ભક્તિનિધિ

કડવું - ૪

રાગ: ધન્યાશ્રી

વિઘને ભર્યાં સુખ સારુ સાધનજી, કરતાં મૂંઝાય છે શુદ્ધ સંતનાં મનજી ।

તે કેમ કરી શકે જાણો એ જનજી, જેને ઉપર છે અનંત વિઘનજી ॥૧॥

રાગ: ઢાળ

વિઘન વિવિધ ભાતનાં, રહ્યાં સાધન પર સમોહ1

સુર અસુર ઇચ્છે પાડવા, પ્રેરી કામ ક્રોધ લોભ મોહ ॥૨॥

જપતાં જાપ બાપ આપણે,2 પ્રહ્‌લાદજીને પીડા કરી ।

સત્ય રાખતાં હરિશ્ચંદ્ર શિબિ, નળ મુદગળ ન બેઠા ઠરી ॥૩॥

તપ કરી ત્રિલોકમાં, પામી પડિયા પાછા કઈ ।

એમ કરી તન તાવતાં, સુખ અટળ આવ્યું નહિ ॥૪॥

વ્રત રાખતાં અંબરીષ પીડ્યો, દાન દેતાં પિડાયો નર ઘોષ ।

પુણ્ય કરતાં પાંડવ પાંચાલી, આવ્યા દુર્વાસા દેવા દોષ ॥૫॥

જોગે પિડાણા શુક જડભરત, જગને પિડાણો નહૂષ ભૂપાળ ।

બળી વળી દધિચિ ઋષિ, રંતિદેવ સરીખા દયાળ ॥૬॥

એવી અનેક પ્રકારની આપદા, આવી સત્યવાદી પર સોઈ ।

વનવાસી ત્યાગી વૈરાગી, વણ વિપતે નહિ કહું કોઈ ॥૭॥

જે જે જને એહ આદર્યું, પરલોક પામવા કાજ ।

તે તે જનને જાણજો, સુખનો ન રહ્યો સમાજ ॥૮॥

વિઘન બહુ વિધવિધનાં, ભર્યાં ભવમાંહિ ભરપૂર ।

પરલોક ન દિયે પામવા, જન જાણી લેજો જરૂર ॥૯॥

માટે વાટ3 એ તે મૂકવી, સમઝી વિચારીને શુભમતિ ।

નિષ્કુળાનંદ કે’ નિર્ભય થાવા, કરવી હરિની ભગતિ ॥૧૦॥

કડવું 🏠 home