પુરુષોત્તમ પ્રકાશ
પ્રકારઃ ૩૩
દોહા
એવી વાત વાલમે કરી, ધરી હરિ હૈયે ઘણું હેત ।
સુણી મગન મુનિ થયા, વળી સતસંગી સમેત ॥૧॥
આશ્ચર્ય પામ્યા સહુ અંતરે, એવાં સુણી વાલાનાં વેણ ।
જાણું જીવ ઉદ્ધારવા, આવ્યા આપે શ્યામ સુખદેણ ॥૨॥
પ્રાણધારી જે પ્રથવિયે, તે સહુને લેવા સ્વધામ ।
એહ આગ્રહ ઉરમાં, ઘણો ઘણો કરે ઘનશ્યામ ॥૩॥
જોઈ મહારાજની મરજી, હાથ જોડી કહે મુનિરાજ ।
જેમ કહો તેમ કરિયે, કે’જો કૃપા કરી હરિ આજ ॥૪॥
ચોપાઈ
તારે નાથ કહે સુણો સંત રે, આજ તારવા જીવ અનંત રે ।
માટે જેમ જેમ જીવ તરે રે, એમ કરવું છે સહુને સરે રે ॥૫॥
માટે દેશોદેશમાં દેવળે રે, માંડો સારી મૂર્તિયો સઘળે રે ।
એહ મૂર્તિનાં દર્શન કરશે રે, તે તો અપાર પ્રાણી ઉદ્ધરશે રે ॥૬॥
જાણો એહ ઉપાય છે ભારી રે, સહુ જુવો મનમાં વિચારી રે ।
માટે કચ્છમાં મંદિર કરવું રે, થાય પ્રાણીને પાર ઊતરવું રે ॥૭॥
એવું સુણી સંત સજ્જ થઈ રે, કર્યું ભુજમાં મંદિર જઈ રે ।
માંહી બેસાર્યા નરનારાયણ રે, કચ્છ દેશ તારવા કારણ રે ॥૮॥
વળી ધોળકે મંદિર કરાવી રે, તેમાં મૂર્તિ સારી પધરાવી રે ।
એવો કરિયો એહ ઉપાય રે, જેણે કરી જન સુખી થાય રે ॥૯॥
(મોરલીમનોહર હરિકૃષ્ણ રે, પોતે શ્રીજી થઈ અતિ પ્રશ્ન રે ।
જીવ અનંત ઉદ્ધારવા કાજ રે, આવ્યા ત્યાં ઘણી વાર લઈ સમાજ રે ॥૧॥)
કરાવિયું એ કાજ સંતરાજે રે, બહુ જીવને તારવા કાજે રે ।
વળી નાથ કે’ કહું છું અમે રે, કરજો થાય તો મંદિર તમે રે ॥૧૦॥
પછી સંત જોઈ જોઈ જાગ્યા રે, દેશોદેશ દેરાં કરવા લાગ્યા રે ।
જે જે દેશમાં દેવળ થયાં રે, તે તે દેશમાં જન જે રહ્યાં રે ॥૧૧॥
તે તો ઉત્સવ સમૈયા માથે રે, આવે સહુ દરશને સાથે રે ।
કરી દર્શન પ્રસન્ન થાય રે, મુખે સ્વામિનારાયણ ગાય રે ॥૧૨॥
લેતાં સ્વામિનારાયણ નામ રે, થાય શુદ્ધ સહુ નર વામ રે ।
સ્વામિનારાયણ નામ જેવું રે, નથી બીજું નામ કોઈ એવું રે ॥૧૩॥
માટે જે જપશે એ નામ રે, તે તો પામશે અક્ષરધામ રે ।
એવો એ નામનો પરતાપ રે, પ્રગટાવ્યો પૃથ્વી પર આપ રે ॥૧૪॥
બહુ પ્રકારે કરવા કલ્યાણ રે, નાથે ધારિયું છે નિરવાણ રે ।
માટે જે જે ક્રિયાઓ કરે છે રે, તેમાં અનંત જીવ તરે છે રે ॥૧૫॥
એમ જીવ જગતના સહુ રે, કર્યા તારવા ઉપાય બહુ રે ।
એહ ઉપાયમાં જે આવી ગયા રે, તે સહુ ભવપાર થયા રે ॥૧૬॥
એહ અર્થે આપે આવિયા રે, કરી બહુ જીવ પર દયા રે ।
આજ જક્તના જીવ છે જેહ રે, તર્યા પ્રભુ પ્રતાપથી તેહ રે ॥૧૭॥
અતિ સામર્થી વાવરી છે આજ રે, આવી પુરુષોત્તમ મહારાજ રે ।
સહુ પાર સહુને સરે રે, આજ એવી સામર્થી વાવરે રે ॥૧૮॥
જે જે જાણશે તે તે વખાણશે રે, બીજા જન તેહ શું જાણશે રે ।
નથી વાત જેવડી એ વાત રે, એમ જાણે છે સંત સાક્ષાત રે ॥૧૯॥
તે તો કહે છે કર વજાડી રે, ચોખા ચોખી જો વિગતિ પાડી રે ।
તેની પ્રતીતિ ન પડે જેને રે, ના’વે અલૌકિક સુખ તેને રે ॥૨૦॥
ઇતિ શ્રી સહજાનંદ સ્વામી ચરણકમલ સેવક નિષ્કુળાનંદ મુનિ વિરચિતે પુરુષોત્તમપ્રકાશ મધ્યે ત્રયસ્ત્રિંશઃ પ્રકારઃ ॥૩૩॥
Purushottam Prakash
Prakar 33
Dohā
Evi vāta vālame kari, dhari Hari haiye ghanu heta.
Suni magana muni thayā, vari satasangi sameta... 1
Maharaj thus spoke with much love. Listing to the words of Maharaj, the sadhus and devotees became joyous... 1
Āshcharya pāmyā sahu antare, evā suni vālānā vena.
Jānu jiva uddhāravā, āvyā āpe Shyāma sukhadena... 2
Hearing these words, all present were surprised. Maharaj came to liberate numeraous jivas this time... 2
Prānadhāri je prathavie, te sahune levā svadhāma.
Eha āgraha uramā, ghano ghano kare Ghanashyāma... 3
I want to take all jivas on this earth to my divine abode. That is the earnest desire of Ghanshyam... 3
Joi Mahārājani maraji, hātha jodi kahe munirāja.
Jema kaho tema kariye, ke’jo krupā kari Hari āja... 4
Recognizing this wish of Maharaj, the munis with folded their hands and said that we will do whatever Maharaj instructs them... 4
Chopāi
Tāre nātha kahe suno santa re, āja tāravā jiva ananta re.
Māte jema jema jiva tare re, ema karavu chhe sahune sare re... 5
Maharaj said to the sadhus that this time, we want to liberate numerous jivas. We all have to do whatever it takes to liberate the jivas... 5
Māte desho-deshamā devale re, māndo sāri murtiyo saghale re.
Eha murtinā darshana karashe re, te to apāra prāni uddharashe re... 6
Establish mandirs in every city and install divine murtis within them so that many can be liberated just by their darshan... 6
Jāno eha upāya chhe bhāri re, sahu juvo manamā vichāri re.
Māte kutchamā mandira karavu re, thāya prānine pāra utaravu re... 7
Think about this in your mind and you will realize this to be a great method. For that reason, we need to
build a mandir in the region of Kutch, so that living beings may be able to cross this ocean of life and death... 7
Evu suni santa sajja thai re, karyu Bhujamā mandira jai re.
Māhi besāryā Nar-Narayana re, kutch desha tāravā kārana re... 8
Hearing thus, the sadhus prepared themselves and built a mandir in Bhuj. The murtis of Narnarayan were installed in the mandir to liberate the region of Kutch... 8
Vali dholake mandira karāvi re, temā murti sāri padharāvi re.
Evo kariyo eha upāya re, jene kari jana sukhi thāya re... 9
Maharaj also had a mandir built in Dholaka, where beautifuls murtis were installed. This was the method to bring happiness to many people... 9
(Morali Manohara Harikrushna re, pote Shriji thai ati prashna re.
Jiva ananta uddhāravā kāja re, āvyā tyā ghani vāra lai samāja re.. 1)
Maharaj, very please, came many times to Dholaka to liberate countless jivas. 1
Karāviyu e kāja santarāje re, bahu jivane tāravā kāje re.
Vali nātha ke’ kahu chhu ame re, karajo thāya to mandira tame re... 10
Maharaj thus built mandirs though the sadhus to liberate countless jivas. Maharaj said build mandirs if possible... 10
Pachhi santa joi joi jāgyā re, desho-desha derā karavā lāgyā re.
Je je deshamā devala thayā re, te te deshamā jana je rahyā re... 11
The sadhus started building mandirs where they deemed to be a good location. The people where the mandirs were built became great devotees... 11
Te to utsava samaiyā māthe re, āve sahu darashane sāthe re.
Kari darshana prasanna thāya re, mukhe Swaminarayana gāya re... 12
Many people came to mandir during festivals to do darshan of the murtis within. All would sing the praise of Bhagwan Swaminarayan and be pleased... 12
Letā Swaminarayana nāma re, thāya shuddha sahu nara vāma re.
Swaminarayana nāma jevu re, nathi biju nāma koi evu re... 13
By reciting the Swaminarayan name, they would become pure from within, because there is no name in comparison to the Swaminarayan name... 13
Māte je japashe e nāma re, te to pāmashe aksharadhāma re.
Evo e nāma no paratāpa re, pragatāvyo pruthvi para āpa re... 14
Whoever recites this name will go to Akshardham. Such is the greatness of the Swaminarayan name which Maharaj spread on the earth... 14
Bahu prakāre karavā kalyāna re, nāthe dhāriyu chhe niravāna re.
Māte je je kriyāo kare chhe re, temā ananta jiva tare chhe re... 15
Maharaj had decided that he wanted to give liberation through numerous ways. For this reason, whatever he did always resulted in numerous jivas being liberated... 15
Ema jiva jagatanā sahu re, karyā tāravā upāya bahu re.
Eha upāyamā je āvi gayā re, te sahu bhavapāra thayā re... 16
Maharaj employed many methods to liberate many jivas of this world. Whoever came in contact with
the various means of Maharaj all crossed the misery of this world... 16
Eha arthe āpe āviyā re, kari bahu jiva para dayā re.
Āja jaktanā jiva chhe jeha re, taryā prabhu pratāpathi teha re... 17
It is only for this reason that Maharaj came to this earth having great mercy on the people of earth.
Through the greatness of Maharaj, the people of earth have been able to be cross the ocean of misery. 17
Ati sāmarthi vāvari chhe āja re, āvi Purushottama Mahārāja re.
Sahu pāra sahune sare re, āja evi sāmarthi vāvare re... 18
Purushottam Himself came and used his great powers. All can be liberated in numerous ways with ease. Maharaj showed all his divine power after coming here... 18
Je je jānashe te te vakhānashe re, bijā jana teha shu jānashe re.
Nathi vāta jevadi e vāta re, ema jāne chhe santa sākshāta re... 19
Whoever knows about this will surely praise it, while what do others know? The sadhus know that this is no ordinary feat this time round... 20
Te to kahe chhe kara vajādi re, chokhā chokhi jo vigati pādi re.
Teni pratiti na pade jene re, nā’ve alaukika sukha tene re... 20
For this reason, they have clapped and said the story as it is. Those who do not realize this will not experience any happiness... 20
Iti Shri Sahajānand Swami charana kamala sevaka Nishkulanand Muni virachite Purushottamaprakāsha Madhye panchavashah prakārah..33.
