ભક્તિનિધિ
કડવું – ૨૩
રાગ: ધન્યાશ્રી
નિરધાર ન થાય અપાર છે એવાજી, કહો કોણ જાય પાર તેનો લેવાજી ।
નથી કોઈ એવી ઉપમા એને દેવાજી, જેહ નાવે કહ્યામાં તો કહિયે એને કેવાજી ॥૧॥
રાગ: ઢાળ
કહેવાય નહિ કોઈ સરખા, એવા મનુષ્યાકાર મહારાજ ।
એને મળતે સહુને મળ્યા, એને સેવ્યે સર્યાં સહુ કાજ ॥૨॥
એને નીરખ્યે સહુ નીરખ્યા, એને પૂજ્યે પૂજ્યા સહુ દેવ ।
એને જમાડ્યે સહુ જમ્યા, થઈ સૌની એને સેવ્યે સેવ ॥૩॥
એના થયે થયાં કામ સરવે, એને ભજ્યે ભજી ગઈ વાત ।
એનાં દરશ સ્પર્શે કરી, સર્વે કાજ સર્યાં સાક્ષાત ॥૪॥
સહુની પાર સહુને સરે,1 નર અમરને અગમ અતિ ।
એવી મૂર્તિ જેને મળી, તેને થઈ છે પૂરણ પ્રાપતિ ॥૫॥
સર્વે કાર્ય તેનું સરિયું,2 રહ્યું નહિ અધુરું એક ।
તે પ્રગટ મૂર્તિ પ્રસંગે, વળી3 જાય વડો વિશેક4 ॥૬॥
પ્રગટ પ્રસન્ન પ્રગટ દર્શન, પ્રગટ કે’વું સુણવું વળી ।
અતિ મોટી એહ વારતા, વણ મળ્યાની માનો મળી ॥૭॥
એહ વાત આવી હાથ જેને, તેને કમી5 કહો કાંઈ રઈ ।
પારસ ચિંતામણિ પામતાં, સર્વે વાતની સંકોચ6 ગઈ ॥૮॥
પામ્યા પરમપદ પ્રાપતિ, અતિ અણતોળી અમાપ ।
તે કે’વાય નહિ સુખ મુખથી, વળી થાય નહિ કેણે થાપ7 ॥૯॥
અખંડ આનંદ અતિ ઘણો, તે તો પ્રગટ મળે પમાય છે ।
નિષ્કુળાનંદ નિશ્ચે કહે, એહ સમ અવર8 કોણ થાય છે ॥૧૦॥