સ્નેહગીતા

કડવું ૩૮

ઉદ્ધવ ઉચ્ચરિયા કરી અતિ વિનતિજી, માતાજી મારી છે જો થોડી મતિજી ।

મૂઢ નવ જાણે ગૂઢ તમારી ગતિજી, આપો મને આજ્ઞા જાઉં હવે જુવતિજી ॥૧॥

જાઉં હવે જગદીશ પાસે, એવી આજ્ઞા કરો તમે ।

ત્યારે સુંદરી કહે સારું વીરા, સુખે પધારો રાજી અમે ॥૨॥

પછી ભવન ભવન ગઈ ભામીની, લાવી ભેટ ભૂધર અરથે ।

મહી માખણ દૂધ ઘૃત ગાડવા,1 વળી લાવીને બાંધ્યા રથે ॥૩॥

કોઈક કુરમલડો2 લાવી, કોઈક તલ બાજરી તલ સાંકળી ।

કોઈક ધોતી પોતી3 પીતાંબર, કોઈ લાવી કાળી કાંબળી ॥૪॥

ભર્યો રથ લઈ ભેટશું, લાવી વસ્તુ બહુ પ્રકારની ।

અગર ચંદન માળા આપી, ઉદ્ધવ કરજો પૂજા મોરારની ॥૫॥

કોઈક કહે ચરણ હૃદે ધરજો, કોઈ કહે અંગોઅંગ ભેટજો ।

કોઈક કહે હૈયે હાથ ચાંપી, કોઈ કહે ચરણમાં લોટજો4 ॥૬॥

કોઈ કહે જઈ બકી લેજો, કોઈ કહે ગાલ ઝાલી તાણજો ।

કોઈ કહે હાથ જોડી કહેજો, હરિ અમને પોતાનાં જાણજો ॥૭॥

જેને જેવું અંગ હતું, તેણે તે તેવું કા’વિયું ।

હેત છુપાળ્યું નવ છુપે, હૈયાનું તે હોઠે આવિયું ॥૮॥

વળી સહુ મળી પ્રણામ કહ્યા, ઉદ્ધવ કહેજો જઈ કૃષ્ણને ।

દયાનિધિ દયા કરીને, દેજો વહેલાં હરિ દૃષ્ણને ॥૯॥

ઉદ્ધવજી સ્તુતિ કરજો, કર જોડી અમારી વતી ।

નિષ્કુળાનંદના નાથ આગળે, વિધવિધ કરજો વિનતિ ॥૧૦॥ કડવું ॥૩૮॥

કડવું 🏠 home