પુરુષોત્તમ પ્રકાશ

પ્રકારઃ ૩૫

 

દોહા

પછી અલબેલે આગન્યા કરી, મંદિર કરવા માટ ।

ઇયાં મંદિર કરવું, જિયાં અમે ઢાળી છે પાટ ॥૧॥

અતિ ઉત્તમ છે આ ભૂમિકા, મોટાં ભાગ્યવાળી ભરપૂર ।

ઓછું માહાત્મ્ય આનું નથી, જન મને જાણજો જરૂર ॥૨॥

જિયાં બેસી અમે જમિયા, વળી ઢાળ્યો ઢોલિયો અમૂલ્ય ।

જુવો વિચારી જીવમાં, કોણ આવે આ ભૂમિને તુલ્ય ॥૩॥

માટે મંદિર આંહિ આરંભો, અતિ ઉરે આણી આનંદ ।

થાશે સરસ સહુથી, એમ બોલિયા સહજાનંદ ॥૪॥

ચોપાઈ

પછી આદરિયું છે મંદિર રે, અતિ ઉતાવળું તે અચિર રે ।

ખાત મુહૂર્ત ખાંત્યેશું કીધું રે, પછી મંદિરનું કામ લીધું રે ॥૫॥

થાય અહોનિશ કામ એહ રે, કરે જન કરીને સનેહ રે ।

થયું તૈયાર વાર ન લાગી રે, ત્યાં તો પધાર્યા શ્યામ સુહાગી રે ॥૬॥

જોઈ મંદિર મગન થયા રે, સારું સારું કર્યું કે’ છે રહ્યા રે ।

હવે બેસારિયે જો મૂરતિ રે, રાધાકૃષ્ણની સારી શોભતી રે ॥૭॥

પછી સમે સિંહાસન માથે રે, મદનમોહન પધરાવ્યા હાથે રે ।

કરી પૂજા આરતી ઉતારી રે, થયો જયજય શબ્દ ભારી રે ॥૮॥

મદનમોહનની જે મૂરતિરે, તે તો સુંદર શોભે છે અતિ રે ।

જે જે નીરખે નયણાં ભરી રે, તેનું મન ચિત્ત લિયે હરી રે ॥૯॥

એવી મૂરતિયો છે અતિ સારી રે, પ્રતિપક્ષીને¹ પણ લાગે પ્યારી રે ।

મદનનું² પણ મોહે મન રે, ત્યારે બીજા ન મોહે કેમ જન રે ॥૧૦॥

શોભાસાગર સુખની ખાણી રે, છબી જાતી નથી જો વખાણી રે ।

જોઈ જોઈ જન મન લોભે રે, એવા મદનમોહન શોભે રે ॥૧૧॥

મહા મનોહર જે મૂરતિ રે, તે તો બેસારી કરી હેત અતિ રે ।

કર્યો મોટો ઉત્સવ એહ દન રે, સહુને કરાવ્યાં ભોજન રે ॥૧૨॥

કર્યો સમૈયો બહુ સારો રે, લાગ્યો પ્રેમી જનને પ્યારો રે ।

જમ્યા રમ્યા સંત રૂડી રીતે રે, પરિપૂરણ થયા સહુ પ્રીતે રે ॥૧૩॥

જાણો જમ્યા તે હરિને હાથે રે, સંત સર્વે સતસંગી સાથે રે ।

જે કોઈ ઉત્સવ પર આવિયું રે, તે તો જમ્યા વિના નહિ રહ્યું રે ॥૧૪॥

જમ્યા સહુ ઉત્સવનું અન્ન રે, એવો સમૈયો કર્યો ભગવન રે ।

જે જે જમિયા જન અન્ન એહ રે, થયા મોક્ષભાગી સહુ તેહ રે ॥૧૫॥

વળી કર્યાં જેને દરશન રે, તે તો થયા પરમ પાવન રે ।

એવો કર્યો મોટો ઉપકાર રે, જગ જીવ તારવા આ વાર રે ॥૧૬॥

મૂરતિ બેસારી સારી સુંદર રે, અતિ શોભિત મહા મનોહર રે ।

નિજભક્તની પુરવા આશ રે, મૂર્તિ બેસારી ધોલેરે વાસ રે ॥૧૭॥

કરવા અનેક જીવનું કલ્યાણ રે, આપે ઉઘાડી મોક્ષની ખાણ રે ।

આવે દેશી પરદેશી દર્શને રે, નીરખે હરખી હરખી મને રે ॥૧૮॥

જેણે જેણે જોયા નયણે નાથ રે, વળી પાયે લાગ્યા જોડી હાથ રે ।

તેનાં સરી ગયાં સર્વે કામ રે, વળી પામશે પરમ ધામ રે ॥૧૯॥

એમ ઇચ્છા કરી છે હરિ આપ રે, જીવ તારવા આપ પ્રતાપ રે ।

બહુ જનની કરવી છે સાર રે, એવો કરી આવ્યા છે નિરધાર રે ॥૨૦॥

ઇતિ શ્રી સહજાનંદ સ્વામી ચરણકમલ સેવક નિષ્કુળાનંદ મુનિ વિરચિતે પુરુષોત્તમપ્રકાશ મધ્યે પંચત્રિંશઃ પ્રકારઃ ॥૩૫॥

 

Purushottam Prakash

Prakar 35

 

Dohā

Pachhi alabele āganyā kari, mandira karavā māta.

Iyā mandira karavu, jiyā ame dhāli chhe pāta... 1

Then Maharaj gave a command to make a mandir where he has walked... 1

Ati uttama chhe ā bhumikā, motā bhāgyavāli bharapura.

Ochhu māhātmya ānu nathi, jana mane jānajo jarura... 2

This land is significantly superior; it’s filled with good fortune. The greatness is not any less; all devotees should surely understand this... 2

Jiyā besi ame jamiyā, vali dhālyo dholiyo amulya.

Juvo vichāri jivamā, kona āve ā bhumine tulya... 3

Where I sat and ate and where I sat on a magnificent dholiyo; look and think deep in your jiva, which land comes in comparision?... 3

Māte mandira āhi ārambho, ati ure āni ānanda.

Thāshe sarasa sahuthi, ema boliyā Sahajānanda... 4

Therefore, begin building a mandir here joyfully. It will be one of the greatest said Maharaj... 4

Chopāi

Pachhi ādariyu chhe mandir re, ati utāvalu te achira re.

Khāta muhurta khāntyeshu kidhu re, pachhi mandiranu kāma lidhu re... 5

Then, the work for the mandir started. It was done rapidly. They set a date for the ground-breaking ceremony. Then began the rest of the mandir work. 5

Thāya ahonisha kāma eha re, kare jana karine saneha re.

Thayu taiyāra vāra na lāgi re, tyāto padhāryā shyāma suhāgi re... 6

Work was carried out day and night. The devotees lovingly got involved. The mandir was ready in no time. Then, Maharaj arrived... 6

Joi mandira magana thayā re, sāru sāru karyu ke’ chhe rahyā re.

Have besāriye jo murati re, Rādhā Krushnani sāri shobhati re... 7

Upon seeing the mandir, Maharaj was pleased and said the mandir is beautiful many times. Now, let us install beautiful murtis of Radha and Krishna in this mandir... 7

Pachhi same sinhāsana māthe re, Madanamohan padharāvyā hāthe re.

Kari pujā ārati utāri re, thayo jaya jaya shabda bhāri re... 8

Then, Maharaj installed the murti of Madanmohanji on another throne. Puja and ārti were performed. The words of victory resounded... 8

Madanamohanani je murati re, te to sundara shobhe chhe ati re.

Je je nirakhe nayanā bhari re, tenu mana chitta liye Hari re... 9

The murti of Madanmohan was extremely beautiful. The murti will capture the mind of whoever does darshan... 9

Evi muratiyo chhe ati sāri re, pratipakshine pana lāge pyāri re.

Madananu pana mohe mana re, tyāre bijā na mohe kema jana re... 10

Such is the beauty of these murtis that even those opposed will find it beautiful. The murtis even the mind of Kamdev; then how can other people not be attracted... 10

Shobhā-sāgara sukhani khāni re, chhabi jāti nathi jo vakhāni re.

Joi joi jana mana lobhe re, evā Madanamohan shobhe re... 11

It is an ocean of beauty and a treasure of happiness; no words can describe this murti. By looking at this murti, the mind of devotees are attracted; such is the appearance of Madanmohan... 11

Mahā manohara je murati re, te to besāri kari heta ati re.

Karyo moto utsava eha dana re, sahune karāvyā bhojana re... 12

This murti is extremely captivating to the mind. Maharaj installed that murti with much love and celebrated a grand utsav that day. Everyone was also fed... 12

Karyo samaiyo bahu sāro re, lāgyo premi janane pyāro re.

Jamyā ramyā santa rudi rite re, paripurana thayā sahu prite re... 13

This celebration was extremely well planned;the devotees loved the celebration. The sadhus ate and played; everyone became completely fulfilled with love... 13

Jāno jamyā te harine hāthe re, santa sarve satasangi sāthe re.

Je koi utsava para āviyu re, te to jamyā vinā nahi rahyu re... 14

Many sadhus and devotees were fed directly from Maharaj’s hands. Whoever came to this utsav did not leave without eating... 14

Jamyā sahu utsavanu anna re, evo samaiyo karyo Bhagavan re.

Je je jamiyā jana anna eha re, thayā mokshabhāgi sahu teha re... 15

Everyone ate food in this utsav; such was the celebration Maharaj held. Whoever ate that food from the utsav became worthy of liberation... 15

Vali karyā jene darashana re, te to thayā parama pāvana re.

Evo karyo moto upakāra re, jagajiva tāravā ā vāra re... 16

And whoever attained darshan of Maharaj became utmost holy. Maharaj did us a great favor of saving many jivas... 16

Murati besāri sāri sundara re, ati shobhita mahā manohara re.

Nijabhaktaani puravā āsha re, murti besāri Dholere vāsa re... 17

The murtis that have been installed are beautiful, very attractive and captivating. To fulfill the desires of his own devotees, these murtis were installed in Dholera... 17

Karavā aneka jivanu kalyāna re, āpe ughādi mokshani khāna re.

Āve deshi paradeshi darshane re, nirakhe harakhi harakhi mane re... 18

To liberate many jivas, he opened the mind of liberation. Those who come from far places do darshan with utmost concentration. 18

Jene jene joyā nayane nātha re, vali pāye lāgyā jodi hātha re.

Tenā sari gayā sarve kāma re, vali pāmashe parama dhāma re... 19

Whoever saw Maharaj with their eyes or bowed down with folded hands… they have been fulfilled and they will attain Akshardham... 19

Ema ichchhā kari chhe Hari āpa re, jiva tāravā āpa pratāpa re.

Bahu janani karavi chhe sāra re, evo kari āvyā chhe niradhāra re... 20

Maharaj made a wish to save the jivas from misery with his powers. He wants to bring good to many people; he has definitely come on earth with that purpose... 20

 

Iti Shri Sahajānanda Swami charana-kamala sevaka Nishkulananda Muni virachite Purushottama-Prakāsha madhye panchatrashah prakārah... 35