પુરુષોત્તમ પ્રકાશ
પ્રકારઃ ૨૬
દોહા
ચલ ઉત્સવ ચડોતરે, વરતાલે વારમવાર ।
ઠીક પોતે ઠરાવિયા, જગ તારવા જીવ અપાર ॥૧॥
રામનૌમી એકાદશી, પ્રબોધની જે પાવન ।
આવે અગણિત એ સમે, સહુ જન કરે દરશન ॥૨॥
સંત અનંત સૌ મળે, વળી ભેળા હોય ભગવંત ।
તેનાં દરશન કરતાં, પામે પરમ પદ અનંત ॥૩॥
વળી મનોહર મૂર્તિયો, મંદિરમાં સુંદર સાર ।
જે નિરખે નયણાં ભરી, તે પામી જાય ભવપાર ॥૪॥
ચોપાઈ
ધન્ય ધન્ય ધામ વરતાલ રે, સારો આવ્યો છે સર્વે તાલ1 રે ।
જેમ મંદિર સારું સુંદર રે, તેમ મૂર્તિયો મનહર રે ॥૫॥
નીર્ખી જન મગન થાયરે, હર્ખી હર્ખી હરિગુણ ગાય રે ।
જળ અમળ2 નાયે ગોમતી રે, જિયાં નાહ્યા પોતે જગપતિ રે ॥૬॥
કરે ઓટા દેરીનાં દર્શન રે, લિયે છાપ3 તે થાય પાવન રે ।
અતિ અમૂલ્ય આંબલા છાય રે, બેઠા હરિ કરી જ્યાં સભાય રે ॥૭॥
સુંદર સારું શોભે છે તળાવ રે, જિયાં જોયા મનોહર માવ રે ।
તીયાં આંબલી એક રૂપાળી રે, બેઠા સંતપતિ પાટ ઢાળી રે ॥૮॥
આંબા ઉભે4 શોભે છે અતોલે રે, જિયાં હરિ બેઠા હિંડોલે રે ।
પ્રેમે પે’ર્યાંતાં સોનેરી પટ રે, વળી માથે ધર્યો’તો મુગટ રે ॥૯॥
એવી જુવે છે જે સર્વે જાગ્ય રે, તેનાં કહ્યાં ન જાયે ભાગ્ય રે ।
ધન્ય કૂપ અનુપ એ બેહુ રે, નાહ્યા નાથ સાથે સંત સહુ રે ॥૧૦॥
ધન્ય ભૂમિકા ભાગ્ય અમિત રે, થઈ હરિચરણે અંકિત5 રે ।
ધન્ય ધન્ય એ શે’રી બજાર રે, જિયાં હરિ ફર્યા બહુવાર રે ॥૧૧॥
ધન્ય ઘર ઓસરી આંગણાં રે, જિયાં પગલાં થયાં પ્રભુ તણાં રે ।
ધન્ય રાણ્ય વાડી ધર્મશાળા રે, જિયાં જમ્યા છે સંત સઘળા રે ॥૧૨॥
(લાડુ જલેબી સુતર ફેણી રે, સેવદલ શીરો ને રોટલી ઝીણીરે ।
દુધપાક ને પુરી કંસાર રે, હરિયે હાથે ફેર્યા વારંવાર રે ॥૧॥
સાટા ઘેબર ને માલપુડા રે, રસ દહીં દૂધ મોતિયા રૂડા રે ।
ફર્યા પંગતમાં પંચ વાર રે, જમ્યા સંત થયો જે જે કાર રે ॥૨॥)
એહ આદિ બીજાં બહુ સ્થાન રે, જિયાં જમ્યા રમ્યા ભગવાન રે ।
જુવે સર્વે સ્થળ એ સંભારી રે, એક એકથી કલ્યાણકારી રે ॥૧૩॥
ભારે ભાગ્ય છે એ ભૂમિતણાં રે, રમ્યા રાજ રાખી નહિ મણા રે ।
જે જે જન જાયગા એ જોશે રે, તે તો અતિ મોટી ખોટ ખોશે રે ॥૧૪॥
લેશે અલભ્ય લાભ અપાર રે, તે તો નિશ્ચે જાણો નિર્ધાર રે ।
બ્રહ્મમો’લ જાવાને નિસરણી રે, એવી ઘનશ્યામે કરી ઘણી રે ॥૧૫॥
બહુ પેરે ઉઘાડ્યાં છે બાર રે, અક્ષરધામે જાવા આ વાર રે ।
બહુ રીત કરી બહુનામી રે, આપ્યાં સુખ રાખી નથી ખામી રે ॥૧૬॥
જે અર્થે અક્ષરથી આવ્યા રે, સંગે મુગત સરવે લાવ્યા રે ।
તતપર છે તેહ કરવા રે, કર્યું એ ધામ બહુ જન તરવા રે ॥૧૭॥
કૈંક કરશે દર્શન આવી રે, કૈંક પૂજશે પૂજા લાવી રે ।
કૈંક જોડશે આવીને હાથ રે, તે તો થઈ ચૂક્યા છે સનાથ રે ॥૧૮॥
બેઠા માથેથી મટાડી બીક રે, ઠરી બેસશે ધામમાં ઠીક રે ।
અવશ્ય કરવાનું હતું તે થયું રે, પામ્યા ધામ કામ સરી ગયું રે ॥૧૯॥
તે તો પુરુષોત્તમ પ્રતાપે રે, બહુ ઉદ્ધારિયા જન આપે રે ।
હરિ ધારે તે શું શું ન થાય રે, તેનું આશ્ચર્ય ન માનો કાંય રે ॥૨૦॥
ઇતિ શ્રી સહજાનંદ સ્વામી ચરણકમલ સેવક નિષ્કુળાનંદ મુનિ વિરચિતે પુરુષોત્તમપ્રકાશ મધ્યે ષડ્વિંશઃ પ્રકારઃ ॥૨૬॥
Purushottam Prakash
Prakar - 26
Dohā
Chāl utsava chadotare, varatāle vāramavāra.
Thika pote tharāviyā, jaga tārāvā jiva apāra .. 1
Utsavs take place in Charotar, and frequently in Vartal too. Maharaj himself agrees to them to liberate the jivas of this earth... 1
Ramnavami Ekadashi, Prabodhani je pāvana.
Āve aganita e same, sahu jan kare darashan .. 2
The days of Ramnavmi and Ekadashi, as well the holy day of Prabhodhani. Countless people come on those days for darshan... 2
Santa ananta sau male, vali bhelā hoya bhagavanta.
Tenā darashana karatā, pāme parama pada ananta ..3
Countless sadhus meet together too, and Maharaj is with them. From attaining their darshan, they attain Akshardham... 3
Vali manohara murtiyo, mandiramā sundara sāra.
Je nirakhe nayanā bhari, te pāmi jāya bhavapāra .. 4
The murtis in the beautiful mandirs are captivating to the mind; whoever fills their eyes with their darshan overcome this worldly life... 4
Chopāi
Dhanya dhanya dhāma Vartala re, sāro āvyo chhe sarve tāla re.
Jema mandira sāru sundara re, tema murtiyo manahara re.. 5
Blessed is Vartal where everything is beautifully arranged. Just as the mandir is magnificent; the murtis are just as captivating... 5
Nirkhi jana magana thāya re, harkhi harkhi hariguna gāya re.
Jala amala nāye gomati re, jiyā nāhya pote jagapati re..6
By seeing Vartal, everyone becomes joyful and sing in praise of God.Everyone takes a bath in the holy Gomti River, where Maharaj has bathed as well... 6
Kare otā derinā darshana re, liye chhāpa te thāya pāvana re.
Ati amulya āmbalā chhāya re, bethā hari kari jyā sabhāya re..7
Whoever does darshan of the verandah (oto) and the shrine (deri) and gets stamped (chhāp) here, they become holy. Sitting under the shade of valuable tamarind trees, where Maharaj held assemblies... 7
Sundara sāru shobhe chhe talāva re, jiya joyā manohara māva re.
Tiya āmbali eka rupāli re, bethā santapati pāta dāli re..8
There is a beautiful and attractive lake, where Maharaj was seen. There is a wonderful tamarind tree there, where Maharat sat on a wooden throne... 8
Āmba ubhe shobhe chhe atole re, jiyā hari bethā hindole re.
Preme pe’ryatā soneri pata re, vari māthe dharyo’to mugata re..9
There are countless mango trees here, where Maharaj sat here on a swing (hindolo). He lovingly wore clothes of golden threads; and had worn a crown (mugat) on his head... 9
Evi juve chhe je sarve jāgya re, tena kahyā na jāye bhāgya re.
Dhanya kupa anupa e bahu re, nāhya nātha sāthe santa sahu re..10
Whoever sees these places are fortunate. How fortunate are the well, where Maharaj and his sadhus bathed... 10
Dhanya bhumikā bhāgya amita re, thai Haricharan ankita re.
Dhanya dhanya e she’ri bajāra re, jiyā hari fārya bahuvāra re..11
Praise to this earth, whose luck is immeasurable and has become consecrated by Maharaj’s feet. Praise to the town and markets where Maharaj walked through numerous times... 11
Dhany ghara osari ānganā re, jiya pagalā thayā prabhu tanā re.
Dhanya rānya vādi dharmashāla re, jiyā jamyā santa sagharā re..12
Praise to the courtyards and verandas (osari), where the feet of Maharaj walked on. Praise to the desert, gardens and dharma-shālās; where all sadhus ate together... 12
Ladoo jalebi sutarafe re, sevadala shiro ne rotali jhini re.
Dudhapāke ne puri kansāra re, hariye hāthe feryā vāramavāra re..1
Food items such as lādoos, jalebi, suterfeni, sevdal, shiro, rotli... dudhpāk, puri, and kansār. Maharaj served these with his hands many times... 1
Sātā ghebara ne mālapudā re, ras dahi dudh motiyā rudā re.
Faryā pangatamā pancha vāra re, jamyā santa thayo je jekār re..2
Sātā, ghebar, mālpudā, ras, dahi, milk, etc. He went around five times to serve the sadhus.
Eha ādi bijā bahu sthān re, jiyā jamyā ramyā bhagawān re.
Juve sarve sthala e sambhāri re, eka ekathi kalyānakāri re.. 13
There were many other places where Maharaj ate and played with the devotees. Whoever sees and remembers these places; each one is great and will liberate one.
Bhāre bhāgya chhe a bhumitanā re, ramyā rāja rākhi nahi manā re.
Je je jana jāyagā e joshe re, te to ati moti khota khoshe re..14
This earth is extremely fortunate, where Maharaj played without any reserve. Whoever sees these places will be removed from all their deficiencies... 14
Leshe alabhya lābha apāra re, te to nishche jāno nirdhāra re.
Brahmamo’la jāvāne nisarani re, evi Ghanashayāme kari ghani re..15
One should know convincingly that those who take this invaluable opportunity; all of these are a ladder to go to Akshardham. Maharaj created many of these... 15
Bahu pere ughādyā chhe bāra re, Akshardhāme jāvā ā vāra re.
Bahu rita kari bahunami re, āpyā sukha rākhi nathi khāmi re..16
He has opened the doors in many ways to go Akshardham this time. Maharaj found many methods and gave happiness without leaving any faults behind. ... 16
Je arthe aksharathi āvya re, sange mukta sarave lāvya re.
Tatapara chhe teha karavā re, karyu e dhāma bahu jan taravā re..17
The reason He came from Akshardham and the reason he brought his muktas with him; he is rapidly fulfilling that reason, and he has built this temple to liberate jivas... 17
Kaika karashe darshan āvi re, kaika pujashe pujā lāvi re.
Kaika jodashe āvine hātha re, te to thai chukyā chhe sanātha re..18
Some will come and do darshan here; some will perform puja with the items they brought with them.
Some will come here fold their hands; they all have attained Akshardham... 18
Bethā māthethi matādi bika re, thari besashe dhāmamā thika re.
Avashya karavānu hatu te thayu re, pāmyā dhāma kāma sari gayu re..19
They sit peacefully without any fear, and they will sit in Akshardham. What needed to be done is certainly done; the jivas attained Akshardham which fulfilled Maharaj’s task... 19
Te to Purushottamma pratāpe re, bahu uddhāriya jan āpe re.
Hari dhāre te shu shu na thāye re, tenu āscharya na māno kaya re..20
This is all because of Maharaj’s powers. He has liberated countless jivas. What cannot be done by Maharaj if he so desires? No one should be surprised about this... 20
Iti Shri Sahajānand Swami charan kamala sevaka Nishkulanand Muni virachite Purushottamaprakāsha madhye sharavinshah prakārah..26
