હરિબળગીતા
કડવું – ૧૭
નિરવિઘન છે નાથનું શરણજી, નિજસેવકને સદા સુખકરણજી ।
જોગ અજોગ1 થયું હોય આચરણજી, તેહના અઘના2 ઓઘનું3 હરણજી॥૧॥
ઢાળ
હરે અઘના ઓઘને, છે એવું પરમ પાવન ।
જે જે જન એને આશર્યા, તે સર્વે થયા ધન્ય ધન્ય ॥૨॥
ગોપીને ગોવાળ બાળ, ગાય ગોધા4 ને વત્સ વળી ।
અઘાસુર બકાસુર ને બકી,5 એહ આદ્યે બીજાં મળી ॥૩॥
કુબજ્યા વળી કંસ આદિ, શાલવ ને શિશુપાળ ।
એવાને અભય પદ આપ્યું, બીજો એવો કોણ દયાળ ॥૪॥
પાંડવ ને પાંચાલી વળી, કુંતા સમ નહિ કોય ।
સૌનું શાસ્ત્રમાંહિ સાંભળ્યું, નેક નિર્દોષ ન હોય ॥૫॥
સુણી પુરાણે પરીક્ષા કરી, જાણું જથાર્થ જરૂર ।
કલંક રહિત કોઈ નહિ, કોણ ભક્ત અભક્ત અસુર ॥૬॥
પણ જેને સંબંધ શ્રીહરિ તણો, તે પામ્યા પદ નિર્વાણ ।
એહ આદિ અનેક એવા, તેનું કેમ ન કહીયે કલ્યાણ ॥૭॥
દાસ અદાસના દોષને, જ્યારે જુવે જગજીવન ।
નિષ્કુળાનંદ હરિધામને, પામે નહિ કોઈ જન ॥૮॥ કડવું ॥૧૭॥