ભક્તિનિધિ
કડવું – ૨૨
રાગ: ધન્યાશ્રી
સુખ અતોલ પામવા માટજી, તન મન ધન મર1 જાય એહ સાટજી2 ।
તોય ન મૂકીયે એહ વળી વાટજી,3 તો સર્વે વારતા ઘણું બેસે ઘાટજી ॥૧॥
રાગ: ઢાળ
ઘાટ બેસે વાત સરવે, વળી સરે તે સર્વે કામ ।
કેડે ન રહે કાંઈ કરવું, સેવતાં શ્રીઘનશ્યામ ॥૨॥
સહુના સ્વામી જે શ્રીહરિ, સહુના નિયંતા જે નાથ ।
સહુના આશ્રય4 એહ સેવતાં, સદાય થાય સનાથ ॥૩॥
દેવના દેવ જે અખંડ અભેવ,5 અશર્ણશર્ણ6 સૌના આધાર ।
સર્વે સુખના વળી સુખનિધિ, સર્વે સારનું પણ સાર ॥૪॥
સર્વે રસના રસરૂપ અનુપ, સર્વે ભૂપના પણ ભૂપ ।
સર્વે તેજના તેજ છે એ જ, સર્વે રૂપના પણ રૂપ ॥૫॥
પરાપાર7 અપાર એવા, જેની સેવા કરે સહુ કોય ।
ઈશના ઈશ પરમેશ્વર પોતે, એહ સમ અન્ય નહિ હોય ॥૬॥
પુરુષોત્તમ પરબ્રહ્મ પૂરણ, સુખદ સર્વના શ્યામ ।
તેહ નરતન ધરી નાથજી, સુખ દેવા આવે સુખધામ ॥૭॥
એહ સુર સુરેશ સરીખા નહિ, નહિ ઇશ અજ સમ એહ ।
પ્રકૃતિ પુરુષ સરીખા નહિ, નહિ પ્રધાન પુરુષ સમ તેહ ॥૮॥
એવા અંતરજામી અવનિ મધ્યે, આપે આવે છે અલબેલ ।
ત્યારે સહુ નર નારને, સેવવા જેવા થાય છે સહેલ ॥૯॥
હોય મનુષ્યાકાર અપાર મોટા, જેની સામર્થીનો નહિ પાર ।
નિષ્કુળાનંદ એહ નાથનો, કોણ કરી શકે નિરધાર ॥૧૦॥