પુરુષોત્તમ પ્રકાશ
પ્રકારઃ ૩૬
દોહા
વળી શ્રીહરિ કે’ સહુ સાંભળો, બહુ બહુ બનાવ્યાં મંદિર ।
અનેક જીવ ઉદ્ધારવા, કર્યું કામ અનામ1 અચિર2 ॥૧॥
સુંદર મંદિર સારાં થયાં, સ્થાપી મૂરતિયો મનોહર ।
પણ મદનમોહન મારા મનમાં, અતિ સારા લાગે છે સુંદર ॥૨॥
નાનો દેશ નિરસ અતિ, દેહાભિમાનિને દુઃખરૂપ ।
તિયાં ત્યાગી હોય તે ટકે, બીજાને સંકટરૂપ ॥૩॥
માટે મારે એ મંદિર પર, ઘણું ઘણું રહે છે હેત ।
ધન્ય ધન્ય એહ સંતને, જે ઇયાં રહે કરી પ્રીત ॥૪॥
ચોપાઈ
મારે વચને જે ઇયાં રહે છે રે, સુખ દુઃખ શરીરે સહે છે રે ।
એક મને કરવાને રાજી રે, નથી રાખી શરીર શું સાજી3 રે ॥૫॥
એહ સંત બીજા સંત જેહ રે, બરોબર માનું કેમ તેહ રે ।
હોય બરોબર બેહુ જ્યારે રે, ત્યારે તમ ઘણું ઘેર મારે રે ॥૬॥
પણ એમ જાણશો મા કોય રે, જેહ ત્યાગ વા’લો મને નોય રે ।
માટે સે’જે સે’જે તપ થાય રે, એવું છે જો એ મંદિર માંય રે ॥૭॥
એહ સંતને જમાડશે જેહ રે, મોટા સુખને પામશે તેહ રે ।
બીજા જક્તના જમાડે ક્રોડ્ય રે, તોયે આવે નહિ એની જોડ્ય રે ॥૮॥
એને પૂજી ઓઢાડે અંબર રે, વળી પાયે લાગે જોડી કર રે ।
તે તો જન જાયે બ્રહ્મમો’લ રે, સત્ય માનજો છે મારો કોલ રે ॥૯॥
જેહ જન મારા રાજીપામાં રે, રહે હાથ જોડી ઊભા સામા રે ।
એથી સંત બીજા કોણ સારા રે, એવા સંત લાગે મને પ્યારા રે ॥૧૦॥
દેહાભિમાની તો દીઠા ન ગમે રે, જે કોઈ ભક્તિથી ભાગતા ભમે રે ।
એમ શ્રીમુખે કહે વળી વળી રે, સત્ય લખ્યું જાણજો સાંભળી રે ॥૧૧॥
જેવો સંતનો કર્યો સતકાર રે, તેવો મૂરતિમાં છે ચમત્કાર રે ।
જેહ દિનથી બેઠી એ મૂરતિ રે, તેહ દિનથી થયું સુખ અતિ રે ॥૧૨॥
શે’રમાં પણ થયો સમાસ રે, દેશી પ્રદેશી વસ્યા કરી વાસ રે ।
જિયાં હતાં વાંસડાનાં ઘર રે, તિયાં થઈ હવેલિયો સુંદર રે ॥૧૩॥
તે તો મદનમોહન પ્રતાપ રે, સહુ સુખિયાં થયાં છે આપ રે ।
તે તો જાણે છે પોતાના જન રે, બીજાને તો મનાયે નહિ મન રે ॥૧૪॥
પણ જાણે અજાણે જે જન રે, કરશે મદનમોહનનાં દર્શન રે ।
તે તો આ લોક પરલોક માંઈ રે, મોટા સુખને પામે સદાઈ રે ॥૧૫॥
જાણે અજાણે લેશે જે નામ રે, તે તો જન છે પૂરણકામ રે ।
ભાવ સહિત કરશે ભજન રે, તેનું બ્રહ્મમો’લે છે સદન રે ॥૧૬॥
તેહ સારુ છે ધોલેરે ધામ રે, બહુ જીવનું કરવા કામ રે ।
દેશી પ્રદેશી આવી ત્યાં બહુ રે, કરે હરિનાં દર્શન સહુ રે ॥૧૭॥
પૂર્વ પશ્ચિમ ઉત્તર દક્ષિણ રે, આવે ત્યાંથી તણાઈ તતક્ષણ રે ।
સો સો જોજનથી4 આવે જન રે, કરે મદનમોહનનાં દર્શન રે ॥૧૮॥
તે તો અવિચળ ધામમાં આપે રે, જાશે પ્રગટ પ્રભુ પ્રતાપે રે ।
તેમાં સંશય કરશો માં કોય રે, હરિ ધારે તે શું ન હોય રે ॥૧૯॥
માટે એ મૂરતિ દ્વારે કરી રે, જાશે બહુ જીવ ભવ તરી રે ।
તેહ સારુ કર્યું છે મહારાજે રે, અમૃતપદ પમાડવા કાજે રે ॥૨૦॥
ઇતિ શ્રી સહજાનંદ સ્વામી ચરણકમલ સેવક નિષ્કુળાનંદ મુનિ વિરચિતે પુરુષોત્તમપ્રકાશ મધ્યે ષટ્ત્રિંશઃ પ્રકારઃ ॥૩૬॥
Purushottam Prakash
Prakar 36
Dohā
Vali Shri Hari ke’ sahu sāmbhalo, bahu bahu banāvyā mandira.
Aneka jiva uddhāravā, karyu kāma anāma achira..1
Then, Maharaj said listen carefully all; we have made many mandirs. To liberate an infinite number of jivas, we have accomplished this superior task in a short time... 1
Sundara mandira sārā thayā, sthāpi muratiyo manohara.
Pana Madanamohana mārā manamā, ati sārā lāge chhe sundara..2
Beautiful and great mandirs have been built; captivating murtis have been installed. But in my mind, Madanmohan looks extremely attractive... 2
Nāno desha nirasa ati, dehābhimānine dukharupa.
Tiyā tyāgi hoya te take, bijāne sankatarupa..3
A small district that is without any flavor is a source of misery for those who are attached to their body. Only those who are detached from the world will survive here; to others it is full of misery... 3
Māte māre e mandira para, ghanu ghanu rahe chhe heta.
Dhanya dhanya eha santane, je iyā rahe kari prita..4
Therefore, I have an abundance of love for this mandir. Praise to the sadhus who lovingly stay here... 4
Chopāi
Māre vachane je iyā rahe chhe re, sukha dukha sharire sahe chhe re.
Eka mane karavāne rāji re, nathi rākhi sharira shu sāji re..5
Those who stay here by my command and overcome any happiness and unhappiness; with the sole purpose to make me happy, they disregard any love for their body... 5
Eha santa bijā santa jeha re, barobara mānu kema teha re.
Hoya barobara behu jyāre re, tyāre tama ghanu ghera māre re..6
How can these sadhus be compared with the other (worldly) sadhus? If both types of sadhus were the same, then a great injustice would be brought to me... 6
Pana ema jānasho mā koya re, jeha tyāga vā’lo mane noya re.
Māte se’je se’je tapa thāya re, evu chhe jo e mandira māya re..7
But no one should understand the following - that detachment is not highly dear to me. Therefore, penance can easily be practiced in this mandir... 7
Eha santane jamādashe jeha re, motā sukhane pāmashe teha re.
Bijā jaktanā jamāde krodya re, toye āve nahi eni jodya re..8
Those who feed these sadhus will attain a great amount of happiness. If one was to feed a million people of the world, it is still not equivalent to feeding these sadhus... 8
Ene puji odhāre ambara re, vali pāye lāge jodi kara re.
Te to jana jāye brahmamo’la re, satya mānajo chhe māro kola re..9
Those who perform the puja of these sadhus and give them clothes and also bow down with folded hands.. Those devotees will go to Akshardham; this is completely true and this is my promise... 9
Jeha jana mārā rājipāmā re, rahe hātha jodi ubhā sāmā re.
Ethi santa bijā kona sārā re, evā santa lāge mane pyārā re..10
The sadhus that have achieved my happiness are sadhus that stay in front of me with folded
hands. Which other sadhus are greater than these sadhus? I love these sadhus dearly... 10
Dehābhimāni to dithā na game re, je koi bhaktithi bhāgatā bhame re.
Ema Shrimukhe kahe vali vali re, satya lakhyu jānajo sāmbhali re..11
I do not even like looking at those who have affection for their body and those who run away from devotion. Maharaj said this over and over and I heard this and wrote this truth... 11
Jevo santano karyo satakāra re, tevo muratimā chhe chamatkāra re.
Jeha dinathi bethi e murati re, teha dinathi thayu sukha ati re..12
Just as there is power in these sadhus, there is power in the murtis. From the day this murti was installed, from that day on, great happiness ensued... 12
She’ramā pana thayo samāsa re, deshi pradeshi vasyā kari vāsa re.
Jiyā hatā vānsadānā ghara re, tiyā thai haveliyo sundara re..13
This was a great benefit even in the streets, where people from this town and others towns stayed.
Where there were house made from bamboo sticks, bigger houses were built here... 13
Te to Madanamohana pratāpa re, sahu sukhiyā thayā chhe āpa re.
Te to jāne chhe potānā jana re, bijāne to manāya nahi mana re..14
This was through the power of Madanmohan; everyone has become happy. His own devotees understand his importance; others would not able to accept it in their mind... 14
Pana jāne ajāne je jana re, karashe Madanamohananā darshana re.
Te to ā loka paraloka māi re, motā sukhane pāme sadāya re..15
But whoever knowingly or unknowingly does darshan of Madanmohan will attain immense happiness here and in the life hereafter... 15
Jāne ajāne leshe je nāma re, te to jana chhe puranakāma re.
Bhāva sahita karashe bhajana re, tenu brahmamo’le chhe sadana re..16
Those who knowingly or unknowingly say his name are fully complete. Those who perform devotion with love has Akshardham as their home... 16
Teha sāru chhe Dholere dhāma re, bahu jivanu karavā kāma re.
Deshi pradeshi āvi tyā bahu re, kare Harinā darshana sahu re..17
That is the reason of Dholera mandir - to fulfil the mission of many jivas. Many people from far and wide come here and all of them attain darshan of the Lord here... 17
Purva pashchima uttara dakshina re, āve tyāthi tanāi tatakshana re.
So so jojanathi āve jana re, kare Madanamohanana darshana re..18
People from the North, East, South and West all come from here quickly. Devotees come from thousands of miles away come and attain darshan of Madanmohan... 18
Te to avichala dhāmamā āpe re, jāshe pragata prabhu pratāpe re.
Temā sanshaya karasho mā koya re, Hari dhāre te shu na hoya re..19
They will reach the eternal Akshardham through the power of Maharaj. No one should cast a doubt on this; what cannot be done if Maharaj wishes it? ... 19
Māte e murati dvāre kari re, jāshe bahu jiva bhava tari re.
Teha sāru karyu chhe Mahārāj re, amrutapada pamādavā kāje re..20
Therefore, through this murti, many jivas will be liberated. This is the sole reason Maharaj built this mandir - to make Akshardham accessible... 20
Iti Shri Sahajānanda Swami charana kamal sevaka Nishkulananda Muni virachite Purushottama-Prakāsha madhye shattrashah prakārah..36
