કીર્તન મુક્તાવલી
તૂંને રાત ગંવાઈ સોયકર દિવસ ગંવાયા ખાય
તૂંને રાત ગંવાઈ સોયકર, દિવસ ગંવાયા ખાય;
હીરા જનમ અમોલ થા, કોડી બદલે જાય... ꠶ટેક
સુમિરન લગન લગાઈકે, મુખસે કછુ ના બોલ રે;
બ્હાર કે પટ બંધ કર લે, અંતર કે પટ ખોલ રે... ૧
માલા ફેર કે ગુરુ હુઆ, ગયા ન મનકા મેલ રે;
હાથકા મનકા છોડ દે, મન કા મનકા ફેર રે... ૨
દુઃખમેં સુમિરન સબ કરે, સુખમેં કરે ન કોય;
જો સુખમેં સુમિરન કરે, તો દુઃખ કાહે કો હોય... ૩
કહે કબીર સૂરદાસકી, કૌન સુને ફરિયાદ;
તૂંને રાત ગંવાઈ સોયકર, દિવસ ગંવાયા ખાય... ૪
Tūne rāt gavāī soykar divas gavāyā khāy
Tūne rāt gavāī soykar, divas gavāyā khāy;
Hīrā janam amol thā, koḍī badle jāy...
Sumiran lagan lagāīke, mukhse kachhu nā bol re;
Bahār ke paṭ bandh kar le, antar ke paṭ khol re... 1
Mālā fer ke guru huā, gayā na mankā mel re;
Hāthkā mankā chhoḍ de, man kā mankā fer re... 2
Dukhme sumiran sab kare, sukhme kare na koy;
Jo sukhme sumiran kare, to dukh kāhe ko hoy... 3
Kahe Kabīr Sūrdāskī, kaun sune fariyād;
Tūne rāt gavāī soykar, divas gavāyā khāy... 4
