હરિબળગીતા
કડવું – ૨૮
જીવ કરી પુણ્ય જો પ્રભુ થવાયજી, તો પ્રભુ પૃથવીમાં કેમ માયજી1 ।
ઘર ઘર પ્રત્યે સૌ પ્રભુ કે’વાયજી, પછી ધાર્યું સહુનું સરખું ન થાયજી ॥
ધાર્યું ન થાય ધરા ઉપરે, વળી આકાશમાં પણ એક ।
એ મત અણસમજુ તણો, તમે સમજુ સમજો વિવેક ॥૨॥
જોને એક જ રીતિ ને એક જ નીતિ, વળી એક જ ક્રિયા અમૂલ2 ।
જેમ જેનો ઉદ્ભવ3 કર્યો, તેમાં પડતી નથી ભૂલ ॥૩॥
જેમ જેને રાખ્યાં ઘટે, તેમ રાખ્યાં ચર4 અચર5 ।
મેલે ન કોઈ મરજાદને, ભૂમિ વ્યોમે નર અમર ॥૪॥
શેષ સાહી6 રહ્યા પૃથવી, દશ દિશે રહ્યા દિગપાળ ।
સિંધુ ન મૂકે મર્યાદને, હદ મૂકે ન માયા કાળ ॥૫॥
તેહ એક પ્રભુની આગન્યા, સહુ માને છે શ્રદ્ધાય ।
પોત પોતાની રીતમાં, ફેર પાડવા ન દિયે કાંય ॥૬॥
એ ઘણે પ્રભુએ ઘડ્ય7 ન બેસે, તમે જુવો વિચારી વાત ।
સ્વર્ગ મૃત્યુ પાતાળમાં, ઘણી અગણિતે ઉતપાત8 ॥૭॥
માટે મનમાં માનવું, કર્યુ એક હરિનું થાય છે ।
નિષ્કુળાનંદ નિગમ તેને, નેતિ નેતિ કરી ગાય છે ॥૮॥
પદ – ૭
રાગ – પરજ (‘મન રે માન્યું નંદલાલશું’ એ ઢાળ)
નેતિ નેતિ કરી નિગમ જેના, ગુણ નિશદિન ગાયે રે ।
એહ જેવા તો એક જ એ છે, બીજે કેમ થવાય રે ॥૧॥
સૂરજ સરખો એક સૂરજ છે, શશી સરીખો શશી રે ।
સિંધુ9 સરીખો એક સિંધુ છે, એને ઉપમા કશી રે ॥૨॥
શૂન્ય10 સરિખો એક શૂન્ય છે, સમીર11 સરીખો સમીર રે ।
તેજ સરિખું એક તેજ છે, નીર સરીખું નીર રે ॥૩॥
એમ પ્રભુ સરીખા એક પ્રભુ છે, બીજો ન હોય બરાબરી રે ।
નિષ્કુળાનંદ કે’ નિશ્ચય કરીને, માની લીયો વાત ખરી રે ॥૪॥ પદ ॥૭॥