હરિબળગીતા
કડવું – ૩૫
આપણા ગુણમાં અવિદ્યા રહીજી, અતિશય ઝીણી ઓળખાય નહિજી ।
સ્વભાવ સરિખી રહી છે થઈજી, તેણે મૂંઝવ્યા મોટા મોટા કંઈજી ॥૧॥
ઢાળ
મોટા મોટા કંઈ મૂંઝવ્યા, મનાવી ગુણનું માન ।
અંતરમાંઈ બેઠી અજા,1 તે જોરે કરે છે જ્યાન ॥૨॥
કવિમાં થઈ કવિરૂપે, ગાયકમાં ગાયક થઈ ।
પંડિતમાં થઈ પંડિતરૂપે, તેને કેણે કળી નઈ ॥૩॥
દીનમાં થઈ દીનરૂપે, થઈ દાતારમાંહિ દાતાર ।
જોગી જતિ2 તપસી સંન્યાસી, વર્ણાશ્રમરૂપે અપાર ॥૪॥
ભૂપમાં થઈ ભૂપરૂપે, ધનવાનમાં ધનવાન ।
ઉચ્ચ નીચ નરનારમાં, જ્યાં જેવું અભિમાન ॥૫॥
આપાપર3 ને ચર અચર, સૌને અંતરે વસી અજા ।
પર પોતાનાં પરઠી, કરે છે બેઠી કજા4 ॥૬॥
આવ્યો ગુણ જે આપમાં, તેનું બળ લઈ બોલે ઘણું ।
એમ અવિદ્યાયે ફેરવ્યું, શીશ તે સૌ જનતણું ॥૭॥
ભૂલ્યા દિશ ભગવાનની, લીધી આપણા ગુણની ઓટ5 ।
નિષ્કુળાનંદ એ નરને, ખરા ખરી ગઈ છે ખોટ ॥૮॥ કડવું ॥૩૫॥