect. They should not waste their time in useless activities. (210)

विद्यार्थी अपना अध्ययन स्थिर चित्त, उत्साह और आदर से करें। व्यर्थ कार्यों में समय का व्यय न करें। (२१०)

विद्यार्थ्याने स्वतःचा अभ्यास स्थिर चित्ताने, उत्साहाने व आदराने करावा. व्यर्थ कर्मांमध्ये वेळ वाया घालवू नये. (210)

212

बाल्यादेव हि सत्सङ्गं कुर्याद् भक्तिं च प्रार्थनाम्।

कार्या प्रतिदिनं पूजा पित्रोः पञ्चाङ्गवन्दना॥२१२॥

બાલ્યાદેવ હિ સત્સઙ્ગં કુર્યાદ્ ભક્તિં ચ પ્રાર્થનામ્।

કાર્યા પ્રતિદિનં પૂજા પિત્રોઃ પઞ્ચાઙ્ગવન્દના॥૨૧૨॥

Bālyād eva hi satsangam kuryād bhaktim cha prārthanām ।

Kāryā prati-dinam pūjā pitroh panchānga-vandanā ॥212॥

બાળપણથી જ સત્સંગ, ભક્તિ અને પ્રાર્થના કરવાં. પ્રતિદિન પૂજા કરવી તથા માતા-પિતાને પંચાંગ પ્રણામ કરવા. (૨૧૨)

Bāḷpaṇthī ja satsang, bhakti ane prārthanā karavā. Pratidin pūjā karavī tathā mātā-pitāne panchāng praṇām karavā. (212)

From childhood, one should practice satsang, offer devotion and pray. One should daily perform puja and offer panchāng pranāms to one’s mother and father. (212)

बाल्यावस्था से ही सत्संग, भक्ति और प्रार्थना करें। प्रतिदिन पूजा करें और माता-पिता को पंचांग प्रणाम करें। (२१२)

बालपणापासूनच सत्संग, भक्ती आणि प्रार्थना करावी. प्रतिदिन पूजा करावी तथा माता-पित्यांना पंचांग प्रणाम करावा. (212)