સ્નેહગીતા
કડવું ૪૪
સ્નેહગીતા જે જન ગાશેજી, સુણતાં સદ્ય આનંદ ઉપજાવશેજી ।
પ્રીતમની પ્રીતની રીત જો જણાવશેજી, સ્નેહી જનને સુધાસમ ભાવશેજી ॥૧॥
જણાવશે રીત પ્રીત કરી, હશે કાસલ1 તે કલાવશે2 ।
પછી સ્નેહીજન સજ્જ થઈને, ચિત્ત હરિચરણ લાવશે ॥૨॥
વળીદેહ ઇંદ્રિય મન પ્રાણની, કોઈ રૂંધવાની રીત કરે ।
તો સર્વે સાધન મેલી મનનાં, પ્રીતે ચિત્ત હરિચરણે ધરે ॥૩॥
અંતઃકરણ ને ઇંદ્રિની વૃત્તિ, લોલુપ3 કિયાં નથી લોભતી ।
પ્રગટ મૂર્તિ વિના વળી, અન્ય સ્થળે પળ નથી થોભતી ॥૪॥
સર્વે વાસના ત્યારે ગળે, જ્યારે મળે મનોહર મૂરતિ ।
સાધન સર્વે થાય પૂરાં, એમ ગાય સત્ય નિત્ય સુરતિ4 ॥૫॥
પ્રભુપદની પ્રીત વિના, વિકાર તે નવ વિસમે5 ।
વ્રેહ વિના વાસના ન બળે, અન્ય ઉપાયે શીદ દેહ દમે ॥૬॥
સ્નેહ સાચો સ્નેહી જનનો, શ્રીકૃષ્ણ સાથે કરજો ।
પ્રીત રીતે જો પંડ પડે, તોયે દિલમાંહિ મા ડરજો ॥૭॥
સ્નેહગીતા ગ્રંથ ગાવા, ઇચ્છા કરી અવિનાશ6 ।
નિષ્કુળાનંદને નિમિત્ત દેઈ, કર્યો ગ્રંથ એહ પ્રકાશ ॥૮॥
એકાદશ પદ ને ચુંવાળીસ કડવે, કહી સ્નેહની કથા કથી ।
પંચ દોયે કમ જે પાંચસે,7 છે ચરણ પુરાં ઓછાં નથી ॥૯॥
સર્વે ચરણે સ્નેહ કથા, વરણવી વિવિધે કરી ।
હરિને મને8 હેતે સાંભળી, કરજો પ્રીત હરિ સાથે ખરી ॥૧૦॥
સંવત અઢાર બોતેરના, વૈશાખ શુદ ચતુરથી ।
હરિજનના હેત અર્થે, સ્નેહગીતા કહી કથી ॥૧૧॥ કડવું ॥૪૪॥