વિશ્રામ ૮૧

પૂર્વછાયો

ગુણનિધી ગઢપુર વિષે, રહિ કરે ચરિત્ર વિચિત્ર;

જે સુણતાં જન જગતમાં, મહાપાપીયે થાય પવિત્ર. ૧

ચોપાઈ

વળી એક સમે ધરી ઉરમાં, અન્નકૂટ કરી ગઢપુરમાં;

સાથે સંત લઈ ચાલ્યા ફરવા, કોટી જીવનાં કલ્યાણ કરવા. ૨

ગયા સુંદરિયાણે શ્રીહરી, ત્યાંથી કૌકે ગયા કૃપા કરી;

ચિત્રાસર ગયા ધર્મનિધાન, કર્યું સાભ્રમતી માંહિ સ્નાન. ૩

ગયા જેતલપુર જન કાજ, મોલમાં ઉતર્યા મહારાજ;

ગંગામાએ કર્યો થાળ સારો, જમ્યા પ્રાણજીવન પ્રભુ પ્યારો. ૪

અશલાલી ગયા અવિનાશી, પામ્યા આનંદ ત્યાંના નિવાસી;

ગયા શ્રીપુરમાં સુખરાશ, નવાવાસમાં કીધો નિવાસ. ૫

સર્વ હરિજનને સુખ આપ્યું, કષ્ટ આપ વિજોગનું કાપ્યું;

વિચર્યા તહાંથી વનમાળી, વાલો જઇને વસ્યા અશલાલી. ૬

ગયા જેતલપુર જગતાત, રહ્યા ત્યાં જઈ બે ત્રણ રાત;

વડ હેઠ સભા સજી સારી, બેઠા એક સમે ગિરધારી. ૭

દવે ઈશ્વર વિપ્રનું નામ, મુમધા ગામમાં જેનું ધામ;

બ્રહ્મરાક્ષસ વળગેલો એને, પ્રભુ પાસ તેડી લાવ્યા તેને. ૮

પ્રભુને દેખીને લાગ્યો બળવા, બરાડા પાડી લાગ્યો કકળવા;

પુછ્યું શ્રીજીયે કોણ છું તુંય, બોલ્યો તે બ્રહ્મરાક્ષસ છુંય. ૯

પછી બોલ્યા વળી પરમેશ, આવ્ય મારા શરીરમાં પેસ;

બોલ્યો તે તમમાં ન પેસાય, તવ દૃષ્ટિથી દાઝી મરાય. ૧૦

ઉચ્ચર્યા ફરીથી અક્ષરેશ, સંતમાં સતસંગીમાં પેસ;

ત્યારે બોલિયો રાક્ષસ ત્યાંય, તેમાં પણ મુજથી ન પેસાય. ૧૧

વર્તમાન ધરમ નવ પાળે, મારું જોર તે ઉપર ચાલે;

પૂરો ભક્ત તમારો ન થાય, તેના તનમાં મેં પેસી શકાય. ૧૨

બાઇયોમાં હશે કોઈ એવી, મને તેમાં જવા રજા દેવી;

એવી સાંભળીને એની વાણી, બાઇયોને કહે પદ્મપાણિ. ૧૩

સુણો બાઇયો આ જે કહે છે, તમોમાં આવવાને ચહે છે;

બોલી બાઇયો સૌ તેહ ટાણે, પાળશું ધર્મ આજ્ઞા પ્રમાણે. ૧૪

આંહીં મોકલશો નહિ એને, આપો શ્રીહરિ સદ્‌ગતિ તેને;

કહે રાક્ષસને હરિરાય, જા તું બદરીકઆશ્રમ માંય. ૧૫

કરી તપ ધરજે નરઅંગ, પછી થાશે તને સતસંગ;

મારી ભક્તિ કરીને તે ઠામ, અંતે પામીશ અક્ષરધામ. ૧૬

બ્રહ્મરાક્ષસ તે તહાં ગયો, વિપ્ર ઈશ્વર સત્સંગી થયો;

કહે વર્ણિ હે ભૂપ ઉદાર, સુણો એહ આખ્યાનનો સાર. ૧૭

વળગે ભૂત કે પ્રેત જેને, સતસંગી ન સમજવો તેને;

શિવ બ્રહ્મા આદિ દેવ જે છે, સતસંગીને ચરણે નમે છે. ૧૮

ત્યારે ભૂત શા માત્ર બિચારું, શી રીતે તે નડી શકનારું?

હોય ગડબડિયો ભક્ત જેહ, મંત્ર¹ જંત્ર² સાચા ગણે તેહ. ૧૯

ભૂત તેના જ ચિત્તને ઝાલે, મૂઠ ચોટ તેના પર ચાલે;

તેના તનને નજર પણ લાગે, હરિજનથી તો તે સહુ ભાગે. ૨૦

ભૂત પ્રેત ગણાય છે કેવા, દેવલોકના ભંગિયા જેવા;

જેને રાજાનો આશ્રય હોય, ભંગિયો તેને શું કરે કોય. ૨૧

પુષ્પિતાગ્રાવૃત્ત

દૃઢ હરિજન હોય સત્ય જેહ, કદિ પણ ભૂત થકી ડરે ન તેહ;

પ્રભુવિણ પર મંત્ર જંત્ર જાણે, નિજ મન લેશ પ્રતીતિ તે ન આણે. ૨૨

ઇતિ શ્રીવિહારિલાલજીઆચાર્યવિરચિતે હરિલીલામૃતે સપ્તમકલશે

અચિંત્યાનંદવર્ણીન્દ્ર-અભયસિંહનૃપસંવાદે

જયતલપુરે શ્રીહરિ-બ્રહ્મરાક્ષસોપદ્રવનિવારણનામૈકાશીતિતમો વિશ્રામઃ ॥૮૧॥