વચન વિધિ
કડવું – ૨૮
સાચા શુદ્ધ સંતનો સમાગમ કયાંથીજી, થોડે પુણ્યે કરી એ થાતો નથીજી
જેણે કરી છુટિયે મહાદુઃખમાંથીજી, જરૂર જીવના એ સાચા સંગાથીજી
સાચા સંગાથી સંત છે, જાણો જીવના જગમાંય ॥
ભવસાગરમાં ડૂબતાં, સાચા સંત કરે છે સા’ય ॥૨॥
વા’રુ1 છે વસમી વેળાતણા, જ્યારે આવે પળ વળી આકરી ॥
તે સમે સાચા સંત સગા, કાં તો સગા છે શ્રીહરિ ॥૩॥
તેહ વિના ત્રિલોકમાં, નથી જીવને ઠરવા ઠામ ॥
આદ્યે અંત્યે મધ્યે માનજો, સર્યા સહુનાં એથી કામ ॥૪॥
તે સંત શાણા2 શુભગુણે, જેમાં અશુભ ગુણ નહિ એક ॥
પરઉપકારી સગાં સહુનાં, ધર્મ નિયમવાળા વિશેક ॥૫॥
કામ ક્રોધ લોભે કરી, જેને અંતરે નથી ઉત્તાપ ॥
નિર્માની નિઃસ્પૃહી નિઃસ્વાદી, નિર્મોહી વળી નિષ્પાપ ॥૬॥
જકતદોષ જેના જીવમાં, વળી અડ્યો નથી અણુ ભાર ॥
એવા સંત શુદ્ધ શિરોમણિ, ત્રિલોકના તારનાર ॥૭॥
વચન ન લોપે વાલાતણું, હોય પંડ્યમાં જ્યાં લગી પ્રાણ ॥
નિષ્કુળાનંદ એવા સંતના, શ્રીહરિ કરે છે વખાણ ॥૮॥
પદ – ૭
રાગ: ધોળ (‘મન રે માન્યું નંદલાલશું’ એ ઢાળ)
સંત સાચા તે સંસારમાં, રહે હરિવચને હમેશ રે;
આપત્કાળ જો આવે આકરો, તોયે વચન લોપે નહિ લેશ રે. સંત૦ ॥૧॥
અખંડ પાળે જો હરિઆગન્યા, ઇચ્છે નહિ આ લોકના સુખ રે;
દેહ અભિમાનને દૂર કરી, સદા રહે હરિસન્મુખ રે. સંત૦ ॥૨॥
મરજી ન લોપે મહારાજની, આવે અંગે દુઃખ જો અતોલ3 રે;
સાબિત4 કીધી છે સાટે શીશને, ખરી કરી મનમાંય ખોળ5 રે. સંત૦ ॥૩॥
એવું એક અંગ રંગ ઊતરે નહિ, એક રે’ણી કે’ણી ટેક એક ઉર6 રે;
નિષ્કુળાનંદ કહે એવા સંતને, દરશને થાયે દુઃખ દૂર રે. સંત૦ ॥૪॥