વચન વિધિ

કડવું – ૧૩

વચન વિમુખ મા થાશો કોઈજી, નર અમર વિમુખનાં સુખ જોઈજી

મોટા બેઠા મોટ્યપ વચન વિના ખોઈજી, માટે હરિ વચને રહો રાજી હોઈજી

રાજી થઈ રહો વચનમાં, લોપશો મા વચન લગાર ॥

વચન લોપતાં મોટા મોટા, પામ્યા દુઃખ અપાર ॥૨॥

નારદ સરીખા નહિ કોયે, બીજા મહા મોટા મુનિજન ॥

તેણે પણ ન તપાશિયું, લોપ્યું વાલાનું વચન ॥૩॥

ત્યાગી થઈ ત્રિયા કર1 જોયો, ખોયો વિચાર વરવા કર્યું ॥

પર્વત પણ ઇચ્છ્યા પરણવા, બેઉનું સિદ્ધાંત એક ઠર્યું ॥૪॥

ત્યારે કન્યા તાતે વાત કહી, સ્વયંવર રચીશ સવારમાં ॥

ઇચ્છાવર કન્યા વરશે, તમે બેઉ રે’જો તૈયારમાં ॥૫॥

ત્યારે બેઉ ધાયા હરિ પાસળે, રૂડું માગવા રૂપ અનુપને ॥

વળી પરસ્પર ઇચ્છ્યા, થાવા રૂપ કુરૂપને ॥૬॥

ત્યારે હસીને હરિ બોલિયા, થાશે અવસર પર રૂપ એમ ॥

પછી મર્કટ2 મુખ બન્યાં બેઉના, કહો કન્યા વરે તેને કેમ ॥૭॥

લાજ ગઈ ને કાજ ન સર્યું, વળી લોપાણું હરિનું વચન ॥

નિષ્કુળાનંદ કહે એ નીપજ્યું, તે જગે જાણે છે સહુ જન ॥૮॥

કડવું 🏠 home