ભક્તિનિધિ
કડવું - ૧૦
રાગ: ધન્યાશ્રી
ભક્તિ કરવી તે કલ્યાણ કાજજી, તેમાં મર જાઓ કે રહો લોક લાજજી ।
તાન એક ઉરમાં રાજી કરવા મહારાજજી, તેમાં તન મન થાઓ સુખ ત્યાજજી ॥૧॥
રાગ: ઢાળ
તનમન સુખ ત્યાગીને, કરે શુદ્ધભાવે કરી ભગતિ ।
સમ વિષમમાં સરખી રહે, માન અપમાને એક મતિ ॥૨॥
પ્રસંશા સુણી નવ પોરસે,1 નિંદા સુણીને નવ મૂંઝાય ।
ઉભય2 ભાતનો અંતરે, હર્ષ શોક ન થાયે કાંય ॥૩॥
જેમ નટ ચડે વળી વાંસડે, જોવા મળે સઘળું ગામ ।
પણ નટ ન જુવે કોઈને, જો જુવે તો બગડે કામ ॥૪॥
તેમ ભક્તિ કરતાં ભક્તને, નવ જોવા દોષ અદોષ ।
ગુણ અવગુણ કેના ગોતતાં, અતિ થાય અપશોષ ॥૫॥
વળી આ લોકની જે આબરુ, રહો કે જાઓ જરૂર ।
ભક્તિ ન મૂકવી ભગવાનની, તે ભક્ત જાણો ભરપુર3 ॥૬॥
જેને રીઝવવા છે રાજને, નથી રીઝવવા વળી લોક ।
જોઈ જય પરાજય જક્તમાં, શીદ કરે ઉર કોઈ શોક ॥૭॥
ભક્તિ કરતાં કેને ભાવે ન ભાવે, આવે કોઈને ગુણ અવગુણ ।
જેની નજર પો’તી છે પરાથી પર,4 તેને અધિક ન્યૂન કહો કુણ ॥૮॥
જેને આવડ્યું જળ તરવું, તેને ઊંડું છીછરું છે નહિ ।
મીન પંખીને મારગમાં, કહો આડ્ય આવે કહિ ॥૯॥
ખેચર5 ને ભૂચરની,6 જાણવી જૂજવી ગતી ।
નિષ્કુળાનંદ કે’ નોખું રહી, ભજાવી લેવી ભગતી ॥૧૦॥