પુરુષોત્તમ પ્રકાશ
પ્રકારઃ ૨૦
દોહા
અશન વસન ભૂષન, વાહન વાસન જેહ ।
પુરુષોત્તમને સ્પર્શતાં, થયાં શુદ્ધ સહુ એ તેહ ॥૧॥
માયિક તે અમાયિક થયાં, થયાં ગુણમય ગુણાતીત ।
સ્પર્શતાં પરબ્રહ્મને, સહુ થયાં પરમ પુનીત1 ॥૨॥
એવી રીત્યે અવિનાશીયે, કર્યો અનેક જીવનો ઉદ્ધાર ।
પરમ ધામે પોં’ચાડિયા, અલબેલે આ વાર ॥૩॥
દરશ સ્પર્શ દયાળ દઈ, કર્યું કોટિ કોટિનું કલ્યાણ ।
તેમ પરમ પરસાદી થકી, પમાડ્યા પદ નિર્વાણ2 ॥૪॥
ચોપાઈ
દીધા પરસાદીના બહુ થાળ રે, દયા કરીને દીનદયાળ રે ।
ભોજન બહુ ભાત્ય ભાત્યનાં રે, આપ્યાં જેને જૂજવી જાત્યનાં રે ॥૫॥
મૂકી માથે નાથ હાથ દિયે રે, જન મગન મન કરી લિયે રે ।
વળી આપે મુખમાંહી પાક રે, સુંદર ભોજન ને વળી શાક રે ॥૬॥
જે જે જન પ્રસાદી એ પામ્યા રે, તે તો સર્વે સંતાપને વામ્યા3 રે ।
થયા નિર્ભય ભય બેઠા ટાળી રે, પામ્યા બ્રહ્મમોહોલ ભાગ્યશાળી રે ॥૭॥
વળી પય4 પાણી પીધેલ રે, તેહ જે જનને દીધેલ રે ।
તેહ જન જાશે બ્રહ્મમો’લ રે, તિયાં પામશે સુખ અતોલ રે ॥૮॥
દહીં મહી દૂધ ને જે ઘૃત5 રે, આપ્યાં પોતાનાં જમેલ તર્ત રે ।
જે જે જમેલ પ્રસાદી આલી રે, લાગી જમતાં પોતાને જે વા’લી રે ॥૯॥
તે પ્રસાદીને પરતાપે રે, જાશે અક્ષરે જમતલ6 આપે રે ।
વળી ફળ મૂળ દળ7 દીધાં રે, જે જે જને હાથોહાથ લીધાં રે ॥૧૦॥
ગોળ ખાંડ સાકર શેલડી રે, જમેલ નાથની જેહને જડી રે ।
ચણેચી ને વળી ચોળાફળી રે, મેથી મૂળા ને મોગરી વળી રે ॥૧૧॥
જે જે વસ્તુ પોતાની જમેલ રે, અર્ધી જમીને અરધી આપેલ રે ।
એવી પોતાની છે પરસાદી રે, અનેક રીતની જે એહ આદિ રે ॥૧૨॥
જે જે પામિયા છે એહ જન રે, તે તો પો’ત્યા છે બ્રહ્મસદન રે ।
ચણા ચણોલી મગ પરદેશી રે, રૂડાં શિંગોડાં જમ્યા જ્યાં બેસી રે ॥૧૩॥
પાક ઘઉં ચણા બાજરીનો રે, ગળી ગુંદલી વળી મકાઈનો રે ।
પોતે જમી આપી જે જીવને રે, તેહ લીધી હેતે કરી જને રે ॥૧૪॥
તેનાં ભાગ્ય નથી કે’વાં લાગ્ય રે, થઈ બ્રહ્મમો’લમાંઈ જાગ્ય રે ।
વળી હરિ જમેલ મુખવાસ રે, આપ્યો નાથે જાણી નિજદાસ રે ॥૧૫॥
તે મુખવાસની વાત શી કહું રે, જે પામી સુખ પામિયા સહુ રે ।
એમ બહુ રીતના મુખવાસ રે, પામી પામિયા બ્રહ્મમો’લે વાસ રે ॥૧૬॥
પ્રીતે પોતાની પ્રસાદી દઈ રે, જગે જીવ ઉદ્ધરિયા કંઈ રે ।
દરશ સ્પરશ ને પ્રસાદી રે, જે જે જન પામ્યા રાયજાદી રે ॥૧૭॥
તે તો થયા અક્ષરના વાસી રે, એમ ઉદ્ધાર્યા આવી અવિનાશી રે ।
વે’તી કીધી છે અક્ષરવાટ રે, જાવા જીવ સહુને એ માટ રે ॥૧૮॥
એમ અનેકને જો ઉદ્ધાર્યા રે, આપ પ્રતાપે પાર ઉતાર્યા રે ।
છોટા મોટાને થઈ છે છૂટી રે, સૌને મળે છે પ્રાપતિ મોટી રે ॥૧૯॥
એમાં કૃપાનું કામ ન રહ્યું રે, સૌને એ ધામ સુગમ થયું રે ।
મેલ્યા મોક્ષના છોડી વાવટા8 રે, તાર્યા જગના જીવ સામટા રે ॥૨૦॥
ઇતિ શ્રી સહજાનંદ સ્વામી ચરણકમલ સેવક નિષ્કુળાનંદ મુનિ વિરચિતે પુરુષોત્તમપ્રકાશ મધ્યે વિંશતિતમઃ પ્રકારઃ ॥૨૦॥
Purushottam Prakash
Prakar - 20
Dohā
Ashana vasana bhushana, vāhana vāsana jeha.
Purushottamane sparshatā, thayā shuddha sahu e teha... 1
Food, clothes and ornaments; vehicles, utensils and other such items; from Maharaj’s touch, they have"meaning_en"class="calibre3"> become pure and holy... 1
Māyika te amāyika thayā, thayā gunamaya gunātita.
Sparshatā parabrahmane, sahu thayā parama punita... 2
Māyik items became amāyik; that which were characterized by the three gunas became gunātit (transcended the three gunas). By touching Maharaj, all of these items have become utmost holy... 2
Evi ritye avināshiye, karyo aneka jivano udhdhāra.
Parama dhāme po’chādiyā, alabele ā vāra... 3
In this way, Maharaj liberated countless jivas. He sent them to his supreme Akshardham this time around... 3
Darasha sparsha dayāla dai, karyu koti kotinu kalyāna.
Tema parama parasādi thaki, pamādyā pada nirvāna... 4
Maharaj gave his touch and darshan and liberated millions of jivas like this. Similarly, by giving prasādi, he gave them a supreme state... 4
Chopāi
Didhā parasādinā bahu thāla re, dayā karine dinadayāla re.
Bhojana bahu bhātya bhātyanā re, āpyā jene jujavi jātyanā re... 5
With compassion, Maharaj gave a lot of prasād from his dish. Moreoever, he gave many types of foods... 5
Muki māthe nātha hātha diye re, jana magana mana kari liye re.
Vali āpe mukhamāhi pāka re, sundara bhojana ne vali shāka re... 6
Maharaj put his hands on the devotee’s head and gave prasādi; leaving the devotees extremely ecstatic. He fed some directly in their mouth tasteful foods and shāks... 6
Je je jana prasādi e pāmyā re, te to sarve santāpane vāmyā re.
Thayā nirbhaya bhaya bethā tāri re, pāmyā brahmamohola bhāgyashāri re... 7
Whoever received prasādi had all of their miseries were removed. They became fearless and were saved from the ocean of misery and attained Akshardham... 7
Vali paya pāni pidhela re, teha je janane didhela re.
Teha jana jāshe brahmamo’la re, tiyā pāmashe sukha atola re... 8
Moreover, milk or water that Maharaj drank and gave as prasād; those will go to Akshardham and attain incomparable happiness there... 8
Dahi mahi dudha ne je ghruta re, āpyā potānā jamela tarta re.
Je je jamela prasādi āli re, lāgi jamatā potāne je vāhli re... 9
Maharaj gave as prasād yoghurt, milk, or ghee immediately after eating it. Whatever he ate, he gave away as prasād if he liked it... 9
Te prasādine paratāpe re, jāshe akshare jamatala āpe re.
Vali fala mula dala didhā re, je je jane hāthohātha lidhā re... 10
With the power of that prasād, those who receive it will attain Akshardham. Maharaj gave fruits, plants and leaves; devotees received them directly in their hand... 10
Gola khānda sākara sheladi re, jamela nāthani jehane jadi re.
Chanechi ne vali cholāfali re, methi mulā ne mogari vali re... 11
Jaggery, sugar and sugarcane – whatever they acquired that was eaten by Maharaj; chanechi, cholāfali, methi (fenugreek), mulā (white raddihses), and mogri... 11
Je je vastu potāni jamela re, aradhi jamine aradhi āpela re.
Evi potāni je parasādi re, aneka ritani je eha ādi re... 12
Whichever items he ate – whether he ate half of it and gave away half of it; such was his various types of prasādi... 12
Je je pāmiyā chhe eha jana re, te to po’tyā chhe brahmasadana re.
Chanā chanoli maga paradeshi re, rudā singhodā jamyā jyā besi re... 13
Whoever has received his prasād reached Akshardham. Chanā (chickpeas), mung beans, various foreign grams, and shingodā (water chestnut) that Maharaj sat and ate... 13
Poka ghau chanā bājarino re, gali gundali vali makāino re.
Pote jami āpi je jivane re, teha lidhi hete kari jane re... 14
Grains, wheat, chanā, millets, gali, gundāli and corn; Maharaj ate some of this and gave the rest away; the devotees received this lovingly... 14
Tenā bhāgya nathi ke’vā lāgya re, thai brahmamo’la māi jāgya re.
Vali hari jamela mukhavāsa re, āpyo nāthe jāni nijadāsa re... 15
The fortune of those who receive Maharaj’s prasād cannot be told; they have secure a place in Akshardham. Maharaj gave to his devotees the mukhvās he ate... 15
Te mukhavāsani vāta shi kahu re, je pāmi sukha pāmiyā sahu re.
Ema bahu ritanā mukhavāsa re, pāmi pāmiyā brahmamo’le vāsa re... 16
What can I say about that mukhvās; whoever received it experienced great joy. Whoever received the various types of mukhvās attained Akshardham... 16
Prite potāni prasādi dai re, jage jiva uddhariyā kai re.
Darasha sparasha ne prasādi re, je je jana pāmyā rāyajādi re... 17
He lovingly distributed his prasād and liberated many jivas. Whoever attained the darshan, touch or prasād of Maharaj attained the greatest state... 17
Te to thayā aksharanā vāsi re, ema uddhāriyā āvi avināshi re.
Ve’ti kidhi chhe aksharavāta re, jāvā jiva sahune e māta re... 18
They have become residents of Akshardham; in this way, Maharaj liberated many jivas by coming on the earth. He opened the road to Akshardham for the jivas… 18
Ema anekane jo uddhāryā re, āpa pratāpe pāra utāryā re.
Chhotā motāne thai chhe chhuti re, saune male chhe prāpati moti re... 19
In this way, he liberated countless using his immense power. It was available for the young to the old; everyone attains the same great achievement... 19
Emā krupānu kāma na rahyu re, saune e dhāma sugama thayu re.
Melyā mokshanā chhodi vāvatā re, tāryā jaganā jiva sāmatā re... 20
It was not necessary to receive Maharaj’s blessing (to be liberated); he made it so easy (that it was available for everyone). The flags of victory were set to fly; many jivas of this world have been uplifted... 20
Iti Shri Sahajānanda Swami charana-kamala sevaka Nishkulananda Muni virachite Purushottama-Prakāsha madhye vashatitamah prakārah... 20
