ભક્તિનિધિ
કડવું – ૨૪
રાગ: ધન્યાશ્રી
એની સેવા કરવી શ્રદ્ધાયજી, તેહમાં કસર ન રાખવી કાંયજી ।
મોટો લાભ માની મનમાંયજી, તક પર તત્પર રે’વું સદાયજી ॥૧॥
રાગ: ઢાળ
તત્પર રે’વું તક ઉપરે, પ્રમાદપણાને1 પરહરી ।
આવ્યો અવસર ઓળખી, કારજ આપણું લેવું કરી ॥૨॥
અવસરે અર્થ સરે સઘળો, વણ અવસરે વણસે વાત ।
માટે સમો સાચવી, હરિને કરવા રળિયાત ॥૩॥
જેમ લોહ2 લુહાર લૈ કરી, ઓરે3 છે અગનિ માંઈ ।
પણ ટેવ4 ન રાખે જો તા તણી,5 તો કામ ન સરે કાંઈ ॥૪॥
એમ પામી પ્રભુ પ્રગટને, સમા પર રે’વું સાવધાન ।
જોઈ મરજી મહારાજની, ભલી ભક્તિ કરવી નિદાન ॥૫॥
જેમ તડિત તેજે6 મોતી પરોવવું, તે પ્રમાદી કેમ પરોવી શકે ।
પરોવે કોઈ હોય પ્રવીણ પૂરા, તેહ તર્ત તૈયાર રહે તકે ॥૬॥
એમ અલ્પ આયુષ્ય આપણી, તેમાં પ્રગટ પ્રભુ પ્રસન્ન કરો ।
જાયે પલ પાછી જડે નહિ, થાય એ વાતનો બહુ ખરખરો ॥૭॥
જે ખેડુ કોઈ ખેતરમાં, વણ તકે વાવવા જાય ।
તે ઘેરે ન લાવે ભરી ગાડલાં, મર કરે કોટિ ઉપાય ॥૮॥
તેમ પ્રગટ પ્રમાણ પ્રભુને મૂકી, ચૂકી સમો થાય સાવધાન ।
તે જાણે કમાણી કરશું, પણ સામું થયું જ્યાન ॥૯॥
એહ મર્મ વિચારી માનવી, જાણી લેવી વાત જરૂર ।
નિષ્કુળાનંદ નિશ્ચે કહે, રહિયે હરિ હોય ત્યાં હજૂર ॥૧૦॥