પુરુષોત્તમ પ્રકાશ
પ્રકારઃ ૧૯
દોહા
દરશનનું કહી દાખિયું, કહું સ્પરશનું જે પુનિત ।
સ્પર્શ કરી જન પામિયા, અતિ સુખ અમિત1 ॥૧॥
સ્પર્શ પુરુષોત્તમનો, કહો જીવને થાશે કેમ ।
એ વાત નથી વાત સરખી, સહુ ઉર વિચારજો એમ ॥૨॥
અમાયિક માયિકનો, જાણો મોંઘો થાવો મેળાપ ।
ભાનુ2 રજની3 ભેળાં મળે, એવો કર્યો નથી કેણે થાપ ॥૩॥
તે અમળતી વાત મળી, વળી સ્પર્શ્યા પુરુષોત્તમ ।
ત્રિલોકમાં વળી તેહની, શોધતાં ન મળે સમ ॥૪॥
ચોપાઈ
પુરુષોત્તમ જે પરબ્રહ્મ રે, જેને નેતિ નેતિ કે’ નિગમ રે ।
અતિ દુર્લભ દર્શન જેનાં રે, ભવ બ્રહ્માને ન થાય તેનાં રે ॥૫॥
જ્યારે અજ4 ઈશને5 અગમ રે, તારે મનુષ્યને ક્યાંથી સુગમ રે ।
જેનાં દરશન પણ ન થાય રે, ત્યારે તેને કેમ સ્પર્શાય રે ॥૬॥
અતિ દરશ સ્પરશ જેનાં દૂર રે, તે તો કર્યાં હરિયે હજૂર6 રે ।
માટે જે પ્રાણી પામિયા સ્પર્શ રે, તે તો થયા સહુથી સરસ રે ॥૭॥
જેને મળિયા હૈયામાં ઘાલી રે, તેને બેઠા છે અક્ષર આલી રે ।
જેની છાપી છે ચરણે છાતી રે, તેની પ્રાપતિ નથી કે’વાતી રે ॥૮॥
જેને માથે હાથ મુક્યો નાથે રે, તે તો મળી બેઠા મુક્ત સાથે રે ।
જેને ચાંપવા આપ્યા છે ચરણ રે, તેને રહ્યું નહિ જન્મ મરણ રે ॥૯॥
જેણે અત્તર ચોળ્યાં છે અંગે રે, થયો સ્પર્શ એહ પ્રસંગે રે ।
જેણે ચોળ્યું છે તેલ ફુલેલ રે, અતિ સારી સુગંધી ભરેલ રે ॥૧૦॥
અંગે ચોળ્યું તેલ મીણતણું રે, એમ સ્પર્શાણું અંગ આપણું રે ।
એહ સ્પર્શનું ફળ જે પામે રે, જાયે તે જન અક્ષર ધામે રે ॥૧૧॥
વળી નવરાવતાં નાથને રે, થયો સ્પર્શ તેનો હાથને રે ।
અંગ ચોળી નવરાવ્યા નીરે રે, સ્પર્શ્યા હાથ તે નાથ શરીરે રે ॥૧૨॥
વસ્ત્ર પે’રાવતાં થયો સ્પર્શ રે, તે આપનાર સુખનો સરસ રે ।
ચરચ્યાં ચંદન મળિયાગર7 રે, સારી સુખડ્ય કાજુ કેસર રે ॥૧૩॥
કર્યો કુંકુમનો ચાંદલો રે, ભાવે કરી હરિભક્તે ભલો રે ।
માળા પે’રાવતાં સ્પર્શ થયો રે, કુંડળ ધરતાં કર અડી ગયો રે ॥૧૪॥
બાજુ બેરખા બાંધતાં બાંયે8 રે, પૂજા કરીને લાગતાં પાયે રે ।
પૂજા કરતાં સ્પર્શાણું પંડ રે, તે તો પામશે ધામ અખંડ રે ॥૧૫॥
લેતાં હાથોહાથ વળી તાળી રે, સ્પર્શી સુંદર મૂર્તિ રૂપાળી રે ।
નખશિખા સ્પર્શતાં નાથ રે, ગયા સ્વધામે થઈ સનાથ રે ॥૧૬॥
એવો સ્પર્શ પુરુષોત્તમ તણો રે, નથી કે’વાતો છે અતિ ઘણો રે ।
સ્પર્શ્યાં ચરણારવિંદ પાવન રે, સહુ જતને પૂજે છે જન રે ॥૧૭॥
સ્પર્શ્યાં વસ્ત્ર છે પૂજવા જેવાં રે, પૂજ્યાં ચંદન અંગ ધારી લેવાં રે ।
પૂજ્યા હાર તે પે’રવા હૈયે રે, જેથી અક્ષરધામમાં જૈયે રે ॥૧૮॥
જે જે વસ્તુ સ્પર્શી હરિ અંગ રે, તે તો કલ્યાણકારી જેમ ગંગ રે ।
સ્થાવર જંગમ જળ સ્થળ જેહ રે, થયાં હરિ સંબંધે શુદ્ધ તેહ રે ॥૧૯॥
સ્પર્શી વસ્તુ એ મંગળકારી રે, ત્યારે પુરુષોત્તમની રીત્ય ન્યારી રે ।
માટે જેને સ્પર્શ્યા પરબ્રહ્મ રે, તેને પરમ ધામ છે સુગમ રે ॥૨૦॥
ઇતિ શ્રી સહજાનંદ સ્વામી ચરણકમલ સેવક નિષ્કુળાનંદ મુનિ વિરચિતે પુરુષોત્તમપ્રકાશ મધ્યે એકોનવિંશઃ પ્રકારઃ ॥૧૯॥
Purushottam Prakash
Prakar - 19
Dohā
Darashananu kahi dākhiyu, kahu sparashanu je punita.
Sparsha kari jana pāmiyā, ati sukha amita... 1
I spoke about darshan; now I will tell you about touch. Whoever touched Maharaj felt blessed and happy... 1
Sparsha purushottamano, kaho jivane thāshe kema.
E vāta nathi vāta sarakhi, sahu ura vichārajo ema... 2
It is almost impossible for a mere jiva to be able to touch God. Think about this"meaning_en"class="calibre3"> in your heart... 2
Amāyika māyikano, jāno mongho thāvo melāpa.
Bhānu rajani bhelā male, evo karyo nathi kene thāpa... 3
It is impossible for one who is bound to māyā to meet one who transcends māyā. It is like the night and the sun coming together... 3
Te amalati vāta mali, vali sparshyā purushottama.
Trilokamā vali tehani, shodhatā na male sama... 4
That which is impossible was made possible, and we were able to touch God. One cannot find in any of the three worlds one whose touch is equal to God’s touch... 4
Chopāi
Purushottama je parabrahma re, jene neti neti ke’ nigama re.
Ati durlabha darshana jenā re, bhava brahmāne na thāya tenā re... 5
Purushottam, also known as Parabrahma, is described by the scriptures as infinite. Even Shiva and Brahmā are not able to get his darshan... 5
Jyāre aja-ishane agama re, tyāre manushyane kyāthi sugama re.
Jenā darashana pana na thāya re, tāre tene kema sparshāya re... 6
If Purushottam’s darshan is rare for Shiva and Brahmā, then how can it be easy for humans. How can one touch Purushottam if his darshan is so rare... 6
Ati darasha sparasha jenā dura re, te to karyā hariye hajura re.
Māte je prāni pāmiyā sparsha re, te to thayā sahuthi sarasa re... 7
The darshan and touch of God, which is so rare, was made available with ease (when Maharaj came on the earth). Whoever was able to touch Maharaj are blessed... 7
Jene maliyā haiyāmā ghāli re, tene bethā chhe akshara āli re.
Jeni chhāpi chhe charane chhāti re, teni prāpati nathi ke’vāti re... 8
Whoever Maharaj embraced are sitting in Akshardham. One cannot say how great of an attainment one has received by Maharaj imprinting his lotus feet on their chest... 8
Jene māthe hātha mukyo nāthe re, te to mari bethā mukta sāthe re.
Jene chāmpavā āpyā chhe charana re, tene rahyu nahi janma marana re... 9
Whoever Maharaj touched on their head will sit in Akshardham after their death. Whoever massaged his feet are freed from the cycle of births and deaths... 9
Jene attara cholyā chhe ange re, thayo sparsha eha prasange re.
Jene cholyu chhe tela fulela re, ati sāri sugandhi bharela re... 10
Whoever applied fragrance to his body were fortunate to touch Maharaj. Whoever massaged him with fragrant oils or flowers... 10
Ange cholyu tela minatanu re, ema sparshānu anga āpanun re.
Eha sparshanu fala je pāme re, jāye te jana akshara dhāme re... 11
By applied his body with waxy oil received the chance to touch him. Whoever reaps the benefits of touching Maharaj will definitely attain Akshardham... 11
Vali navarāvatā nāthane re, thayo sparsha teno hāthane re.
Anga choli navarāvyā nire re, sparshyā hātha te nātha sharire re... 12
By bathing him, one got a chance to touch Maharaj. By washing Maharaj with one’s hands, they were able to touch his whole body... 12
Vastra pe’rāvatā thayo sparsha re, te āpanāra sukhano sarasa re.
Charachyā chandana maliyāgara re, sāri sukhadya kāju kesara re... 13
By the touch of dressing Maharaj with clothes, one received the best happiness. By applying maliyāgar chandan that was mixed with kesar (saffron) and sukhad... 13
Karyo kumkumano chāndalo re, bhāve kari haribhakte bhalo re.
Mālā pe’rāvatā sparsha thayo re, kundal dharatā kara adi gayo re... 14
Lovingly, devotees applied a chāndalo (on his forehead); or by putting a necklace around his neck or by putting his earings on, they touched Maharaj this way... 14
Bāju berakhā bāndhatā bāye re, pujā karine lāgatā pāye re.
Pujā karatā sparshānu panda re, te to pāmashe dhāma akhanda re... 15
By putting on arm lockets or by touching his feet after performing his puja; by touching him while doing puja, one will attain liberation easily... 15
Letā hāthohātha vali tāli re, sparshi sundara murti rupāli re.
Nakha-shikhā sparshatā nātha re, gayā svadhāme thai sanātha re... 16
By clapping hands with Maharaj, one touched his beautiful murti. Whoever touches Maharaj from head to toe will definitely go to Akshardham... 16
Evo sparsha purushottama tano re, nathi ke’vāto chhe ati ghano re.
Sparshyā charanāravinda pāvana re, sahu jatane puje chhe jana re... 17
There are no words to describe Maharaj’s touch; it is wonderful. Whoever has had the touch of his pure feet are praying to him with great devotion... 17
Sparshyā vastra chhe pujavā jevā re, pujyā chandana anga dhāri leva re.
Pujyā hāra te pe’ravā haiye re, jethi aksharadhāmamā jaiye re... 18
The garments that Maharaj has touched are worthy of worship; and the parts of his body where chandan has been applied are worth meditating upon. The garlands he has worn should be worn so that one may go to Akshardham... 19
Je je vastu sparshi hari anga re, te to kalyānakāri jema ganga re.
Sthāvara jangama jara sthara jeha re, thayā hari sambandhe shuddha teha re... 19
Whatever Maharaj has touched becomes worthy of liberating people, just like the river Ganga. By Maharaj’s touch, all the mobile and immobile forms become pure because of his association.
Sparshi vastu e mangalakāri re, tyāre purushottamani ritya nyāri re.
Māte jene sparshyā parabrahma re, tene parama dhāma chhe sugama re... 20
All the things become auspicious, so imagine how wonderful Maharaj’s touch is. Therefore, whoever has touched Maharaj will be able to attain Akshardham easily... 20
Iti Shri Sahajānanda Swami charana-kamala sevaka Nishkulananda Muni virachite Purushottama-Prakāsha madhye ekonavashah prakārah... 19
