ભક્તિનિધિ
કડવું - ૧૧
રાગ: ધન્યાશ્રી
સાચી ભક્તિ કરતાં કો’ કેને ભાવ્યુંજી,1 ખરી ભક્તિમાંહિ સહુએ ખોટું ઠેરાવ્યુંજી ।
અણસમઝુંને એમ સમઝ્યામાં આવ્યુંજી, વણ અર્થે ભક્તિશું વેર વસાવ્યુંજી ॥૧॥
રાગ: ઢાળ
વેર વસાવ્યું વણ સમઝે, સાચી ભક્તિ કરતલ સાથ ।
શોધી જુવો સરવાળે સહુને, મળી વળી સઈ મીરાંથ2 ॥૨॥
પ્રહ્લાદ ભક્ત જાણી પ્રભુના, હિરણ્યકશિપુએ કર્યા હેરાણ ।
તેહ પાપે કરી તેહના, ગયા પંડમાંથી પ્રાણ ॥૩॥
વસુદેવ વળી દેવકીને, જાણ્યાં જગદીશનાં જરૂર ।
તેને કષ્ટ કંસે આપિયું , મૂવો પાપિયો આપે અસુર ॥૪॥
પંચાલી3 ભક્ત પરબ્રહ્મનાં, જાણી દુઃખ દીધું દુઃશાસન ।
તાણ્યાં અંબર એ પાપમાં, થયું કુળ નિર્મૂળ નિકંદન4 ॥૫॥
પાંડવ ભક્ત પરમેશ્વરના, તેને દીધું દુર્યોધને દુઃખ ।
તે પાપે રાજ્ય ગયું વળી, થયું મોત રહ્યું નહિ સુખ ॥૬॥
સીતાજી ભક્ત શ્રીરામજીનાં, તેને રાવણે પાડિયા રોળ5 ।
સત્યવાદીને સંતાપતાં, આવિયું દુઃખ અતોલ ॥૭॥
તે હરિજનને હૈયે હોય નહિ, જે દુઃખ દેતલને દુઃખ થાય ।
પણ જેમ કેગરના6 કાષ્ટને, બાળતાં અગ્નિ ઓલાય ॥૮॥
એમ ભક્તને ભય ઉપજાવતાં, નિર્ભય ન રહ્યા કોય ।
આદિ અંતે મધ્યે માનજો, હરિભક્ત નિર્ભય હોય ॥૯॥
પરમ પદને પામવા, હરિભક્તની ભીડ્ય તાણવી7 ।
નિષ્કુળાનંદ નિશ્ચે કહે, વાત આટલી જરૂર જાણવી ॥૧૦॥