વચન વિધિ
કડવું – ૨૨
હઠ કરી હરિશું રાધિકા રાણીજી, શ્રીકૃષ્ણ સાથે બોલ્યા રીશ આણીજી
હતા ગોલોકે પોતે પટરાણીજી, આવ્યા અવનિ પર થયા આહીર રાણીજી
આહીરને ઘેર અવતર્યા, રહ્યાં દીનબંધુથી દૂર ॥
એવી મોટપ મટો પરી, નથી જોઈતી જનને જરૂર ॥૨॥
એ તો ભક્ત હતાં ભગવાનનાં, રાધિકા તે રમા સમાન ॥
એને અરથે આવિયા, શ્રી કૃષ્ણ કૃપાનિધાન ॥૩॥
પણ અતિ અવળાઈ આરંભી, શ્રી હરિથી લેવું સુખ ॥
એવું ભક્ત ન કરે ભગવાનના, કરે હોય હરિથી વિમુખ ॥૪॥
વળી એક સમામાં ઉમાએ, રોતા દીઠા રામજીને રાન1 ॥
પિનાકી2 જઈ પાયે પડ્યા, થયાં સતી અતિ સંશયવાન ॥૫॥
તેને શિવે ઘણું સમજાવિયાં, પણ સમજ્યાં નહિ લવલેશ ॥
પારખું લેવા પરબ્રહ્મનું, લીધો વૈદેહીનો3 વેષ ॥૬॥
ત્યારે રામ કહે દાક્ષાયણી,4 એકલાં કેમ છો ઈશ કિયાં ॥
ત્યારે પામી લજ્જા ગયાં પિનાકી પાસળે, જેમ થયું તેમ કે’વા રહ્યાં ॥૭॥
ત્યારે જાનકી થયાં જાણી જટીએ,5 તર્ત ત્યાગી દીધાં તેહને ॥
નિષ્કુળાનંદ એવું નીપજ્યું, અવળાઈનું ફળ એહને ॥૮॥