ભક્તિનિધિ
કડવું – ૩૫
રાગ: ધન્યાશ્રી
સાચા ભક્તની ભેટ થાય ભાગ્યેજી, જેને જગસુખ વિખસમ1 લાગેજી ।
ચિત્ત નિત્ય હરિચરણે અનુરાગેજી,2 તેહ વિના બીજું સરવસ3 ત્યાગેજી ॥૧॥
રાગ: ઢાળ
ત્યાગે સર્વે તને મને, પંચ વિષય સંબંધી વિકાર ।
ભાવે હરિની એક ભગતિ, અતિ અવર લાગે અંગાર ॥૨॥
અન્ન જમી જન અવરનું, સૂવે નહિ તાણી વળી સોડ ।
નિર્દોષ થાવા નાથનું, કરે ભજન સ્તવન4 કરજોડ ॥૩॥
મહા મે’નતે કરી મેલિયું,5 વળી અર્થે ભર્યું એવું અન્ન ।
તે ખાઈને ખાટ્ય6 માને નહિ, જો ન થાય હરિનું ભજન ॥૪॥
વળી વસ્ત્ર વિવિધ ભાતનાં, આપ્યાં અંગે ઓઢવા માટ ।
તે ઓઢી અન્ય ઉદ્યમ કર્યો, ખોળી જુવો શી થઈ ખાટ્ય ॥૫॥
એણે આપ્યું નથી અન્ન ઉષર7 જાણી, હૈયે હજાર ઘણી છે લેવા હામ ।
એહ આપવું પડશે આપણે, કે આપશે શ્રીઘનશ્યામ ॥૬॥
ઘનશ્યામને શિર શીદ દિયે, જૈયે8 ન કર્યું ભક્તિ ભજન ।
રહે વિચાર એહ વાતનો, હૃદિયામાંહિ રાત દન ॥૭॥
ખરું ન કર્યું ખાધા જેટલું, ઇચ્છ્યો ભક્ત થાવા એકાંત9 ।
તે તો ઘાસકટુ10 ઘેવરનાં ભાતાં,11 ખાવા કરે છે ખાંત ॥૮॥
એહ વાત બંધ કેમ બેસશે, હરિભક્ત તે હૈયે ધારિયે ।
માટે સૂતાં બેઠાં જાગતાં, અતિ હેતે હરિને સંભારિયે ॥૯॥
એમ જાણે છે જન હરિના, તે ભક્તિ કરતાં ભૂલે નહિ ।
નિષ્કુળાનંદ કહે વેશ વરાંસે,12 ફોગટ મને ફૂલે નહિ ॥૧૦॥