Satsang Diksha Mahant Challenge સત્સંગદીક્ષા // Anirdesh.com

113

प्रमुखगुरुणा योऽयं स्वीयाऽक्षरैः स्थिरीकृतः।

साक्षाद् गुरोः प्रसङ्गेन लभ्यतेऽयं हि जीवने॥११३॥

પ્રમુખગુરુણા યોઽયં સ્વીયાઽક્ષરૈઃ સ્થિરીકૃતઃ।

સાક્ષાદ્ ગુરોઃ પ્રસઙ્ગેન લભ્યતેઽયં હિ જીવને॥૧૧૩॥

Pramukha-guruṇā yo’yam svīyā’kṣharaih sthirī-kṛutaha ।

Sākṣhād guroh prasangena labhyate’yam hi jīvane ॥113॥

આ સિદ્ધાંત ભગવાન સ્વામિનારાયણે આ લોકમાં પ્રબોધ્યો. ગુણાતીત ગુરુઓએ તેનું દિગંતમાં પ્રવર્તન કર્યું. શાસ્ત્રીજી મહારાજે તેને મૂર્તિમાન કર્યો. ગુરુઓના જીવનચરિત્ર-ગ્રંથોમાં તેની પુનઃ દૃઢતા કરાવવામાં આવી. આ સિદ્ધાંતને ગુરુહરિ પ્રમુખસ્વામી મહારાજે પોતાના હસ્તાક્ષરથી લખી સ્થિર કર્યો. સાક્ષાત્ ગુરુહરિના પ્રસંગથી આ સિદ્ધાંત જીવનમાં પ્રાપ્ત કરી શકાય છે. તે આ સનાતન મુક્તિપ્રદ સિદ્ધાંતને જ દિવ્ય ‘અક્ષરપુરુષોત્તમ દર્શન’ કહેવામાં આવે છે. (૧૧૧-૧૧૪)

Ā siddhānt Bhagwān Swāminārāyaṇe ā lokmā prabodhyo. Guṇātīt guruoe tenu digantmā pravartan karyu. Shāstrījī Mahārāje tene mūrtimān karyo. Guruonā jīvan-charitra-granthomā tenī punah dṛuḍhatā karāvavāmā āvī. Ā siddhāntne guruhari Pramukh Swāmī Mahārāje potānā hastākṣharthī lakhī sthir karyo. Sākṣhāt guruharinā prasangthī ā siddhānt jīvanmā prāpt karī shakāy chhe. Te ā satya sanātan muktiprad siddhāntne ja divya ‘Akṣhar-Puruṣhottam Darshan’ kahevāmā āve chhe. (111-114)

Bhagwan Swaminarayan revealed this siddhānt in this world. The Gunatit gurus spread it throughout the world. Shastriji Maharaj enshrined it in the form of murtis. It was reaffirmed in the jivancharitra texts of the gurus. This siddhānt was securely established by guruhari Pramukh Swami Maharaj in his own handwriting. This siddhānt may be imbibed in one’s life through the association of the manifest guruhari. It is this eternal and moksha-bestowing siddhānt that is known as the divine ‘Akshar-Purushottam Darshan’. (111–114)

यह सिद्धांत भगवान श्रीस्वामिनारायण ने इस लोक में प्रबोधित किया। गुणातीत गुरुओं ने इसे दिगंत में प्रवर्तित किया। शास्त्रीजी महाराज (स्वामी यज्ञपुरुषदासजी) ने इसे मूर्तिमान किया। गुरुओं के जीवनचरित्र-ग्रंथों में इसकी पुनः दृढता कराई गई। गुरुहरि प्रमुखस्वामीजी महाराज ने इसे अपने हस्ताक्षर से लिखकर स्थिर किया। साक्षात् गुरु के प्रसंग से इस सिद्धांत को जीवन में प्राप्त किया जा सकता है। इस मुक्तिप्रद सनातन सिद्धांत को ही दिव्य ‘अक्षरपुरुषोत्तम दर्शन’ कहा जाता है। (१११-११४)

हा सिद्धांत भगवान स्वामिनारायणांनी या लोकात प्रबोधित केला. गुणातीत गुरूंनी त्याला दिगंतरी पोहोचवला. शास्त्रीजी महाराजांनी त्याला मूर्तिमंत केला. गुरुंच्या जीवनचरित्र-ग्रंथांमध्ये त्याची पुन्हा दृढता करवण्यात आली. हा सिद्धांत गुरुहरि प्रमुख स्वामी महाराजांनी स्वहस्ताक्षरात लिहून स्थिर केला. साक्षात गुरुहरींच्या प्रत्यक्ष प्रसंगाने हा सिद्धांत जीवनात प्राप्त करू शकतो. या सत्य सनातन मुक्तिप्रद सिद्धांतालाच दिव्य ‘अक्षरपुरुषोत्तम दर्शन’ म्हटले जाते. (111-114)

114

अयमेव स सिद्धान्तो मुक्तिप्रदः सनातनः।

उच्यते दर्शनं दिव्यम् अक्षरपुरुषोत्तमम्॥११४॥

અયમેવ સ સિદ્ધાન્તો મુક્તિપ્રદઃ સનાતનઃ।

ઉચ્યતે દર્શનં દિવ્યમ્ અક્ષરપુરુષોત્તમમ્॥૧૧૪॥

Ayam eva sa siddhānto mukti-pradah sanātanaha ।

Uchyate darshanam divyam Akṣhara-Puruṣhottamam ॥114॥

આ સિદ્ધાંત ભગવાન સ્વામિનારાયણે આ લોકમાં પ્રબોધ્યો. ગુણાતીત ગુરુઓએ તેનું દિગંતમાં પ્રવર્તન કર્યું. શાસ્ત્રીજી મહારાજે તેને મૂર્તિમાન કર્યો. ગુરુઓના જીવનચરિત્ર-ગ્રંથોમાં તેની પુનઃ દૃઢતા કરાવવામાં આવી. આ સિદ્ધાંતને ગુરુહરિ પ્રમુખસ્વામી મહારાજે પોતાના હસ્તાક્ષરથી લખી સ્થિર કર્યો. સાક્ષાત્ ગુરુહરિના પ્રસંગથી આ સિદ્ધાંત જીવનમાં પ્રાપ્ત કરી શકાય છે. તે આ સનાતન મુક્તિપ્રદ સિદ્ધાંતને જ દિવ્ય ‘અક્ષરપુરુષોત્તમ દર્શન’ કહેવામાં આવે છે. (૧૧૧-૧૧૪)

Ā siddhānt Bhagwān Swāminārāyaṇe ā lokmā prabodhyo. Guṇātīt guruoe tenu digantmā pravartan karyu. Shāstrījī Mahārāje tene mūrtimān karyo. Guruonā jīvan-charitra-granthomā tenī punah dṛuḍhatā karāvavāmā āvī. Ā siddhāntne guruhari Pramukh Swāmī Mahārāje potānā hastākṣharthī lakhī sthir karyo. Sākṣhāt guruharinā prasangthī ā siddhānt jīvanmā prāpt karī shakāy chhe. Te ā satya sanātan muktiprad siddhāntne ja divya ‘Akṣhar-Puruṣhottam Darshan’ kahevāmā āve chhe. (111-114)

Bhagwan Swaminarayan revealed this siddhānt in this world. The Gunatit gurus spread it throughout the world. Shastriji Maharaj enshrined it in the form of murtis. It was reaffirmed in the jivancharitra texts of the gurus. This siddhānt was securely established by guruhari Pramukh Swami Maharaj in his own handwriting. This siddhānt may be imbibed in one’s life through the association of the manifest guruhari. It is this eternal and moksha-bestowing siddhānt that is known as the divine ‘Akshar-Purushottam Darshan’. (111–114)

यह सिद्धांत भगवान श्रीस्वामिनारायण ने इस लोक में प्रबोधित किया। गुणातीत गुरुओं ने इसे दिगंत में प्रवर्तित किया। शास्त्रीजी महाराज (स्वामी यज्ञपुरुषदासजी) ने इसे मूर्तिमान किया। गुरुओं के जीवनचरित्र-ग्रंथों में इसकी पुनः दृढता कराई गई। गुरुहरि प्रमुखस्वामीजी महाराज ने इसे अपने हस्ताक्षर से लिखकर स्थिर किया।^† साक्षात् गुरु के प्रसंग से इस सिद्धांत को जीवन में प्राप्त किया जा सकता है। इस मुक्तिप्रद सनातन सिद्धांत को ही दिव्य ‘अक्षरपुरुषोत्तम दर्शन’ कहा जाता है। (१११-११४)

^†प्रमुखस्वामीजी महाराज द्वारा लिखित यह सिद्धांतपत्र वचनामृत ग्रंथ में आरंभ में मुद्रित किया गया है।

हा सिद्धांत भगवान स्वामिनारायणांनी या लोकात प्रबोधित केला. गुणातीत गुरूंनी त्याला दिगंतरी पोहोचवला. शास्त्रीजी महाराजांनी त्याला मूर्तिमंत केला. गुरुंच्या जीवनचरित्र-ग्रंथांमध्ये त्याची पुन्हा दृढता करवण्यात आली. हा सिद्धांत गुरुहरि प्रमुख स्वामी महाराजांनी स्वहस्ताक्षरात लिहून स्थिर केला. साक्षात गुरुहरींच्या प्रत्यक्ष प्रसंगाने हा सिद्धांत जीवनात प्राप्त करू शकतो. या सत्य सनातन मुक्तिप्रद सिद्धांतालाच दिव्य ‘अक्षरपुरुषोत्तम दर्शन’ म्हटले जाते. (111-114)

115

सिद्धान्तं परमं दिव्यम् एतादृशं विचिन्तयन्।

सत्सङ्गं निष्ठया कुर्याद् आनन्दोत्साहपूर्वकम्॥११५॥

સિદ્ધાન્તં પરમં દિવ્યમ્ એતાદૃશં વિચિન્તયન્।

સત્સઙ્ગં નિષ્ઠયા કુર્યાદ્ આનન્દોત્સાહપૂર્વકમ્॥૧૧૫॥

Siddhāntam paramam divyam etādṛusham vichintayan ।

Satsangam niṣhṭhayā kuryād ānandotsāha-pūrvakam ॥115॥

આવા પરમ દિવ્ય સિદ્ધાંતનું ચિંતવન કરતાં કરતાં નિષ્ઠાથી અને આનંદ-ઉત્સાહપૂર્વક સત્સંગ કરવો. (૧૧૫)

Āvā param divya siddhāntnu chintavan karatā karatā niṣhṭhāthī ane ānand-utsāh-pūrvak satsang karavo. (115)

While reflecting on such a supremely divine siddhānt, one should engage in satsang with conviction, joy and enthusiasm. (115)

ऐसे परम दिव्य सिद्धांत का चिंतन करते हुए निष्ठापूर्वक आनंद तथा उत्साह से सत्संग करें। (११५)

अशा परम दिव्य सिद्धांताचे चिंतन करता करता निष्ठेने आणि आनंद-उत्साहपूर्वक सत्संग करावा. (115)

116

निजाऽऽत्मानं ब्रह्मरूपं देहत्रयविलक्षणम्।

विभाव्योपासनं कार्यं सदैव परब्रह्मणः॥११६॥

નિજાઽઽત્માનં બ્રહ્મરૂપં દેહત્રયવિલક્ષણમ્।

વિભાવ્યોપાસનં કાર્યં સદૈવ પરબ્રહ્મણઃ॥૧૧૬॥

Nijā’tmānam brahmarūpam deha-traya-vilakṣhaṇam ।

Vibhāvyopāsanam kāryam sadaiva Parabrahmaṇaha ॥116॥

ત્રણ દેહથી વિલક્ષણ એવા પોતાના આત્માને વિષે બ્રહ્મરૂપની વિભાવના કરી સદૈવ પરબ્રહ્મની ઉપાસના કરવી. (૧૧૬)

Traṇ dehthī vilakṣhaṇ evā potānā ātmāne viṣhe brahmarūpnī vibhāvanā karī sadaiv Parabrahmanī upāsanā karavī. (116)

Identify one’s ātmā, which is distinct from the three bodies, as brahmarup and always offer upāsanā to Parabrahman. (116)

तीनों देहों से विलक्षण अपनी आत्मा में ब्रह्मरूप की विभावना कर सदैव परब्रह्म की उपासना करें। (११६)

तीन देहांहून विलक्षण अशा स्वतःच्या आत्म्याविषयी ब्रह्मरूपाची विभावना करून सदैव परब्रह्मांची उपासना करावी. (116)

131

दृश्यो न मानुषो भावो भगवति तथा गुरौ।

मायापरौ यतो दिव्यावक्षरपुरुषोत्तमौ॥१३१॥

દૃશ્યો ન માનુષો ભાવો ભગવતિ તથા ગુરૌ।

માયાપરૌ યતો દિવ્યાવક્ષરપુરુષોત્તમૌ॥૧૩૧॥

Dṛashyo na mānuṣho bhāvo Bhagavati tathā gurau ।

Māyā-parau yato divyāv-Akṣhara-Puruṣhottamau ॥131॥

ભગવાન તથા ગુરુને વિષે મનુષ્યભાવ ન જોવો. કારણ કે અક્ષર અને પુરુષોત્તમ બંને માયાથી પર છે, દિવ્ય છે. (૧૩૧)

Bhagwān tathā gurune viṣhe manuṣhyabhāv na jovo. Kāraṇ ke Akṣhar ane Puruṣhottam banne māyāthī par chhe, divya chhe. (131)

One should not perceive human traits in Bhagwan or the guru, since both Akshar and Purushottam are beyond māyā and divine. (131)

भगवान एवं गुरु में मनुष्यभाव न देखें। क्योंकि अक्षर और पुरुषोत्तम दोनों माया से परे हैं, दिव्य हैं। (१३१)

भगवान तथा गुरुंविषयी मनुष्यभाव बाळगू नये. कारण की अक्षर आणि पुरुषोत्तम हे दोन्ही मायातीत, दिव्य आहेत. (131)

132

विश्वासः सुदृढीकार्यो भगवति तथा गुरौ।

निर्बलत्वं परित्याज्यं धार्यं धैर्यं हरेर्बलम्॥१३२॥

વિશ્વાસઃ સુદૃઢીકાર્યો ભગવતિ તથા ગુરૌ।

નિર્બલત્વં પરિત્યાજ્યં ધાર્યં ધૈર્યં હરેર્બલમ્॥૧૩૨॥

Vishvāsah su-dṛaḍhī-kāryo Bhagavati tathā gurau ।

Nirbalatvam pari-tyājyam dhāryam dhairyam Harer balam ॥132॥

ભગવાન તથા ગુરુને વિષે વિશ્વાસ દૃઢ કરવો, નિર્બળતાનો ત્યાગ કરવો, ધીરજ રાખવી તથા ભગવાનનું બળ રાખવું. (૧૩૨)

Bhagwān tathā gurune viṣhe vishvās dṛuḍh karavo, nirbaḷtāno tyāg karavo, dhīraj rākhavī tathā Bhagwānnu baḷ rākhavu. (132)

One should develop firm faith in Bhagwan and the guru, renounce feebleness, have patience and derive strength from Bhagwan. (132)

भगवान तथा गुरु में विश्वास दृढ करें, निर्बलता का त्याग करें, धैर्य धारण करें एवं भगवान के बल का आधार रखें। (१३२)

भगवान तथा गुरूंविषयी दृढ विश्वास ठेवावा, निर्बळतेचा त्याग करावा, धैर्य ठेवावे आणि भगवंतांचे बळ ठेवावे. (132)

134

प्रसङ्गः परया प्रीत्या ब्रह्माऽक्षरगुरोः सदा।

कर्तव्यो दिव्यभावेन प्रत्यक्षस्य मुमुक्षुभिः॥१३४॥

પ્રસઙ્ગઃ પરયા પ્રીત્યા બ્રહ્માઽક્ષરગુરોઃ સદા।

કર્તવ્યો દિવ્યભાવેન પ્રત્યક્ષસ્ય મુમુક્ષુભિઃ॥૧૩૪॥

Prasangah parayā prītyā Brahmā’kṣhara-guroh sadā ।

Kartavyo divya-bhāvena pratyakṣhasya mumukṣhubhihi ॥134॥

મુમુક્ષુઓએ પ્રત્યક્ષ અક્ષરબ્રહ્મ ગુરુનો પ્રસંગ સદા પરમ પ્રીતિ અને દિવ્યભાવથી કરવો. (૧૩૪)

Mumukṣhuoe pratyakṣh Akṣharbrahma guruno prasang sadā param prīti ane divyabhāvthī karavo. (134)

Mumukshus should always associate with the manifest Aksharbrahman guru with supreme love and divyabhāv. (134)

मुमुक्षु प्रत्यक्ष अक्षरब्रह्म गुरु का प्रसंग सदैव परम प्रीति एवं दिव्यभाव से करें। (१३४)

मुमुक्षूंनी प्रत्यक्ष अक्षरब्रह्म गुरूंचा सत्संग सदैव परम प्रीती आणि दिव्यभावाने करावा. (134)

135

ब्रह्माऽक्षरे गुरौ प्रीतिर्दृढैवाऽस्ति हि साधनम्।

ब्रह्मस्थितेः परिप्राप्तेः साक्षात्कारस्य च प्रभोः॥१३५॥

બ્રહ્માઽક્ષરે ગુરૌ પ્રીતિર્દૃઢૈવાઽસ્તિ હિ સાધનમ્।

બ્રહ્મસ્થિતેઃ પરિપ્રાપ્તેઃ સાક્ષાત્કારસ્ય ચ પ્રભોઃ॥૧૩૫॥

Brahmā’kṣhare gurau prītir dṛaḍhaivā’sti hi sādhanam ।

Brahma-sthiteh pari-prāpteh sākṣhāt-kārasya cha Prabhoho ॥135॥

અક્ષરબ્રહ્મસ્વરૂપ ગુરુને વિષે દૃઢ પ્રીતિ એ જ બ્રાહ્મી સ્થિતિ તથા ભગવાનના સાક્ષાત્કારને પામવાનું સાધન છે. (૧૩૫)

Akṣharbrahma-swarūp gurune viṣhe dṛuḍh prīti e ja brāhmī sthiti tathā Bhagwānnā sākṣhātkārne pāmavānu sādhan chhe. (135)

Intense affection for the Aksharbrahman guru is the only means to attaining the brāhmic state and realizing Bhagwan. (135)

अक्षरब्रह्मस्वरूप गुरु में दृढ प्रीति ही ब्राह्मी स्थिति एवं भगवान के साक्षात्कार का साधन है। (१३५)

अक्षरब्रह्मस्वरूप गुरूंविषयी दृढ प्रीतीच ब्राह्मीस्थिती तथा भगवंतांच्या साक्षात्काराचे साधन आहे. (135)

139

वार्ता कार्या महिम्नो हि ब्रह्मपरमब्रह्मणोः।

तत्सम्बन्धवतां चाऽपि सस्नेहमादरात् सदा॥१३९॥

વાર્તા કાર્યા મહિમ્નો હિ બ્રહ્મપરમબ્રહ્મણોઃ।

તત્સમ્બન્ધવતાં ચાઽપિ સસ્નેહમાદરાત્ સદા॥૧૩૯॥

Vārtā kāryā mahimno hi Brahma-Parama-brahmaṇoho ।

Tat-sambandha-vatām chā’pi sa-sneham ādarāt sadā ॥139॥

પ્રેમે કરીને તથા આદર થકી બ્રહ્મ અને પરબ્રહ્મના મહિમાની તથા તેમના સંબંધવાળાના મહિમાની વાતો નિરંતર કરવી. (૧૩૯)

Preme karīne tathā ādar thakī Brahma ane Parabrahmanā mahimānī tathā temanā sambandh-vāḷānā mahimānī vāto nirantar karavī. (139)

With affection and reverence, one should continuously speak of the glory of Brahman and Parabrahman and the greatness of those who are associated with them. (139)

प्रेम एवं आदर से ब्रह्म एवं परब्रह्म की महिमा तथा उनके संबंधयुक्त भक्तों की महिमा की बातें निरंतर करें। (१३९)

प्रेमाने आणि आदराने ब्रह्म आणि परब्रह्मांच्या व त्यांच्या भक्तांच्या महिम्या संबंधीच्या गोष्टी निरंतर कराव्यात. (139)